چالش بزرگ ترامپ با دیوان عالی آمریکا بر سر تعرفه‌ها
آینده سیاست‌های تجاری «دونالد ترامپ» در آستانه بررسی تعرفه‌های تجاری وی در دیوان عالی با ابهام بیشتری روبه‌رو شده است. تصمیم ماه آینده این نهاد می‌تواند تأثیر چشمگیری بر راهبرد کلی کاخ سفید در حوزه تجارت بین‌الملل داشته باشد.
کارشناسان معتقدند که سیاست تجاری «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا بر «تهدید و انعطاف‌پذیری» استوار است و رأی منفی دیوان عالی ایالات متحده می‌تواند این انعطاف را کاهش دهد؛ با این حال کاخ سفید سعی دارد با ابزارهای مالیاتی یا سازوکارهای جدید در هر صورت خواسته‌های رئیس جمهور را عملیاتی کند.
به گزارش ایرنا، آینده سیاست‌های تجاری «دونالد ترامپ» در آستانه بررسی تعرفه‌های تجاری وی در دیوان عالی با ابهام بیشتری روبه‌رو شده است. تصمیم ماه آینده این نهاد می‌تواند تأثیر چشمگیری بر راهبرد کلی کاخ سفید در حوزه تجارت بین‌الملل داشته باشد.
پایگاه خبری-تحلیلی «نشنال اینترست» در گزارشی در این رابطه آورده است: یک نکته روشن است که هرمانعی برای آزادی کامل کاخ سفید، در راهبرد تجاری رئیس‌جمهور دونالد ترامپ اختلال ایجاد خواهد کرد؛ نه به این دلیل که او به ساختار خاصی از تعرفه‌ها پایبند است، بلکه چون از آن به‌عنوان ابزاری در مذاکرات استفاده کرده است.
طبق تجربه‌های گذشته، اگر دیوان عالی علیه تصمیمات ترامپ رأی دهد، او احتمالاً واکنش تندی نشان خواهد داد، اما بلافاصله به گزینه‌های جایگزین برای تحقق اهداف اقتصادی خود متوسل می‌شود؛ هدف اصلی وی کاهش کسری تجاری آمریکا و تقویت تولید داخلی است و یکی از گزینه‌هایش می‌تواند استفاده از سیاست‌های مالیاتی جدید باشد.
باوجود رفتارهای افراطی، اما رویکرد انعطاف‌پذیر ترامپ در توافقات اخیر به ویژه با اتحادیه اروپا مشهود بود. وی در آغاز ریاست‌جمهوری با وضع تعرفه بر واردات از کانادا و مکزیک—حتی با وجود توافقات تجاری موجود—تمام شرکای تجاری آمریکا را نگران کرد. سپس تعرفه‌هایی بر واردات فولاد، آلومینیوم و مس اعمال کرد و در ادامه بر محصولات اروپایی نیز تعرفه‌هایی تا ۲۰ درصد وضع نمود که در ماه‌های بعد به ۵۰ درصد افزایش داد و سپس به ۳۰ درصد کاهش یافت.
با وجود لحن تند و اقدامات افراطی، نتیجه نهایی مذاکره با اتحادیه اروپا توافقی متعادل بود: اعمال تعرفه ۱۵ درصدی بر واردات اروپایی (به‌جز فولاد، آلومینیوم و مس که در سطح ۵۰ درصد باقی ماند) و تعهد دو طرف برای سرمایه‌گذاری متقابل در صنایع یکدیگر. اروپا همچنین پذیرفت انرژی و تجهیزات نظامی آمریکایی خریداری کند، هرچند توافق نهایی همچنان از منظر اروپایی‌ها به سود واشنگتن تعبیر شد.
نتیجه کار نشان می دهد که ترامپ در اصل به نرخ خاصی از تعرفه‌ها پایبند نبوده و تهدیدهای او بیشتر تاکتیکی و با هدف به‌دست آوردن امتیازهای اقتصادی بیشتر طراحی شده است.
به نوشته نشنال اینترست، در صورت رأی منفی دیوان عالی، کاخ سفید به‌دنبال جایگزین‌هایی برای بازگرداندن همین سطح از انعطاف‌پذیری خواهد بود. یکی از این گزینه‌ها می‌تواند معرفی نوعی مالیات «مبتنی بر مقصد» باشد. چنین مالیاتی صادرات تولیدکنندگان آمریکایی را از مالیات معاف می‌کند، اما فروش کالاهای خارجی در بازار داخلی را مشمول مالیات می‌سازد. به این ترتیب، اثر اقتصادی آن مشابه یک تعرفه خواهد بود، بدون اینکه «تعرفه» نامیده شود.
با این حال، اجرای چنین سیاستی نیازمند تأیید کنگره است و همین امر می‌تواند آزادی عمل ترامپ را محدود کند. البته کنگره می‌تواند با پیش‌بینی اختیار اجرایی برای کاخ سفید، بخشی از این انعطاف‌پذیری را حفظ کند و برای مثال، اجازه دهد دولت میزان مالیات را بر اساس شرایط امنیت ملی، نوع کالا، کشور مبدأ یا شدت کسری تجاری تنظیم کند.
طبق این تحلیل، ترامپ ترجیح می‌دهد همان آزادی گسترده‌ای را که در تعیین تعرفه‌ها داشته، حفظ کند. اما در صورت محدودیت قانونی، تجربه و رفتار گذشته‌اش نشان می‌دهد که او به‌سرعت به ابزارهای دیگری برای حفظ نفوذ تجاری آمریکا روی می‌آورد. اگرچه مالیات مبتنی بر مقصد یکی از محتمل‌ترین گزینه‌هاست، اما دولت ترامپ ظرفیت بالایی برای یافتن مسیرهای جایگزین برای اهداف اقتصادی خود دارد.
