پژوهش جدید:
ریسک مرگ زودرس با دیر خوردن صبحانه
براساس مطالعه جدید، بزرگسالانی که صبحانه خود را دیرتر می‌خورند، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای مرگ زودرس قرار داشته باشند.
طبق یک ضرب‌المثل قدیمی «صبحانه مهمترین وعده غذایی روز است»؛ بااین‌حال اکنون محققان می‌گویند زمان خوردن صبحانه نیز اهمیت دارد.
به گزارش دیجیاتو به نقل از نیواطلس، براساس مطالعه جدید، بزرگسالانی که صبحانه خود را دیرتر می‌خورند، ممکن است در معرض خطر بیشتری برای مرگ زودرس قرار داشته باشند.
این تحقیق نشان می‌دهد که به ازای هر یک ساعت تأخیر در خوردن صبحانه، خطر مرگ در یک دوره ده ساله، ۱۰ درصد افزایش می‌یابد.
«حسن دشتی»، دانشمند دانشکده پزشکی هاروارد، می‌گوید: «یافته‌های ما معنای جدیدی به این جمله که صبحانه مهمترین وعده غذایی روز است می‌دهد، به‌ویژه برای افراد مسن‌تر.»
ارتباط صبحانه دیرهنگام با افزایش خطر مرگ زودرس
این مطالعه داده‌های نزدیک به ۳ هزار فرد بزرگسال در بریتانیا با میانگین سنی ۶۴ سال را در یک دوره طولانی (از ۱۹۸۳ تا ۲۰۱۷) مورد بررسی قرار داده است. محققان دریافتند که با افزایش سن، افراد تمایل دارند صبحانه و شام خود را دیرتر بخورند و این تأخیر در وعده‌های غذایی، به ویژه صبحانه، با مشکلات جسمی و روانی متعددی از جمله خستگی، مشکلات سلامت دهان، افسردگی و اضطراب مرتبط است.
تجزیه و تحلیل دقیق‌تر نشان داد که نرخ بقای ۱۰ساله در گروهی که وعده‌های غذایی خود را دیرتر می‌خوردند ۸۶.۷ درصد و برای گروهی که زودتر غذا می‌خوردند، ۸۹.۵ درصد بود. این ارتباط حتی پس از درنظرگرفتن عواملی مانند سن، جنسیت، سطح تحصیلات و سبک زندگی نیز معنادار باقی ماند.
محققان معتقدند که دیرخوردن صبحانه به خودی خود باعث کوتاهی عمر نمی‌شود، بلکه می‌تواند نشان‌دهنده مشکلات زمینه‌ای، الگوهای سبک زندگی یا تفاوت‌های بیولوژیکی (مانند داشتن خصوصیات ژنتیکی «شب‌بیداری») باشد که بر سلامت تأثیر می‌گذارند. دکتر دشتی توضیح می‌دهد: «تغییر در زمان وعده‌های غذایی می‌تواند علامتی هشداردهنده برای نظارت بر سلامت کلی افراد مسن باشد و پزشکان و بیماران را به بررسی مشکلات جسمی و روانی زمینه‌ای ترغیب کند.»
این مطالعه با وجود یافته‌های مهم، دارای محدودیت‌هایی نیز بوده است؛ از جمله اینکه داده‌ها به صورت خوداظهاری جمع‌آوری شده و عواملی مانند فعالیت بدنی یا نوع غذای مصرفی در نظر گرفته نشده‌اند. بااین‌حال، این تحقیق گام مهمی در علم Chrononutrition (مطالعه زمان‌بندی غذاخوردن) برداشته است و بر اهمیت توجه به زمان خوردن وعده‌های غذایی تأکید دارد.
یافته‌های این پژوهش در ژورنال Nature منتشر شده است.
