زهران ممدانی کیست؟
در ۳۸ سالگی، زهران ممدانی از رپر زیرزمینی کوئینز به شهردار نیویورک رسید؛ مهاجری که با شعار «نیویورک برای همه» رکورد زد و قول داد پلیس را کم‌کند، مسکن بسازد و شهر را سبز کند.
فرارو- زهران کوامه ممدانی، شهردار جدید شهر نیویورک، نمادی از مهاجرت، عدالت اجتماعی و مبارزه با نابرابری است. او در ۱۸ اکتبر ۱۹۸۷ در کامپالا، پایتخت اوگاندا، به دنیا آمد. پدرش، محمود ممدانی، یکی از برجسته‌ترین نظریه‌پردازان پسااستعماری آفریقا و استاد دانشگاه کلمبیا، و مادرش، فاطمه راجا، فعال حقوق زنان و پژوهشگر، از والدینی بودند که در فضای فکری پرتلاطم آفریقای پس از استعمار بزرگ شده بودند.
به گزارش فرارو، زهران، کوچک‌ترین فرزند خانواده، در کودکی شاهد ناآرامی‌های سیاسی اوگاندا بود که خانواده‌اش را وادار به مهاجرت به ایالات متحده کرد. در سال ۱۹۹۱، در سن چهار سالگی، به نیویورک نقل مکان کردند و در محله کوئینز ساکن شدند – جایی که زهران با چالش‌های مهاجران روبرو شد: فقر، تبعیض نژادی و سیستم آموزشی ناکارآمد.
کودکی ممدانی در کوئینز، محله‌ای متنوع اما پر از نابرابری، او را به سمت فعال‌گری سوق داد. در دبیرستان هیلساید، به عنوان دانش‌آموز مهاجر، با مسائل زبانی و فرهنگی دست و پنجه نرم کرد. با این حال، استعدادش در موسیقی و شعر برجسته بود. او با نام هنری "میستر کارداموم" رپر شد و آلبوم‌هایی مانند The Rise and Fall of the Neoliberal Agenda (۲۰۱۵) را منتشر کرد که ترکیبی از هیپ‌هاپ و نقد سرمایه‌داری بود. این فعالیت هنری، پلی به سیاست شد؛ ممدانی از موسیقی برای بسیج جوانان مهاجر استفاده می‌کرد.
تحصیلات دانشگاهی ممدانی در بورلی هیلز کالج (Bowdoin College) در ماین با مدرک لیسانس علوم سیاسی در ۲۰۱۱ به پایان رسید. پایان‌نامه‌اش بر جنبش‌های ضداستعماری آفریقا تمرکز داشت، الهام‌گرفته از آثار پدرش. سپس، در دانشگاه کلمبیا، کارشناسی ارشد روابط بین‌الملل گرفت (۲۰۱۳). در این دوره، با جنبش Occupy Wall Street هم‌صدا شد و در اعتراضات علیه نابرابری اقتصادی شرکت کرد. فارغ‌التحصیلی‌اش مصادف با رکود اقتصادی ۲۰۰۸ بود که او را به سمت کارهای اجتماعی برد: از تدریس در مدارس عمومی کوئینز تا کار در سازمان‌های غیردولتی مانند Make the Road New York، جایی که بر حقوق کارگران مهاجر تمرکز داشت.
ورود ممدانی به عرصه سیاست با پیوستن به دموکراتیک سوسیالیست‌های آمریکا (DSA) در ۲۰۱۷ آغاز شد. او به عنوان فعال ضدجنگ و حامی BDS (تحریم اسرائیل) شناخته شد. در ۲۰۲۰، در سن ۳۲ سالگی، به عنوان نماینده منطقه ۳۶ منهتن (شامل هارلم شرقی و مورنینگ‌ساید هایتس) به مجلس ایالتی نیویورک انتخاب شد. کمپینش بر مسکن مقرون‌به‌صرفه، آموزش رایگان و عدالت کیفری تمرکز داشت. در مجلس، لایحه‌هایی مانند Green New Deal for New York را پیش برد و علیه بودجه پلیس بیش از حد اعتراض کرد. او بیش از ۲۰ لایحه کلیدی را حمایت کرد، از جمله افزایش حداقل دستمزد به ۲۱ دلار در ساعت.
صعود ممدانی به مقام شهردار نیویورک در انتخابات نوامبر ۲۰۲۵ رخ داد – یک پیروزی تاریخی برای سوسیالیست‌های جوان. پس از انحلال حزب دموکرات محلی به دلیل رسوایی‌های اریک آدامز (شهردار پیشین، متهم به فساد در ۲۰۲۴)، ممدانی به عنوان نامزد مستقل DSA وارد رقابت شد. کمپینش، با شعار "نیویورک برای همه"، بیش از ۱ میلیون دلار از کسب و کارهای کوچک جمع‌آوری کرد و بر مسائل کلیدی مانند بحران مسکن (با بیش از ۱۰۰ هزار بی‌خانمان در ۲۰۲۵) و تغییرات اقلیمی تمرکز داشت. او با ۵۲ درصد آرا در برابر نامزد جمهوری‌خواه و دموکرات‌های میانه‌رو پیروز شد – بالاترین رأی سوسیالیست در تاریخ شهر.
به عنوان شهردار، ممدانی برنامه‌های جسورانه‌ای دارد: سرمایه‌گذاری ۵۰ میلیارد دلاری در مسکن عمومی تا ۲۰۳۰، کاهش ۴۰ درصدی بودجه پلیس به نفع خدمات اجتماعی، و ایجاد "شهر سبز" با حمل‌ونقل عمومی رایگان. منتقدان او را "رادیکال" میخوانند، به ویژه به دلیل مواضع ضداسرائیلی‌اش که اعتراضات دانشجویی کلمبیا در ۲۰۲۴ را حمایت کرد. اما حامیانش، از جمله الکساندریا اوکازیو-کورتز، او را "صدای نسل Z" می‌دانند.
ممدانی، متأهل با فعال محیط زیستی سارا خلیل (از ۲۰۱۹)، دو فرزند دارد. او هنوز رپر است و پادکست Cardamom Politics را اداره می‌کند.
