در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۳۱۰ مطلب
در سال‌های اخیر، روانشناسان به‌تدریج به تخیل و امید توجه کرد‌ه‌اند. اکنون روشن شده است که لازم نیست بردگان گذشته باشیم، بلکه می‌توانیم در آینده سیر کنیم. امید جعبه‌ابزاری دارد و یادگیری برخی عادات کمکمان می‌کند قطب‌نما را به‌سمت آیندۀ مثبتمان نشانه بگیریم، اما هرگز تئوری منسجمی دربارۀ امید وجود نداشته است. اکنون دان تومازلو در کتاب جدیدش منابعی ارزشمند و کمک‌کننده در این زمینه جمع‌آوری کرده است.
یکی از عواملی که با تشدید احتمال فرسودگی تیم درمان رابطه دارد، فقدان کنترل آن‌ها بر روال‌های کار است؛ بنابراین سهیم کردن و جلب مشارکت آن‌ها در تصمیم‌های مدیریتی می‌تواند به پیشگیری از این مشکلات در آن‌ها کمک کند. همچنین در اینجا هم باید با تقویت روابط اجتماعی به کاهش فشار روانی (استرس) در آن‌ها کمک کرد. این کار هم با افزایش جلسات بحث گروهی در مورد بیماران می‌تواند انجام شود و هم با برگزاری جلسات ویژه‌ای برای تامین حمایت روانی-اجتماعی از آن‌ها با تسهیلگریِ روانشناسان و مددکاران اجتماعی.
یک روانشناس در گفتگو با فرارو می گوید: ابتدایی‌ترین اقدام، آگاهیِ واقعی داشتن از کمّ و کیف و میزانِ جدیت این موضوع، یعنی ویروس کرونا است. باید دانست که ما، اکنون با یک موقعیت و موضوع جدی روبه‌رو هستیم. موضوعی که باید جدی گرفته شود. موضوعی که مراقبت‌های فراتر از حالت عادی را می‌طلبد. اما این جدی گرفتن به چه معناست؟ آیا به این معناست که از شدت هراس و وحشت، زندگی عادی خودمان را دچار اختلال کنیم؟ بی‌تردید خیر.
سقوط هواپیمای اوکراینی موجب گسترش فضایی از غم و اندوه و شکل‌گیری تنش در جامعه شده است. کارشناسان روانشناس در گفتگو با فرارو درباره بهبود فضای روانی جامعه با اظهار نظر درباره وضعیت موجود، به تعریف مجموعه‌ای از اقدامات روانی و روحی پرداختند و همدلی را اولویتی اساسی دانستند.
خواندن این نوشته کمک می‌کند زودتر به اوضاع مسلط شوید، به سراغ یک رشته ورزشی تازه بروید، از گوشی موبایل، تبلت و پخش‌کننده موسیقی‌تان کمک بگیرید، همچنان آراسته به‌نظر برسد و به زندگی ادامه دهید. جدایی پایان دنیا نیست، چون حتی با وجود ثبت شدن مهر طلاق در شناسنامه‌تان، زندگی همچنان ادامه خواهد داشت. اگر نمی‌خواهید بقیه شما را به چشم یک بازنده یا شکست‌خورده نگاه کنند، می‌توانید با اختیارات بیشتر کنترل زندگی را به دست بگیرید و آن را همانطور که خودتان همیشه دوست داشتید به پیش ببرید
نکته مهمی که درباره اهداف روانشناسی مطرح می‌شود، این است که روانشناسی، علمی است که فقط از سوی روانشناسان به کار گرفته نمی‌شود؛ بلکه هر فرد دیگری نیز می‌تواند از اهداف ذکرشده در زندگی بهره ببرد؛ مثلا والدین می‌توانند در مواجهه با کودک خود چهار هدف اشاره‌شده را به کار گیرند: ۱. او چه کار می‌کند؟ (توصیف) ۲. چرا آن کار را انجام می‌دهد؟ (تبیین) ۳. اگر منِِ والد در برابر رفتار کودک، فلان رفتار را انجام دهم، او چه کار خواهد کرد (پیش‌بینی) ۴. اگر آن رفتار منفی باشد، منِ والد چه رفتاری در پیش…
تابو‌ها در باور‌های عمیق جوامع ریشه می‌دواند. در میانه کتاب این روانکاو نمونه‌های حیرت انگیزی را مطرح می‌کند. او مثال می‌زند، زنی در یکی از قبایل میوه‌ای را می‌خورد بعد از مدتی که متوجه می‌شود میوه‌ای از منطقه ممنوعه خورده است دچار چنان لرزی می‌شود که روزی پس از آن می‌میرد؛ در حقیقت باور به ارتکاب عملی ممنوع به قدری در وی ریشه دوانده بوده که از نظر روانی او را تا جایی نابود کرده که منجر به مرگ او شده است.
وی افزود: محدودیت‌ها و مشکلات حال حاضر جامعه ما به تنها زیستی کمک کرده است. رشد بسیار چشمگیر در بیکاری، تحصیلات دانشگاهی و طلاق عواملی است که به تنهایی افراد بیشتر کمک می‌کند؛ فردی که ازدواج کرده و طلاق گرفته، فردی که بیکار است و به دور از خانواده و شهرش به یک شهر بزرگ آمده تا کار کند و درآمد کسب کند زیاد داریم. افرادی هستند که از شهر‌های دیگر به تهران آمده اند، مسافرکشی می‌کنند و مشخص نیست کجا می‌خوابند، چه شرایطی دارند و بهداشت، تغذیه، آرامش و آسایششان چگونه است.
وقتی داروین می‌خواست ازدواج کند، تصویر خیال‌انگیزی در ذهن داشت: «همسری خوب و مهربان که روی مبل نشسته، آتشی که روشن است، و شاید موسیقی و کتابی هم در کار باشد». به همین اندازه کارتونی و غیرواقعی. اما می‌شود پرسید: مگر چه کار دیگری از دستش برمی‌آمد؟ مگر ما آدم‌ها پیش از اینکه کار‌های بزرگ را واقعاً تجربه کنیم، چقدر می‌توانیم هزینه‌فایده‌شان را سبک‌سنگین کنیم؟ و حتی بیشتر از آن: چه می‌دانیم در آینده چه چیزی می‌تواند اوضاع را بهتر کند؟
