چهار سؤال از «قالیباف»/ روسیه در جنگ ۱۲ روزه کجا بود؟!
خوب است که مراقبت می‌کنید برخی‌ها با حرف‌هایشان به منافع کشور لطمه نزنند ولی از شخص شما می‌پرسیم: وقتی دوستان گرامی (!) از دیوار سفارت انگلیس بالا می‌رفتند یا سفارت عربستان را در تهران آتش می‌زدند، آیا به منافع ایران ضربه نمی‌خورد؟!
اظهارات دیروز محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس شورای اسلامی، در انتقاد از روحانی و ظریف بازتاب بسیاری در رسانه‌ها و میان فعالان سیاسی داشت.
عصر ایران در یادداشتی به این موضوع پرداخت، در بخشی از این یادداشت آمده است: محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس شورای اسلامی گفته است: لازم می‌دانم انتقاد صریح خود را نسبت به مواضع رئیس جمهور و وزیرخارجه اسبق‌مان اعلام کنم که دقیقا در شرایطی که مسیر همکاری‌های راهبردی ما با کشور روسیه در حال پیشرفت است با مواضع خود به این مسیر لطمه زدند.
در این باره چند سوال از جناب قالیباف داریم:
۱ - سال هاست که از همکاری‌های راهبردی با روسیه حرف می‌زنید؛ حتی در این «مسیر یک طرفه» تسلیحات نظامی و مشخصاً پهپاد به روسیه دادید (و موجب تشدید دشمنی اروپا با ایران شدید) ولی هنوز که هنوز است برای ما مردم مشخص نیست این چیزی که شما آن را «همکاری راهبردی» می‌نامید دقیقاً چیست و به چه دردمان می‌خورد؟ مثلا در جنگ ۱۲ روزه و در حالی که آسمان ایران در برابر F -۳۵های آمریکایی بی‌دفاع بود، روس‌ها همکاری راهبردی - و حتی غیر راهبردی - با ما کردند؟ آیا ایران را به سامانه‌های مدرت پدافندی مجهز کرده بودند یا جنگنده‌های سوخو را که سال هاست وعده‌اش را می‌دهند، تحویل داده بودند؟
راستی یادتان هست که تمام ۶ قطعنامه تحریمی ایران که در شورای امنیت سازمان ملل تصویب شده، با رأی روسیه همراه بوده است و اگر روس ها، وتو می‌کردند، الان حتی یک تحریم سازمان ملل هم نداشتیم؟
این چطور شریک راهبردی است که وقت صلح، تحریم‌مان می‌کند، وقت جنگ خودش از ما سلاح می‌گیرد و وقت جنگ ما، می‌نشیند و تماشا می‌کند؟
یادتان هست که در آن ۱۲ روز وقتی از پوتین پرسیدند: آیا روسیه به ایران کمک می‌کند؟ پاسخ داد: همین که کارکنان ما در نیروگاه اتمی بوشهر حضور دارند، بزرگ‌ترین کمک به ایران است؟!
۲ - گفته‌اید که روحانی و ظریف با مواضع خود به مسیر همکاری‌های راهبردی ما با کشور روسیه لطمه زدند.
دقیقاً بفرمایید چه لطمه‌ای زدند؟
مثلاً روس‌ها داشتند به ایران جنگنده و ضدهوایی و… می‌دادند ولی با دو تا انتقاد دو دولتمرد سابق که الان هیچ سمتی در نظام ندارند، همکاری‌هایشان را متوقف کردند؟!
۳ - خوب است که مراقبت می‌کنید برخی‌ها با حرف‌هایشان به منافع کشور لطمه نزنند ولی از شخص شما می‌پرسیم: وقتی دوستان گرامی (!) از دیوار سفارت انگلیس بالا می‌رفتند یا سفارت عربستان را در تهران آتش می‌زدند، آیا به منافع ایران ضربه نمی‌خورد؟!
یا وقتی در دوران مذاکرات برجام و حین اجرای آن، برخی می‌کوشیدند با مداخلات موثری که داشتند، نگذارند ایران و شورای امنیت به توافق برسند، به ایران خدمت می‌کردند یا به تحریم ایران و البته جیب خودشان؟
حتی در دوران مرحوم رئیسی هم که برجام در آستانه احیا بود، همین افرادی که امروز در مجلس داد و قال راه انداخته اند، مانع تراشی نکردند و باعث نشدند تحریم‌ها استمرار یابد؟
همه این‌ها بدون مشکل است و فقط حرف دو دولتمرد اسبق حال‌تان را خراب کرده است؟!
۴ - از سیاست خارجی خارج شویم و بیاییم به داخل؛ یک عده تریبون دار هر روز طرحی علم می‌کنند و حرفی می‌زنند که هم اعصاب مردم به هم می‌ریزد و هم موجب وهن نظام جمهوری اسلامی می‌شوند. یک روز می‌آیند و از کلنیک ترک بی‌بی حجابی حرف می‌زنند، یک روز وعده می‌دهند که ۸۰ هزار نیرو به خیابان‌ها خواهند فرستاد، یک روز زنان و دختران این مملکت را که با سلیقه آنها لباس نمی‌پوشند را فاحشه میخوانند و از این افاضات ضد مردمی و ضد ملی که الی ماشاءالله کم هم نیستند….
شما به عنوان رئیس خانه ملت، آیا یک بار شده در برابر این پتک‌هایی که روی روان مردم می‌زنند و این تیغ‌هایی که روی صورت نظام می‌کشند، حرفی بزنید یا اقدامی جدی برای مهارشان بکنید؟ یا این که ترجیح می‌دهید یکی به نعل بزنید و یکی به میخ تا سر سال که انتخابات هیات رئیسه مجلس فرا می‌رسد، بتوانید از همه طرف‌ها رأی بگیرید و یک سال دیگر هم آن بالا بمانید؟!
بعد از تحریر:
تا در نقد روسیه می‌نویسی، یک عده «برچسب به دست» می‌آیند سراغت و غربگدا می‌نامندت؛ تا آمریکا و اروپا را نقد می‌کنی، روسوفیل می‌خوانندت!
ما از هر دو گروه تبری می‌جوییم؛ ما ایرانگرا هستیم و در همین چارچوب، معتقدیم که هم باید با شرق روابط نزدیک داشت و هم با غرب. به باور ما، نفع ایران در برقراری روابط متوازن با غرب و شرق و مشخصا آمریکا و اتحادیه اروپا از یک سو و چین و روسیه از سوی دیگر است. فروغلتیدن در دامان یکی و تضاد با دیگری، ام المصائب سیاست خارجی ایران است که آثارش تا میانه سفره‌های دوردست‌ترین خانه‌های ایران دیده می‌شود. سخت است فهم این امر بدیهی؟!
