روزهای آشفته پرسپولیس؛ محصول اشتباهات درویش
رضا درویش بیشترین نقش را در بحران این روزهای پرسپولیس دارد.
پرسپولیس، یکی از جدی‌ترین مدعیان قهرمانی این فصل، با بحران به معنای واقعی دست‌وپنجه نرم می‌کند. این تیم که در هفته هفتم راهی خرم‌آباد شده بود تا مقابل خیبر به میدان برود، با یک شکست به تهران برگشت تا مشخص شود، شرایط از آنچه که باید، سخت‌تر است. این نتیجه درحالی رقم خورد که وحید هاشمیان، سرمربی این تیم، وعده یک بازی متفاوت را داده بود. از آنجا که تنها برد این فصلِ تیم هم در دیداری خارج از خانه به دست آمده بود، سرمربی پرسپولیس، ابراز امیدواری کرده بود، بردهای تیمش دوباره از یک بازی بیرون از خانه شروع شود. واضح است هیچ‌کدام از این موارد به مرحله واقعیت نرسید؛ پرسپولیس پس از کسب 4 تساوی متوالی در لیگ برتر، این‌بار با شکست بدرقه شد تا حالا پس از 7 هفته، این تیم فقط 8 امتیاز داشته باشد!
نقش رضا درویش
ساده‌ترین تفسیر برای حال‌وروز کنونی پرسپولیس این است که تمامی تقصیرات گردن وحید هاشمیان، سرمربی این تیم، انداخته شود. اگرچه سهم وحید هاشمیان هم در چنین بحرانی کم نیست؛ اما واضح است در سطحی بالاتر، شرایط این روزهای پرسپولیس را باید به مدیریت این باشگاه مرتبط کرد؛ جایی که رضا درویش و هم‌فکرانش، نتوانستند این تیم را به جایگاهی که دارد، برسانند. البته که این پرسپولیس، محصول این فصل نیست؛ در واقع پرسپولیس از ابتدای فصل گذشته، با مدیریت خبرساز رضا درویش، سیر نزولی‌اش را استارت زد تا حالا رتبه‌ای 2 رقمی در جدول رده‌بندی لیگ برتر ایران داشته باشد. فارغ از مباحثی که حول نقش رضا درویش در بازار نقل‌وانتقالات این باشگاه وجود دارد و بسیار پررنگ است، تصمیمات او برای انتخاب سرمربی پرسپولیس هم محل سوال شده است.
3 مربی و 3 اشتباه تکراری
برای بررسی دقیق‌تر جایگاه کنونی پرسپولیس باید به فصل گذشته و شاید چندماهی قبل‌تر از آن برگشت. در روزهایی که رضا درویش به راحتی اجازه داد تا اوسمار، از جمع سرخ‌پوشان تهرانی جدا شود، او وعده آوردن سرمربی مطرح خارجی را داد تا پرسپولیس را در آسیا موفق کند. حاصل جستجوی او به خوان کارلوس گاریدو رسید. مربی جستجوشده‌ی رضا درویش، فقط 13 هفته در لیگ برتر فوتبال ایران دوام آورد و بعد به دلیل کسب نتایج ضعیف از این تیم کنار گذاشته شد. رضا درویش هم مجبور شد با پرداخت هزینه دلاری، با این مربی خداحافظی کند و به دنبال گزینه خارجی دیگری باشد. انتخاب دوم هم چنگی به دل نزد، هیچ، مطلقا آورده‌ای هم نداشت. اسماعیل کارتال با کلی تعریف و تمجید توسط رضا درویش به پرسپولیس آمد ولی انتهای فصل، پرسپولیس نه قهرمان لیگ برتر شد، نه جام حذفی آورد، نه در آسیا از گروهش صعود کرد و از همه بدتر اینکه حتی سهمیه رقابت‌های آسیایی را هم کسب نکرد! قرارداد با این سرمربی هم به قدری گران بسته شده بود که پرسپولیس چاره‌ای به غیر از همکاری با او نداشت. سرانجام ولی جنگ و یا شاید تصمیمات عجیب‌وغریب رضا درویش در بازار که برخلاف خواست کارتال رو به جذب بازیکن آورد، باعث شد تا این مربی ترکیه‌ای هم رفتن را به ماندن ترجیح دهد.
پس از کارتال نوبت به سومین انتخاب خبرساز رضا درویش برای سرمربیگری در پرسپولیس رسید؛ این‌بار دیگر خبری از وعده سرمربی مشهور خارجی نبود تا سکان هدایت به وحید هاشمیان برسد. هاشمیان که شرایطش کاملا روشن است و نتوانسته در حد انتظارات نتیجه بگیرد. حاصل تفکرات مدیریتی رضا درویش در این فصل هم که کاملا بدون شرح است: 7 بازی و تنها 8 امتیاز!
