فیلم جدید پژمان جمشیدی نیامده توقیف شد! / ماجرا چیست؟
فیلم آنتیک که قرار بود به زودی روانه پرده شود، به اکران نرسیده توقیف شد.
این توقیف در پی شکایت وکیل پلتفرم «اپرا» به دلیل مالکیت فیلمنامه این فیلم انجام شده است. در پی حقوق مالکیت فکری در حوزه سینما و نمایش خانگی، و به دلیل کپیبرداری غیرمجاز از فیلمنامه «پستفطرتهای محترم» نوشته پژمان تیمورتاش، سیدحسین روحانی از فیلم «آنتیک» شکایت کرده است و حالا ان فیلم توقیف شده است. مالکیت فیلمنامه «پستفطرتهای محترم» متعلق به پلتفرم آپراست که قرار بود یک سریال بر اساس آن تولید شود. اما ظاهرا از آن کپیبرداری شده و تبدیل به فیلم سینمایی شده است.
به گزارش همشهری، سال گذشته هم در زمان جشنواره و نمایش آنتیک چنین شکایتی صورت گرفته بود که البته با تصمیم بازپرس دادسرای فرهنگ و رسانه، اجرای تصمیم توقیف تا پایان بررسیهای نهایی کارشناسی به تعویق افتاد.
حالا و پس از طرح شکایت از سوی مالک اثر و انجام سه مرحله کارشناسی، در نهایت هیأت پنجنفره کارشناسان رسمی دادگستری وقوع کپیبرداری غیرمجاز از اثر ثبتشده متعلق به شاکی را تأیید کرده است.
آنتیک به کارگردانی هادی نائیجی و تهیهکنندگی محمود بابایی یکی از کمدیهای دهه شصتی است که در یکی دو سال اخیر تعدادشان کم نبوده است. فیلم درباره دو دلهدزد است که در روزهای پس از انقلاب گذرشان به یک امامزاده میافتد و تصمیم میگیرند با تأسیس امامزادهای قلابی پولوپلهای به جیب بزنند. سوژهای که با اشاره به خرافههای مذهبی انتظار میرفت بینندگان زیادی داشته باشد.
بازیگرانش هم عبارتند از پژمان جمشیدی که خودش در جلسه نقد و بررسی فیلم در جشنواره سال گذشته گفته: «هر فیلمی که میآید من بازی میکنم. خیلی در این حوزه آدم باسوادی نیستم، ولی احساس کردم چون درباره خرافات و اعتقادات است، فیلم خوبی است و در آن بازی کردم.» همینطور بیژن بنفشه خواه و ستاره پسیانی که تا چندی قبل فیلم کوکتل مولوتوف را که باز یک کمدی دهه شصتی است، در اکران داشته است.
در مورد نویسنده فیلمنامه این فیلم جایی اسمی نوشته نشده و تنها نام کارگردان و تهیه کننده آمده است. در جلسه نقد فیلم هم در جشنواره سال گذشته محمود بابایی، تهیه کننده فیلم بدون اشاره به نام نویسنده گفته: «ما قصهای داشتیم که میتوانستیم در ظرف کمدی بریزیم تا به عینیت دربیاید. هرچند که مخاطب سینمای ما در این روزگار میل بیشتری به کمدی دارد.» هادی نائیجی کارگردان فیلم به موضوع کپیبرداری اشارهای کرده، اما تنها از فیلم مصلحت حرف زده و گفته: «فیلم با یک قصه کوتاه تکخطی نویسنده برای من شروع شد و تجربه زیستهای را درمقابل من قرار داد و به کمک دوستان به سراغ تولید این اثر رفتیم. فیلم مصلحت را دیدم و حتما از آن تاثیر گرفتهام. ذهن هر فیلمسازی در معرض انواع و اقسام فیلمها قرار میگیرد و مستقیم یا غیر مستقیم آنها را در ذهن میگذراند ولی ما برای این فیلم از هیچ چیزی مستقیم برداشت نکردهایم. نباید به مناسبت یک فیلم به کسی برچسب بزنیم.»
در نقدهای زمان نمایش فیلم در جشنواره تقریبا هیچ نکته مثبتی در باره آن به چشم نمیخورد. منتقدی آن را یک کمدی ضعیف دیگر از «بنگاه شادمانی سینمای ایران» توصیف کرده و نوشته: «یلم متشکل از یک داستان اصلی ضعیف و چندین خرده داستان سطحی دیگر است که همانند بسیاری از کمدیهای سخیف سینمای ایران در یک چرخه معیوب تکرار میشوند و مقادیری شوخیهای دمدستی نیز (که از میزان سطحی بودن در همان نیم ساعت اول تکراری و خستهکننده هستند) چاشنی فیلم شدهاند!»
دیگری به حضور پژمان جمشیدی پرداخته است: «آنتیک دل به پژمان جمشیدی خوش کرده که با این فیلم کاملا نشان داد که دورهاش گذشته است، جمشیدی آشکارا به تقلید نقشهای قبلی خود بخصوص دینامیت پرداخته و اکتها و اداهایش به شدت آن فیلم را تداعی میکند.»
در نقد دیگری هم آنتیک با فیلمهای دیگر کاگردانش مقایسه شده است: «حتّی شاید بتوان گفت که با شوخیهای دمدستیِ بیمایهاش نیز نمیتوان بر آن صفت کمدی اطلاق کرد. اگر هم بنا بوده تا با پژمان جمشیدی، بیژن بنفشهخواه و غلامرضا نیکخواه دیده شود، آنها هم بر مدار تکرار افتادهاند و مطلقاً شخصیتپردازی تازهای ندارند، جز چهرهپردازی بنفشهخواه. و از سوی دیگر با کارهای قابل توجّه پیشین کارگرداناش؛ هادی نائیجی فرسنگها فاصله دارد.»