نقد سریال «شش ماهه«/ موفقیت یا ناکامی مهران مدیری؟
سریال «شش ماهه» به کارگردانی مهران مدیری تلاش میکند با ترکیب طنز و مفاهیم جدید مخاطب را با خود همراه کند اما بر اساس دو قسمت ابتدایی به نظر میرسد این کارگردان با روزهای اوجش فاصله زیادی دارد
فرارو- انتظارها به پایان رسید و اخیرا دو قسمت ابتدایی سریال «شش ماهه» از تلویزیون پخش شد.
به گزارش فرارو، فردی را تصور کنید که همه چیز را از دست داده و حالا درگیر یک بیماری نادر شده و فقط شش ماه زنده است. در این میان خانواده تلاش میکنند که فضایی آرام و شاد را برای او فراهم کنند، داستانی که مهران مدیری در بازگشتش به تلویزیون با سریال «شش ماه» به تصویر میکشد، اثری که پخش شدن دو قسمت ابتدایی آن تردیدهایی را درباره موفقیت آن به وجود آورده است.
نادیده گرفتن مهران مدیری در عرصه سریالسازی، کم توجهی به بخشی از حافظه جمعی مردم است، خاطرهای که از «ساعت خوش» شروع و تا «قهوه تلخ» ادامه پیدا کرد. بعد از آن مسیر کاری این کارگردان تغییر کرد و نتیجه آن سریال «قهوه پدری» بود که نمایش آن واکنشهای متضادی به همراه داشت. در حال حاضر این سوال مطرح میشود که آیا دو قسمت ابتدایی «شش ماهه» توانسته نشانههایی از بازگشت مهران مدیری به روزهای اوج باشد؟
ضعف در روایت و فضاسازی
تماشای قسمتهای ابتدایی این سریال مخاطب را بیشتر از آنکه یاد روزهای خوش مدیری و تیمش بیاندازد یاد سریال «قهوه پدری» میاندازد. در واقع «شش ماهه» مانند این اثر آنقدر از جامعه دور که بیننده را با خود همراه نمیکند.
پاشنه آشیل «شش ماهه» را باید متن آن دانست. داستان از موقعیتهای کمیکی که در آثار اولیه مهران مدیری ساخته میشد تهی است. همچنین شوخیهای کلامی آنقدر از واقعیتهای جامعه به دور است که کارگردان مجبور شده برای پرکردن خلا به شلوغ کاری و فریاد روی بیاورد. ترفندی که شاید درگذشته و زمان پخش سریال «در حاشیه» جواب میداد اما به مدد فضای مجازی و اشباع شدن ذهن مخاطب نمیتوان با این روش خنده گرفت.
نقطه قوت سریال «شش ماهه» را باید بازی خوب برخی از بازیگران به خصوص مریم سعادت و حسن معجونی دانست که ضعف سایرین را میپوشاند. سریال تلاش میکند با آمیختن شوخی و مفاهیم مدرن مانند روانشناسی، مدیتیشن، هنر مدرن و بازارهای مالی بیننده نسل z را به تماشا وادار کند. ترفندی که مدیری در «قهوه پدری» نیز از آن استفاده کرده بود. با این حال دو قسمت ابتدایی «شش ماهه» شبیه به یک کارناوال عروسی شده که کسی در آن خوشحال نیست.
دو قسمت ابتدایی «شش ماهه» را میتوان ترکیبی از «شوخی کردم» و «قهوه پدری» دانست که در آن چند آیتم نمایشی چیده شده و با چسب به هم وصل شدهاند. همچنین بر خلاف «قهوه تلخ» و «شبهای برره» که شوخیها برآمده از دل جامعه بودند و شرایط را نیز نقد میکردند، در این سریال لودگی و شوخیهای ضعیفتر و پیشپا افتادهتر از اینستاگرام جای آنها را گرفته. در واقع به نظر میرسد مدیری و تیم نویسندگیاش در فضایی خارج از ایران زندگی میکنند. برای بررسی نهایی این سریال باید صبر کرد اما دو قسمت ابتدایی تردیدهایی در مورد شکست و موفقیت مهران مدیری به وجود آورده است.
