نگاهی به بیوگرافی شیرین یزدانبخش/ حضوری دیرهنگام اما موثر در سینما
شیرین یزدانبخش زمانی وارد سینما شد که عدهای در آن سن خداحافظی میکردند، حضوری دیر هنگام که خیلی زود به چشم آمد و در آثار قابل توجه سینمای اجتماعی ایفای نقش کرد، مانند «آشغالهای دوست داشتنی» و «ابد و یک روز»
فرارو- شیرین یزدانبخش بازیگر فیلمهای «ابد و یک روز» و «جدایی نادر از سیمین» در ۴ دی ماه ۱۴۰۴ درگذشت.
به گزارش فرارو، این بازیگر حاصل کلاسهای آکادمیک و تلاش برای حضور در دنیای بازیگری نبود، بلکه او سالها تماشاگر تئاترهای مختلف بود، اتفاقی که در نهایت منجر به حضور او در دنیای سینما شد.
او در سال ۱۳۲۷ در اصفهان متولد شد اما به سبب شغل پدر در شهرهای مختلف ایران زندگی کرده بود. در دوران جوانی کارمند یکی از ادارات دولتی شد و بعداز ۳۲ سال بازنشسته شد. مرگ همسر و نداشتن فرزند تئاتر مرهم تنهاییهایش شد.
حضور در دنیای سینما
با فیلم سینمایی «لطفا مزاحم نشوید» وارد دنیای سینما شد، فیلمی که دنیای جدیدی از تصویر و صدا گشود، در عین حال با نقش آفرینی در این فیلم جایزه بهترین بازیگر نقش مکمل را به دست آورد. به مرور یزدانبخش تبدیل به یکی از مادران حاضر در سینمای اجتماعی ایران شد که با ظرافت و سکوت کاراکترها را به بهترین شکل خلق میکرد. اوج هنرنمایی این بازیگر را میتوان در «ابد و یک روز» و «بوسیدن روی ماه» دید. آثاری که هر یک چهرهای متفاوت از این بازیگر را نشان میداند.
فیلمهای سینمایی شیرین یزدانبخش
فیلم سینمایی «بوسیدن روی ماه»
فیلم سینمایی «برف روی کاجها»
فیلم سینمایی «جدایی نادر از سیمین»
فیلم سینمایی «لطفا مزاحم نشوید»
فیلم سینمایی «ابد و یک روز»
فیلم سینمایی «آشغالهای دوستداشتنی»
فیلم سینمایی «ملبورن»
فیلم سینمایی «عنکبوت»
فیلم سینمایی «سارا و آیدا»
این بازیگر در مهرماه ۱۴۰۴ دچار سکته مغزی شد و در ۴ دی ماه به دلیل عوارض ناشی از آن درگذشت. به خواست خودش مراسم خاکسپاری به دور از جنجال و هیاهو انجام و سپس اطلاعرسانی شد.
شیرین یزدانبخش در دوران بازیگری کمتر به اغراق متوسل میشد و احساسات را بهترین شکل با نگاههای ساده وگاه مادرانه منتقل میکرد، در عین حال مخاطب را نیز با خود همراه میکرد و خود را مادری میدانست که بدون داشتن فرزند به دیگران محبت میکرد. در فیلم سینمایی «بوسیدن روی ماه» بیننده همراه با او در انتظار پسر مفقودالاثر بود یا در «آشغالهای دوست داشتنی» نگران دختری بود که برای حضور در اعتراضات به خیابان رفته بود. در نهایت شیرین یزدانبخش را میتوان مصداق بارز این جمله دانست که برای شروع تازه هیچ وقت دیر نیست.
