در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۴۴۴ مطلب
ناصرالدین شاه به منطقه دوشان‌تپه علاقه وافری داشت و در ماه‌های گرم سال همراه با شکارچیان به این منطقه خوش آب‌وهوا می‌رفت. آهو، گوزن و خرگوش وحشی در این پهنه به وفور پیدا می‌شدند و شکار آن‌ها «سلطان صاحبقران» را سرخوش می‌کرد. علاقه شاه به این منطقه به اندازه‌ای بود که از نقاشان می‌خواست از طبیعت این ییلاق نقاشی کنند.
میرزا یوسف مستوفی‌الممالک اراضی بالادست محله سنگلج را تا فاصله بالای آب کرج در تیول (ملک) خود داشت که بخشی از آن را به پسرش «حسن مستوفی‌الممالک» بخشید و باغ حسن‌آباد ساخته شد. در قسمت چپ شمال غرب این میدان نخستین گورستان تهران جا خوش کرده بود. قبرستان قدیمی‌ای که در وبای عام تهران در ۲۵محرم سال۱۳۱۰ قمری تماماً پر از اجساد فوت‌شدگان شد.
گذرگاه «سردر الماسیه» جایی برای گذر شاه و شاهزادگان بود. درباریان برای رفت‌وآمد به کاخ گلستان باید از این خیابان می‌گذشتند. ازاین‌رو، همواره در پاکیزگی و نگهداری خیابان باب همایون می‌کوشیدند.
یکی از این ایستگاه‌های معروف درشکه سواری که مسافران زیادی هم داشت چهارراه خرمشهر تقاطع خیابان سینا در منطقه ۱۱ امروز شهرداری بود. تقریبا بیشتر مسافران این ایستگاه زنانی بودند که برای زیارت اهل قبور راهی امام‌زاده حسن (ع) یا امام‌زاده معصوم (ع) و حرم شاه عبدالعظیم‌حسنی (ع) می‌شدند.
تصویری از تهران، میدان تجریش، ابتدای خیابان دربند، خرداد ۱۳۱۲ خورشیدی را می‌بینید. عکس از منظر جاده قدیم شمیران است و داروخانه دکتر پاپاریان (داروساز و مخترع ایرانی ارمنی‌تبار) در تصویر دیده می‌شود که بعد‌ها به جای آن ساختمان سلماس توسط محمدعلی شناور (بازرگانی که برق را به شمیران آورد) ساخته شد.
مسجد سپهسالار بزرگ‌ترین و باشکوه‌ترین بنای مذهبی ایران پس از مدرسه چهارباغ اصفهان است.
باغ فردوس در سال ۱۲۶۴ قمری به دستور محمدشاه قاجار ساخته شد، اما با مرگ شاه، باغ و قصر نیمه تمام ماند
در پاییز سال ۱۳۴۰، روستای خوش آب و هوا خوردین، توسط گروهی از مهندسان آمریکایی، تبدیل به شهرکی شد که به دلیل شباهت شهرسازی‌اش با مدل‌های آمریکایی، شهرک غرب نام گرفت.
به همراه هم ۴ خیابان قدیمی تهران را می‌بینیم.
میدانی که امروز به میدان تجریش معروف است، سال‌ها قبل به سرپل تجریش شهرت داشت؛ نامی که هنوز هم از زبان قدیمی‌ها نیفتاده و از هر محله شمیران که بخواهند به قصد خرید یا زیارت راهی این محله شوند، می‌گویند: «تا سرپل...»
