جریان های تندروی اصولگرا برای انتخابات آماده می شوند / تصور می‌کنند هرچه تندتر به دولت انتقاد کنند، توفیق بالاتری خواهند داشت / مدیریت ضعیف بهتر است تا فقدان مدیریت

فرارو- انتقادات از دولت مسعود پزشکیان در حوزه‌های گوناگون در شرایطی ادامه دارد که رئیس جبهه اصلاحات در نقد عملکرد دولت گفته است: «آن جریانی که ما مردم را از آن بر حذر داشتیم که اگر نیایید شرکت بکنید اینها قدرت را در دست می‌گیرند، او اکنون آمده خودش را جای جریان پیروز در انتخابات قرار داده؛ این اسمش وفاق نیست.» 

به گزارش فرارو، انتقادکنندگان پزشکیان این روزها به دو طیف اصلی تقسیم می‌شوند؛ اصلاح طلبانی که معتقدند پزشکیان از مسیر خود حارج شده و اصولگرایانی که از ابتدا مخالف ریاست جمهوری پزشکیان بودند و اکنون نیز در سایه مشکلات معیشتی، تحریم‌ها و مسائل سیاست خارجی، بهانه برای نقد دولت، کم ندارند. عباس سلیمی نمین، فعال سیاسی اصولگرا، تاریخ‌پژوه و تحلیلگر سیاسی در گفتگو با فرارو به بررسی همه جانبه این موضوعات پرداخته است: 

جریان اصلاح طلب وظایفی در قبال پزشکیان دارد

عباس سلیمی نمین به فرارو گفت: «من اعتقاد ندارم شرایط موجود، شرایطی جدید باشد. در سال‌های گذشته هم شرایطی مشابه داشتیم. برای مثال شاهد حملاتی تند از سوی اصولگرایان به آقای خاتمی بودیم، آن هم در شرایطی که رهبری بحث حمایت از دولت را مطرح می‌کردند و بحث عبور از خاتمی که توسط جریان تندرو اصلاح طلب پرچمداری می‌شد. بنابراین شرایط موجود، شرایط جدیدی نیست. شرایط اقتصادی دشوار شده است و جریانات سیاسی می‌خواهند از مسئولیت خود سر باز زده و شانه خالی کنند. این مسئله درباره جناح‌های تندروی اصلاح طلب کاملا واضح است. این‌ها با وجود این که از آقای پزشکیان حمایت تمام عیار داشتند، امروز با مواجه شدن با شرایط سخت اقتصادی می‌خواهند به گونه‌ای فرار به جلو داشته باشد و خود از منتقدین جدی شوند. بنابراین طبیعتا از پاسخگویی هم عبور کنند. منظور من از پاسخگویی، کمک کردن در راستای تقویت دولت است.» 

وی افزود: «جریان اصلاح طلب به عنوان یک گروه یا طیف سیاسی، قطعا وظایفی در قبال آقای پزشکیان دارد. این وظایف می‌تواند شامل تقویت مبانی نظری، بسیج امکانات و توانمندی‌ها برای کمک به دولت در جهت مسیر رو به جلو یا طیفی از اقدامات باشد که باید از سوی جریان اصلاح طلب شکل می‌گرفت تا در این شرایط دولت تقویت شود و بتواند بر مشکلات فائق شود. شاید دولت نمی‌توانست به طور کامل بر مشکلات فائق شود، اما می‌توانست بخش قابل توجهی از مشکلات خود را حل کند.» 

سخنان جبرائیلی در رسانه ملی بسیار ناصواب بود

این فعال سیاسی در ادامه گفت: «جناح تندروی جریان اصولگرا نیز، خود را برای انتخابات پیش رو آماده می‌کنند و طبیعتا هرچه انتقادات تندتری نسبت به دولت مطرح کنند، تصور می‌کنند توفیق بالاتری هم در انتخابات خواهند داشت. این دو مسئله باعث می‌شود که دولت آقای پزشکیان مورد انتقاد دو طیف قرار بگیرد. البته من معتقدم این منتقدان در نیروهای تندروی دو طیف قرار دارند نه نیروهای معقول دو طیف. همچنان می‌بینید که نیروهای معقول طیف اصلاح طلب، حملات این چنینی به دولت آقای پزشکیان نمی‌کنند. نیروهای معقول اصولگرا هم چنین رفتاری ندارند. آن‌ها مسئله حمایت از دولت را به عنوان یک مسئله ملی بر منافع گروهی و حزبی خود ترجیح می‌دهند و این دیدگاه هم قابل تحسین است. متاسفانه رسانه‌های خارج و داخل کشور، بعضا در این وادی به گونه‌ای عمل می‌کنند که اصلا مصالح ایران در آن لحاظ نمی‌شود. نه این که انتقاد کار بدی باشد. اما انتقاد باید منتهی به تقویت دولت شود.» 

وی افزود: «این که گفته می‌شود دولت باید کنار برود یا استعفا بدهد، قطعا از جانب هر شخصی که مطرح بشود، بیجا است. حتی متاسفانه دیده شده که اخیرا این نوع سخنان توسط آقای جبرائیلی در رسانه ملی مطرح شده است. این سخنان بسیار ناصواب بود که گفته شد ما زمینه‌ای برای وفاق ملی نداریم. انسان باید از نظر سیاسی بسیار «نابینا» باشد که چنین سخنی را مطرح کند. اتفاقا این روزها زمینه‌های زیادی برای وفاق وجود دارد و حتی اگر خودمان این زمینه‌ها را نمی‌بینیم باید آن چه که رهبری ترسیم کرده‌اند را دنبال کنیم. این مطلب بسیار مشهود است که این روزها باید روی مشترکات فراوانی که داریم تاکید کنیم. با تاکید بر این مشترکات است که می‌توانیم جامعه را تقویت کنیم. این که یک طیف با سودای پیروزی در انتخابات منافع ملی را تحت تاثیر قرار دهد، به هیچ وجه شایسته نیست.»

در شرایط فعلی فقدان مدیریت به مراتب بدتر از مدیریت ضعیف است

این تحلیلگر سیاسی گفت: «طبیعتا دولت آقای پزشکیان ضعف‌هایی دارد و موضعی که مجلس اتخاذ کرده، قابل پذیرش است، هرچند برخی همین موضع را نیز به تندروی تعبیر کرده اند. اما مجلس اعلام کرد اگر دولت، خود، برخی وزرای ضعیف را جا به جا کند، مقبول‌تر است، در غیر این صورت، مجلس مجبور می‌شود برخی وزرای ضعیف‌تر را استیضاح کند. باید نسبت به این مسئله نیز دقت کنیم که موارد استیضاح را به حداقل ممکن تقلیل دهند، چرا که نمی‌شود با استیضاح به نتیجه حداکثری رسید. هر استیضاح تبعاتی دارد و تا تیم جدید بخواهند مستقر شوند و وزیر جدید برنامه ریزی کند، زمان لازم است و در شرایط کنونی فقدان مدیریت، به مراتب بدتر از حضور مدیر نه چندان قدرتمند است. ما باید باز هم بر وفاق ملی تاکید کنیم. دشمن بعد از جنگ ۱۲ روزه همه توان خود را روی بازی روانی گذاشته و یک جنگ روانی را دنبال می‌کند. بنابراین باید آرامش ایجاد کنیم.»