قاچاق «پیرپسر»/ تکرار زخمی عمیق در سینمای ایران
به تازگی نسخه‌ای قاچاق از فیلم «پیرپسر» در اینترنت منتشر شده، اتفاقی تکراری در سینمای ایران که به نظر می‌رسد در نبود قوانین و ساختار درست، اثر اکتای براهنی آخرین نسخه قاچاقی در سینما نخواهد بود.
فرارو- اخیرا نسخه‌ای قاچاق از فیلم سینمایی «پیرپسر» در کانال‌های تلگرامی منتشر شد.
به گزارش فرارو، انتشار نسخه قاچاق «پیرپسر» اولین بار نبوده و آخرین بار هم نخواهد بود. از «سنتوری» گرفته تا «پیرپسر» سایه انتشار غیر قانونی فیلم‌ها همواره روی سینمای ایران سنگینی کرده است.
پدیده قاچاق فیلم‌ها امر تازه‌ای نیست و احتمالا مخاطبان به خاطر دارند که در دهه ۸۰، در هر پارک و خیابان شلوغ افرادی وجود داشتند که نسخه قاچاق آثار را می‌فروختند. در سال‌های اخیر وضع تغییر کرده و نسخه با کیفیت فیلم‌ها به محض انتشار آنلاین، سر از کانال‌های تلگرامی و یوتیوب درمی‌آورد.
نگاهی به قاچاق فیلم
فارغ از درجه کیفی فیلم‌ها، قاچاق یا توقیف هر اثر می‌تواند همه چیز را به هم بریزد. بخش مهمی از هزینه‌های تولید یک فیلم سینمایی در کشور از راه اکران عمومی و آنلاین به دست می‌آید. حال اگر نسخه‌ای از فیلم بیش از اکران لو برود و در اصطلاح قاچاق بشود، تهیه کنندگان با ضرری هنگفت مواجه خواهند شد. این پدیده تنها یک تخلف ساده نیست بلکه نشانه‌ای از نبود و خلا قانون در کشور است. در برخی از کشورها قانون کپی رایت و حمایت از حقوق سازنده ضمانت اجرایی دارد و مجازات سنگینی برای انتشارغیر مجاز آثار در نظر گرفته شده اما در ایران امکان پیگیری وجود ندارد.
در واقع «پیرپسر» با خوش شانسی مواجه بوده که بعد از پایان اکران عمومی منتشر شده و به سرنوشت فیلم‌هایی مانند «کاناپه»، «سنتوری» و «تفریق» دچار نشد که اصلا رنگ پرده را ندیدند. با این حال، خوش شانسی «پیر پسر» چیزی از تلخی ماجرا کم نمی‌کند، چرا باید فیلمی که سال‌ها برای آن زحمت کشیده شده، در فضای اینترنت دست به دست بچرخد بدون آنکه عایدی مالی برای عوامل داشته باشد.
دیالوگی در فیلم «پیرپسر» وجود دارد که غلام باستانی به پسرانش می‌گوید: «مردی که قانون نداشته باشد، همیشه پیر خواهد ماند.» این جمله را می‌توان استعاره‌ای از وضعیت امروز سینمای ایران دانست، سینمایی که قانون ندارد و در نهایت فرسوده و بی‌جان خواهد شد. در نهایت باید پذیرفت، تا زمانی که ساختار سینمایی کشور معیوب است، قاچاق فیلم‌ها وجود خواهد داشت و «پیرپسر» آخرین نمونه نخواهد بود.
