عبدالله گنجی: ایران بدون جمهوری اسلامی یا مصر و اردن می‌شود یا سوریه و لبنان
«اگر کسی گمان می‌کند که ایران بدون جمهوری اسلامی می‌تواند دارای قدرت برتر دفاعی در خاورمیانه باشد، ذهنیت خود را اصلاح کند. ایران بدون جمهوری اسلامی حتماً باید رام امریکا و صهیونیست‌ها باشد تا امریکا بیاید او را بدوشد. در غیراین‌صورت تحریم و تهدید در جای خود خواهد بود.»
عبدالله گنجی در روزنامه جوان نوشت: شاید از این منظر به تنظیمات، ترتیبات و رفتار کشورهای منطقه غرب آسیا – یا همان نام خاورمیانه استعماری- از منظر صهیونیست‌ها نگاه نکرده باشیم. فرض کنیم اکنون به جای جمهوری اسلامی نظام دیگری در ایران مستقر است و این نظام مانند نظام سوریه فعلی هیچ حساسیت منفی نسبت به صهیونیست‌ها ندارد. آیا آن ایران و آن دولت می‌تواند غنی‌سازی صلح‌آمیز هسته‌ای داشته باشد و آیا می‌تواند قدرت بازدارندگی دفاعی خود را موشک قرار دهد؟
حقیقت این است که صهیونیست‌ها و حامیان غربی آن‌ها جدای از اینکه چه کسی در کشورهای اسلامی غرب آسیا حکومت می‌کند یا نوع حکومت چیست، دو موضوع را به صورت جدی دنبال می‌کنند و موضوع سومی را در سر می‌پرورانند، موضوع اول عبارت است از تفوق نظامی-امنیتی. در منطقه هیچ یک از کشورهای اطراف سرزمین‌های اشغالی نباید قدرت و ابزار دفاعی داشته باشند که موجب کاهش آرامش صهیونیست‌ها شود. به اردن و مصر نگاه کنید، طوری از سوی غرب‌تر و خشک می‌شوند که هم وام‌دار باشند هم نتوانند از جهت نوع سلاح و نوع هواپیما تفوق یابند. به سوریه بنگرید!
بدون اسد و ایران و با ظهور افرادی که دنبال رضایت غرب هستند، آسیب‌های بیشتری از دوران اسد دید. یعنی سوریه نباید جز سلاح سبک و نیمه‌سنگین ابزاری مانند موشک و هواپیما و سامانه دفاع هوایی داشته باشد و فرقی نمی‌کند چه کسی آنجا حاکم است. عراق را زمان صدام بمباران می‌کردند و این سال‌ها هم می‌کنند. لبنان با میشل عون یا جوزف عون برایشان ذره‌ای فرق نمی‌کند. غرب ارتش لبنان را به‌صورتی نگه داشته است که قدرت شلیک به یک پهپاد را نیز ندارد.
موضوع دوم گسترش جغرافیایی است. صهیونیست‌ها به صورت شبانه‌روز فکر می‌کنند که چگونه متراژ اشغال خود را گسترش دهند. آرمان از نیل تا فرات را سخن ابراهیم (ع) در تورات می‌دانند و از هر فرصتی برای رسیدن به آن بهره می‌برند. اشغال مجدد سوریه (بعد از جولان اشغالی) چرا صورت گرفت؟ چرا به‌دنبال ماندن در جنوب لبنان و ضمیمه کردن کرانه باختری هستند؟ بنابراین گسترش جغرافیایی را لحظه‌ای رها نخواهند کرد و فرق نمی‌کند نظام‌های اطراف‌شان چگونه باشند.
موضوع سوم ملت‌سازی در خاورمیانه است. چون جمعیت و وسعت از عوامل اصلی قدرت یک کشور هستند. صهیونیست‌ها به دنبال ملت‌های کوچک و کم‌جمعیت و کم‌وسعت هستند تا مانند خودشان کوچک و کم‌جمعیت باشند و تفوق بر آنان راحت‌تر انجام شود. مثلاً سوریه ۴۰ میلیونی بشود چند کشورهفت، هشت میلیونی یا عراق ۵۶ میلیونی بشود سه کشور ده، پانزده میلیونی و… اولین تست ملت‌سازی را در اقلیم کردی عراق دنبال کردند که با همت حاج‌قاسم و اهتمام دولت مرکزی عراق شکل نگرفت و اکنون به صورت علنی دولت دروزی در جنوب سوریه را دنبال می‌کنند. با داعش نیز دنبال چهار ملت در سوریه بودند. اخبار زیادی هست که تجزیه عراق و ایران را نیز در دستور کار دارند و تاکنون نشده است، نتوانسته‌اند.
هیچ کشوری در خاورمیانه نباید هواپیمای F-۳۵ داشته باشد. هیچ کشوری نباید غنی‌سازی داشته باشد و هیچ کشوری نباید موشک‌های بلندبرد داشته باشد. ایران با جمهوری اسلامی و بدون جمهوری اسلامی در این قاعده فرق نمی‌کند. مصر و اردن نمونه در صلح با همین الگوست و سوریه و لبنان و عراق و ایران نمونه‌های غیرصلح (به رسمیت نشناختن صهیونیست‌ها) نمونه دیگری است؛ بنابراین اگر کسی گمان می‌کند که ایران بدون جمهوری اسلامی می‌تواند دارای قدرت برتر دفاعی در خاورمیانه باشد، ذهنیت خود را اصلاح کند.
ایران بدون جمهوری اسلامی حتماً باید رام امریکا و صهیونیست‌ها باشد تا امریکا بیاید او را بدوشد. در غیراین‌صورت تحریم و تهدید در جای خود خواهد بود. تجزیه ایران و نداشتن قدرت دفاع راهبردی برنامه‌ای برای ایران است (خصوصاً ایران شیعی) لذا ملت ایران همین الان باید بدانند که بدون جمهوری اسلامی نمی‌توانند قدرت دفاعی برتر داشته باشند و باید در بهترین حالت مصر و اردن فعلی و در بدترین حالت سوریه و لبنان امروز باشند. قدر جمهوری اسلامی را باید دانست.
