مسجد سپهسالار (که پس از انقلاب ۱۳۵۷ با نام مسجد آیتالله مطهری نیز شناخته میشود) یکی از نخستین و بزرگترین مسجدهای شهر تهران است. این مسجد همراه مدرسهای به همین نام در کنار عمارت بهارستان مجلس شورای ملی در میدان بهارستان تهران جای گرفتهاست
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۴۴۴ مطلب
مسجد سپهسالار (که پس از انقلاب ۱۳۵۷ با نام مسجد آیتالله مطهری نیز شناخته میشود) یکی از نخستین و بزرگترین مسجدهای شهر تهران است. این مسجد همراه مدرسهای به همین نام در کنار عمارت بهارستان مجلس شورای ملی در میدان بهارستان تهران جای گرفتهاست
نگاهی سطحی به نقشه تهران ناصری این نکته را نمایان میکند که میدان توپخانه مبارکه، عنصر اتصال شهر قدیم به شهر جدید شد و برای گذار از شهر قدیم طهماسبی به شهر جدید ناصری گذر از میدان توپخانه لاجرم بود، موقعیتی بی بدیل برای این میدان بود که تا سالها محفوظ ماند.
نام الهیه از زمان قاجار باب شد. زمینهای آن توسط حکیم الهی از دو کشاورز تجریشی خریداری شد و نامش به الهیه تغییر کرد.
رونق خیابان لاله زار در دوره مشروطیت به اوج خود میرسد. این خیابان تا آخر دوران قاجار به دلیل داشتن ترکیبی از تئاترها و رستورانها یکی از مهمترین گردشگاههای تهران بوده است. با کودتای ۲۸ مرداد، کمکم بسیاری از تئاترها، رستورانها، تجارتخانهها، پیالهفروشیها، خیاطخانهها، سینماها و فروشگاههای مشهور ایران در این خیابان جا خوش کردند. اما حالا خیابان لاله زار بورس الکتریکیهاست.
علی نصیریان پیشکسوت تئاتر و سینمای ایران یکی از هنرمندانی است که از لالهزار قدیم، خاطرهها دارد. او میگوید: «دلم میگیرد وقتی در لالهزار قدم میزنم برای اینکه متاسف میشوم از اینکه لالهزار آن لالهزار نیست.»
گفتنی است، دروازههای تهران به بناهای استوار و بلند و فضاهای شهری پیرامون آنها گفته میشد که درگذشته در بخشهایی از حصار و برج و باروی شهر تهران ساخته شده بودند. ساخت این بناها از عصر صفویه با ساخت پنج دروازه در دوران شاه طهماسب برای نخستین بار صورت پذیرفت.
نام تهران برای نخستین بار در قرن دوم و سوم هجری قمری در کتاب «ابوحماد طهرانی» آمده است. اولین استنادات ما به تاریخ تهران به اطلاعات این عالم دینی برمیگردد. شخصی به نام «ابو عبدالله جامورانی» عالم دیگری که اهل منطقه جماران در شمیران بوده است نیز به نام تهران اشاره میکند. در تاریخ دولاب نیز قبل از ابوحماد طهرانی، نام بزرگان علمای و فرهنگی بسیاری مثل «ابوبشر دولابی» مورخ ایرانی دیده میشود. نشانههای تهران در تاریخ با این افراد مشخص میشود و هر چه پیش میرویم این نشانهها نیز بیشتر میشود.
"حکایت شیرین طهران ۲" بخشی از یک حکایت تاریخی از تهران قدیم است که به همت فرزانه نیک روح متین گردآوری شده است.