تاب آوری در بحران و ایجاد حال خوب
تاب آوری در لغت به معنای توانایی مقابله با شرایط سخت و پاسخی منعطف و منطقی به فشارهای زندگی است.
تاب آوری در لغت به معنای توانایی مقابله با شرایط سخت و پاسخی منعطف و منطقی به فشارهای زندگی است. از این رو دوام آوردن در شرایط دشوار زندگی نوعی توانائی به حساب می‌آید.
حال با توجه به تعریف تاب آوری؛ چه وضعیتی از زندگی را می توان دشوار نامید تا به جهت دوام آوردن برای آن برنامه ریزی کرد.
توضیح شرایط دشوار و سخت در جوامع مختلف متفاوت است. ولی برخی از موارد تاب آوری در بین تمامی جوامع مشترک است. مانند دوران جنگ، تحریم و .... . یا زمان بلایای طبیعی مانند سیل، زلزله و ....
برخی شرایط به لحاظ فرهنگی- اجتماعی خاص بعضی از جوامع است که در این شرایط به لحاظ عدم توانائی درحل آن، مردم مجبور به ترک آن جامعه می کنند که این اقدام خود آسیبی به سرمایه‌ی انسانی می زند.
برخی شرایط سخت قابل برنامه‌ریزی است و می توان آسیب های آن را کمتر کرد. مانند جنگ و یا تحریم های بین المللی که قبل از وقوع نشانه های آن ها معمولا مشهود است و به جهت برنامه ریزی و جلوگیری از آسیب های جدی می توان اقدام کرد.
ولی در موارد بلایای طبیعی مانند سیل، زلزله و .... به دلیل عدم پیش بینی به موقع، بایستی برنامه‌ریزی مدون و ثابتی را انجام و آمادگی لازم را ایجاد کرد. مانند ایجاد گروه های امداد و نجات و آموزش پرسنل آن و استفاده در زمان وقوع این بلایا.
در شرایط جنگ و تحریم که امروزه کشورمان به آن دچار شده است، تاب آوری و گذر از این بحران یک امر ضروری به حساب می آید. برای این کار بایستی بستری فراهم شود تا در قالب آن یک سری برنامه‌ریزی انجام شود.
به عنوان مثال با برنامه ای با عنوان "ایجاد حال خوب"، می توان مواردی را از قبیل زیر برای رسیدن به این مقصود برنامه ریزی کرد.
. یکی از آسیب های جدی این شرایط تعدیل نیرو در سازمان ها و شرکت های مختلف است. تا جایی که امکان دارد باید جلوی این اقدام گرفته شود. زیرا با این کار نه تنها مقابله با مشکلات و تاب آوری تعریف نمی شود، بلکه فشاری مضاعف بر مردم وارد گشته و آن ها را وارد بحرانی بسیار بزرگ تر خواهد کرد که پتانسیل آن را دارد تا به بحرانی ملی تبدیل شود. در این مسیر دولت ها بایستی ورود پیدا کرده و با تزریق منابع مالی و ایجاد فرصت های شغلی جدید، آسیب را تا حد امکان کاهش دهند.
. در روابط اجتماعی و گفت و شنود بین مردم صلح وآشتی ایجاد کرد. در تعریف این مقوله باید گفت که مردم با سلایق مختلف هر کدام دارای احترام هستند و نباید تعصبات و زیاده روی های کور کورانه را پی ریزی کرده و انجام داد. در این شرایط زخم تورم و نگرانی های اقتصادی و حتی سایه جنگ، به اندازه ای کافی روح و روان مردم را خدشه دار کرده است، پس سازمان ها و نهادهای مختلف نمک روی زخم نباشد.
. از دیگر راه کار های ایجاد حال خوب حرکت های جمعی مانند ورزش های صبحگاهی، پیاده روی های گروهی، جشن های ملی و یا طبیعت گردی جمعی است. وقتی مردم در کنار هم یک هدف را آغاز می کنند، در مسیر این هدف با گپ و گفت، خود را تخلیه کرده و در پایان احساس آرامشی عمیق خواهند داشت و حس می کنند:
1- در این تاب آوری تنها نیستند.
2- جهت بهتر شدن شرایط از نظرات هم استفاده خواهند کرد.
3-ارتباط با هم قوام و سرمایه‌ی اجتماعی را تقویت می کند.
درپایان ذکر این نکته ضروری به نظر می آید که تاب آوری به برنامه ریزی مدون و دقیقی نیازمند است تا در مراحل مختلف اجرا بتوان نتیجه هر مرحله را سنجید تا وارد مرحله‌ی بعدی شد و جهت پیاده سازی آن دولت ها باید تمام قد در کنار مردم قرار بگیرند.
