ابرکامپیوترهای ناسا پایان حیات در زمین را محاسبه کردند!

گرچه پایان نهایی حیات روی زمین میلیاردها سال دیگر رخ میدهد، اما شرایط زیست برای انسانها بسیار زودتر از آنچه تصور میشد دشوار و غیرقابلتحمل خواهد شد.
فرارو- پژوهشی مشترک میان ناسا و دانشگاهی در ژاپن، با استفاده از ابررایانهها، تصویری حقیقی و نگرانکننده از آینده زمین ترسیم کرده است؛ آیندهای که در آن حیات به تدریج از سیاره ما رخت برمیبندد.
به گزارش فرارو به نقل از پی سی ورلد، در پژوهشی مشترک میان سازمان فضایی آمریکا (ناسا) و دانشگاه توهو در ژاپن، گروهی از دانشمندان از توان پردازشی ابررایانهها برای شبیهسازی شرایط آینده زمین استفاده کردند تا مشخص کنند حیات تا چه زمانی میتواند بر این سیاره ادامه یابد. یافتهها نشان میدهد گرچه پایان همه اشکال زندگی هنوز بسیار دور است، اما آینده بشریت ممکن است با تهدیدی جدیتر و زودتر روبهرو شود.
وابستگی حیات به عمر خورشید
بر اساس این مطالعه، سرنوشت حیات روی زمین ارتباط مستقیم با عمر و تحول خورشید دارد. در طی میلیاردها سال آینده، خورشید به تدریج بزرگتر و داغتر میشود و همین افزایش گرما باعث خواهد شد که دمای سطح زمین تا حدی بالا برود که حتی مقاومترین موجودات نیز قادر به ادامه حیات نباشند.
پژوهشگران با محاسبه دقیق این فرآیند، پیشبینی کردهاند که حدود سال ۱٬۰۰۰٬۰۰۲٬۰۲۱ میلادی یعنی بیش از یک میلیارد سال دیگر، زمین به مرحلهای خواهد رسید که سطح آن چنان گرم و خشک میشود که هیچ شکلی از حیات نمیتواند دوام بیاورد.
هشدار درباره حیات انسانی
اما وضعیت برای انسانها بهمراتب بحرانیتر و زودتر است. با افزایش تدریجی دمای خورشید، ترکیب شیمیایی جو زمین نیز دستخوش تغییرات گسترده خواهد شد. به گفته ناسا، این تغییرات شامل کاهش شدید میزان اکسیژن، افت کیفیت هوا و افزایش چشمگیر میانگین دمای جهانی است. این دادهها با استفاده از مدلهای دقیق شبیهسازی اقلیم و تابش خورشیدی به دست آمدهاند.
نشانههای اولیه این روند از هماکنون قابل مشاهدهاند. پدیدههایی مانند طوفانهای خورشیدی و فورانهای تاج خورشید در سالهای اخیر با شدت بیشتری رخ دادهاند و با تأثیر بر میدان مغناطیسی زمین، موجب کاهش نسبی غلظت اکسیژن در لایههای جوی شدهاند.
از سوی دیگر، تغییرات اقلیمی ناشی از فعالیتهای انسانی نیز به تسریع این روند کمک میکند؛ افزایش میانگین دمای جهانی، ذوب شدن یخهای قطبی و برهم خوردن تعادل طبیعی زمین، همگی نشانههایی هستند از اینکه آینده اقلیم زمین پیش از ورود به فازهای شدید تغییر خورشیدی، با چالشهای اساسی روبهرو خواهد شد.
اگرچه پژوهش جدید زمان مشخصی برای پایان حیات انسانها ارائه نمیدهد، اما دانشمندان هشدار میدهند که شرایط زیستمحیطی برای انسان ممکن است بسیار پیشتر از آن میلیارد سال بحرانی غیرقابل تحمل شود.
سناریوهای احتمالی برای آینده دور
دانشمندان تأکید میکنند که نابودی حیات روی زمین ناگهانی نخواهد بود، بلکه فرآیندی تدریجی و غیرقابل بازگشت است. با این حال، آنها بر ضرورت آمادگی و سرمایهگذاری در فناوریهای پایدار از همین امروز تأکید دارند.
یکی از راهکارهای مطرح، توسعه زیستگاههای بسته و سامانههای پشتیبانی حیات مصنوعی است؛ محیطهایی که میتوانند با کنترل دما، ترکیب هوا و منابع غذایی، امکان ادامه زندگی را حتی در شرایط نامساعد محیطی فراهم کنند.
در کنار این راهحلها، برخی دانشمندان نگاه خود را فراتر از زمین بردهاند. پروژههای کلونسازی فضایی و اسکان میانسیارهای به عنوان گزینههایی واقعی برای حفظ نسل بشر در آینده مطرحاند. ایده این است که اگر زمین در نهایت غیرقابل سکونت شود، انسان بتواند زیستگاهی جایگزین در دیگر سیارات منظومه شمسی پیدا کند.
ضرورت نگاه بلندمدت
این پژوهش بار دیگر یادآور میشود که حیات بر روی زمین، هرچند طولانی، محدود است. با اینکه زمان دقیق پایان حیات میلیاردها سال بعد برآورد شده، روند تغییرات اقلیمی و گرمایش جهانی نشان میدهد که چالشهای بقا برای انسانها از هماکنون آغاز شده است.
دانشمندان ناسا در پایان تأکید میکنند که درک این دادهها نباید منجر به ترس شود، بلکه باید الهامبخش نوآوری، همکاری جهانی و توسعه فناوریهایی باشد که به بقای نوع بشر چه بر زمین و چه فراتر از آن کمک میکنند.