امید تازه برای بیماران فیبروز ریوی

داروی اوفنیب به عنوان نسخه بومی نینتدانیب، در دو دوز ۱۰۰ و ۱۵۰ میلیگرم تولید و وارد بازار داخلی شده است؛ اقدامی که میتواند امید تازهای برای بیماران مبتلا به فیبروز ریوی در کشور به همراه داشته باشد.
فناوران یکی از شرکتهای داروسازی دانشبنیان مستقر در پارک فناوری پردیس، برای اولین بار در کشور یک داروی تخصصی با نام نینتدانیب (Nintedanib) را برای بیماران مبتلا به فیبروز ریوی را تولید و به بازار عرضه کردند.
به گزارش ایران، این دارو که بهعنوان یکی از معدود درمانهای تأییدشده برای کنترل و کندکردن پیشرفت فیبروز ریوی در جهان شناخته شده است، با مهار مسیرهای مولکولی مؤثر در ایجاد بافت فیبروتیک، به حفظ عملکرد ریه و بهبود کیفیت زندگی بیماران کمک میکند.
اکنون داروی اوفنیب به عنوان نسخه بومی نینتدانیب، در دو دوز ۱۰۰ و ۱۵۰ میلیگرم تولید و وارد بازار داخلی شده است؛ اقدامی که میتواند امید تازهای برای بیماران مبتلا به فیبروز ریوی در کشور به همراه داشته باشد.
فیبروز ریوی یکی از بیماریهای پیشرونده و نادر ریوی است که در آن، بافت ریه بهتدریج دچار زخم و سفتی میشود و توانایی جذب اکسیژن کاهش مییابد. این بیماری تاکنون درمان قطعی نداشته و بیشتر بیماران بهدلیل نبود داروی مؤثر یا هزینه بالای داروهای وارداتی، از روند درمان بازمیماندند.
مریم نوابخش از دپارتمان مدیکال این شرکت دانشبنیان در گفتوگو با ایسنا، فیبروز ریوی را یک بیماری پیشرونده دانست و افزود: «دسترسی محدود و قاچاقی بودن این دارو (که قیمت قاچاق آن بیشتر از هزار دلار در ماه بوده است) باعث میشد بسیاری از بیماران توان خرید دارو را نداشته باشند و از چرخه درمان خارج شوند.»
نوابخش با اشاره به تلاشهای تیم پژوهشی این شرکت یادآور شد:« اوفنیب بهصورت تخصصی برای انواع فیبروز ریوی کاربرد دارد؛ از جمله فیبروز ریوی با علت نامشخص (ایدیوپاتیک)، فیبروز ریوی مرتبط با بیماریهای خودایمنی مانند اسکلرودرمی سیستمیک و سایر اشکال فیبروز ریوی پیشرونده که قبلاً برای آنها امید درمانی اندک بود یا بیماران در آیسییو بستری میشدند.»
این محقق درباره وضعیت رقبا و پتنت دارو هم گفت: «پیش از این شرکت بورینگِر، این دارو را تولید میکرد و پتنت آن حدود پنج تا ۶ ماه پیش به پایان رسیده است. همچنین شرکتهایی مانند Glenmark در هند نسخههایی از این دارو را تولید کردهاند. ما نمیتوانیم ادعا کنیم مزیت فنی فوقالعادهای نسبت به شرکتهای بزرگ خارجی داریم، اما توانستهایم این دارو را در ایران با حفظ کیفیت مشابه و با قیمت بسیار پایینتر تولید کنیم. این دارو در بازارهایی مانند آمریکا با قیمت حدود یکهزار دلار در ماه عرضه میشدند و ما تلاش کردیم دارو را با قیمتی کمتر از یکپنجم آن در ایران عرضه کنیم تا دسترسی بیماران تسهیل شود.»