ببینید؛ رواج جراحی‌های زیبایی در کابل زیر سایه طالبان؛ از بوتاکس تا کاشت مو

فرارو- با وجود محدودیت‌های شدید طالبان، کابل این روزها شاهد رونق کلینیک‌های زیبایی است؛ مراکزی مجلل با چلچراغ‌های کریستالی و مبل‌های مخملی که از بوتاکس تا کاشت مو را ارائه می‌دهند و مشتریان‌شان نه تنها اقشار مرفه بلکه حتی برخی اعضای طالبان هستند.

به گزارش فرارو، در حالی که فقر گسترده مردم افغانستان ادامه دارد، تأثیر پررنگ اینستاگرام بسیاری را واداشته تا به جای رفع نیازهای اساسی، برای زیبایی خود وام بگیرند یا سرمایه‌گذاری کنند.

امروز حدود ۲۰ کلینیک زیبایی در کابل فعال است؛ پدیده‌ای که در دوران جنگ (۲۰۰۱ تا ۲۰۲۱) به ندرت دیده می‌شد اما پس از بازگشت طالبان در سال ۲۰۲۱، همراه با نوعی ثبات نسبی، گسترش یافته است. پزشکان خارجی، به‌ویژه از ترکیه، به‌طور منظم برای آموزش پرسنل به کابل می‌آیند و تجهیزات نیز از اروپا و آسیا وارد می‌شود.

در اتاق‌های انتظار، بیشتر مشتریان زنان هستند که گرچه با پوشش کامل ظاهر می‌شوند، اغلب آرایش سنگینی دارند. مردانی هم برای درمان ریزش مو یا کاشت ریش مراجعه می‌کنند، چراکه طبق قوانین طالبان، داشتن ریشی به اندازه مشت دست اجباری است و کم‌مویی نشانه ضعف به شمار می‌رود.

نمونه‌اش خانم حمیدی، دختر ۲۵ ساله افغان است که دومین عمل زیبایی خود را تجربه می‌کند. وی می‌گوید: حتی اگر دیگران ما را نبینند، ما خودمان را در آینه می‌بینیم؛ زیبا دیده شدن به ما انرژی می‌دهد.

نکته تناقض‌آمیز این است که زنان افغان از رفتن به سالن‌های آرایش و ورزشگاه‌ها منع شده‌اند، اما انجام جراحی‌های زیبایی برایشان مجاز است، زیرا این کار درمان پزشکی تلقی می‌شود.

کلینیک‌ها روزبه‌روز مشتریان بیشتری جذب می‌کنند و تبلیغات‌شان در شبکه‌های اجتماعی بر پوست صاف، لب‌های برجسته و موهای پرپشت تأکید دارد. برخی از جوانان حتی برای کاشت مو قبل از مراسم عروسی خود وام می‌گیرند.

هزینه‌ها برای اکثریت مردم افغانستان سرسام‌آور است؛ تزریق بوتاکس بین ۴۴ تا ۸۹ دلار و کاشت مو ۲۶۶ تا ۵۱۷ دلار تمام می‌شود. اما برای افغان‌های مهاجر که از اروپا یا خاورمیانه برمی‌گردند، این مبالغ نسبت به هزینه‌های هزاران دلاری در خارج مقرون‌به‌صرفه است.

با وجود این، در کشوری که بنا به آمار سازمان ملل، ۱۰ میلیون نفر با گرسنگی دست‌وپنجه نرم می‌کنند و یک‌سوم جمعیت به مراقبت‌های اولیه پزشکی دسترسی ندارد، بسیاری ترجیح می‌دهند به جای نان، پول خود را صرف زیبایی کنند؛ پدیده‌ای که بیش از هر چیز بازتاب سلطه فرهنگ اینستاگرامی در دل بحران انسانی افغانستان است.