استقلال ضرب‌المثل ایرانی را زندگی کرد!
حالا چند ماه از حضور ریکاردو ساپینتوی پرتغالی و بازگشت او به ایران سپری می‌شود و استقلال هیچ شباهتی به تیم فصل گذشته یا تیم بحران‌زده هفته‌های ابتدایی ندارد.
ریکاردو سا پینتو در یکی از بحرانی‌ترین ادوار تاریخ باشگاه استقلال و همین‌طور ایران وارد یک ماجراجویی هیجان‌انگیز شد. همه مربیان و بازیکنان خارجی تصمیم به جدایی از باشگاه‌های ایرانی خود گرفته بودند و حتی برخی بازیکنان ایرانی که قادر به پیدا کردن تیمی در آن‌‌سوی آب‌ها بودند هم در آخرین روزهای پنجره زمستانی از کشور خود رفتند اما در همین حین بود که سرمربی جدید استقلال، در حالی که پروازها به ایران کاملا محدود شده بود، می‌خواست هر طور شده، حتی از طریق زمینی، زودتر به تهران برسد و کارش را آغاز کند!
وقتی استقلال ضرب‌المثل ایرانی را زندگی کرد
استقلال در 2 بازی ابتدایی فصل مقابل تراکتور نمایش نویدبخشی ارائه کرد و هواداران این تیم امیدوار شدند روزهای سیاه فصل گذشته که تنها نقطه روشن آن قهرمانی در جام حذفی با مجتبی جباری بود، هر چه زودتر به فراموشی سپرده شود. با این حال هضم اتفاقاتی که در 7 بازی بعدی رخ داد، نه‌تنها برای استقلالی‌ها که برای بسیاری از فوتبال‌دوستان ایران شدنی نبود و خیلی طول نکشید که هواداران علیه سرمربی جدید تیم‌شان هم شعار دادند.
این اتفاق در خالی رخ می‌داد که این خواسته قلبی‌شان نبود اما از سوی دیگر تیم محبوب‌شان روز به روز ناامیدترشان می‌کرد. استقلال در این برهه در 7 مسابقه 4 مرتبه با مساوی از زمین مسابقه بیرون آمد و 3 مرتبه باخت که البته باخت 7 بر یک مقابل الوصل در امارات باورکردنی نبود. آبی‌پوشان تبدیل به حریف آسانی برای همه تیم‌ها شده بودند و از هر تیمی گل می‌خوردند اما استقلال به یک‌باره از دل سیاهی برگشت تا یک ضرب‌المثلی قدیمی را هم زنده و باور مردم به آن را بیشتر کند. بله برای استقلال و سا پینتو همه چیز به مو رسید ولی پاره نشد.
تماشای بازی‌های استقلال؛ از کابوس زجرآور تا رویای شیرین
نشانه‌های بازگشت استقلال به شکوه و عظمتی که هوادارانش از این تیم در ذهن دارند، رفته‌رفته پس از شکست سنگین در امارات ظاهر شد. ریکاردو سا پینتو تصمیمات پرمخاطره‌ای هم در همین خلال اتخاذ کرد که ممکن بود وضعیت خودش و تیمش را بدتر کند. در واقع چیزی به برکناری سا پینتو نمانده بود و اگر مدیران باشگاه صبر کمتری داشتند و هواداران هم از آنها حمایت نمیکردند، تساوی در تهران مقابل چادرملو میتوانست آخرین حضور سرمربی پرتغالی باشد. حالا روزهای سخت گذشته‌اند و بازی‌های استقلال که تا همین چند هفته پیش به کابوسی برای هوادارانش تبدیل شده بود، آنها را به اوج لذت و عشق می‌برد.
ترکیب 11 نفره‌ای که با تصمیمات پرمخاطره بالاخره پیدا شد
یکی از مهم‌ترین فاکتورهای موفقیت هر تیمی داشتن یک ترکیب ثابت است که سا پینتو پس از آزمون و خطاهای زیادی سرانجام به 11 بازیکن اصلی خود رسید. این مربی پرتغالی پس از اشتباهات متوالی آنتونیو آدان در چند مسابقه و نمایش متزلزلی که حبیب فرعباسی مقابل پیکان داشت، سرانجام به این نتیجه رسید که به دروازه‌بان ایرانی‌اش فرصت بدهد. در خط دفاعی او سیستم 3 دفاعه و خطی را امتحان کرد و بازیکنان زیادی را محک کرد. درنهایت بیرون گذاشتن عارف آقاسی که یکی از بهترین بازیکنان فصل گذشته فوتبال ایران بوده و البته با قراردادی سنگین به اردوی استقلال اضافه شده، یکی از آن تصمیمات دشوار سا پینتو بود. این اتفاق به انحای دیگر برای ابوالفضل جلالی، آرمین سهرابیان و البته رامین رضاییان هم تکرار شد تا حالا رستم آشورماتوف و سامان فلاح 2 مدافع میانی استقلال باشند و چپ و راست هم به حسین گودرزی و صالح حردانی سپرده شده باشد.
شاید البته این سوال پیش بیاید که حالا مصدومیت بدهنگام آنتونیو آدان یا اضافه شدن دیدیه اندونگ و روزبه چشمی، توازن استقلال را در آینده به هم بریزد اما به جرأت می‌توان گفت که این تیم در مسیر پیشرفت قرار گرفته و نمایشی که اندونگ پس از تنبیه انضباطی در نیمه دوم دیدار برابر آلومینیوم از خود به نمایش گذاشت، نشان داد که آنها به مرور و با هماهنگ شدن نفراتی نظیر عارف آقاسی، آرمین سهرابیان و حتی رامین رضاییان با تفکرات ریکاردو سا پینتو، به تیمی مقتدرتر و ترسناک‌تر بدل می‌گردند.
استقلال در ادامه فرم فوق‌العاده خود، مقابل آلومینیوم هم به برتری رسید تا پس از مدت‌ها در 4 بازی پیاپی را برده باشد اما آنچه باعث لذت و مسرت استقلالی‌ها شده، نمایش تیم سا پینتو است که به معنای واقعی در حال تعریف یک تیم هستند. بازیکنان استقلال در زمین به خوبی می‌دانند دنبال چه هستند و فرم آماده یاسر آسانی، منیر الحدادی و علیرضا کوشکی به کادر فنی این فرصت را داده تا برنامه‌های متنوعی در بخش هجومی داشته باشد. نکته قابل توجه‌تر درباره نمایش استقلال حمایت فوق‌العاده‌ای است که بازیکنان از همدیگر در زمین مسابقه، چه در فاز دفاعی و چه در فاز هجومی دارند.
در دفاع بلافاصله پس از اینکه تیم حریف صاحب توپ می‌شود، 3-2 بازیکن استقلال به بازیکن صاحب توپ نزدیک می‌شوند و فضا و زمان را از او می‌گیرند تا نتواند تصمیم درستی داشته باشد. درنهایت او خیلی زود محاصره می‌شود و توپ را به یکی از همان 3-2 بازیکن استقلال می‌دهد. در حمله هم شاهد حضور پرتعداد بازیکنان استقلال هستیم که گزینه‌های تصمیم‌گیری هم‌تیمی صاحب توپ‌شان را بیشتر می‌کنند.
این‌ها البته تنها بخشی از جزییات نمایش استقلال مقابل آلومینیوم به شمار می‌روند که سبب شده آبی‌ها در شرایطی که تراکتور و سپاهان هم به خودشان آمده و فرم خوبی پیدا کرده‌اند، همچنان صدرنشین جدول باشند و به روند فوق‌العاده خود ادامه بدهند. بی‌شک نمایش استقلالی‌ها در زمین مسابقه که هر روز هماهنگ‌تر می‌شوند و حرکات آنها ریتم و سرعت بیشتری به خود می‌گیرد، لرزه بر حریفان‌شان در لیگ داخلی و آسیا انداخته و حالا تیمی که فصل گذشته همه تیم‌ها به راحتی به آن گل می‌زدند و امتیاز می‌گرفتند، به تیمی ترسناک و دلهره‌آور بدل شده است.
