کشف دایناسور سالمی که انگار دیروز مرده است!
فسیلی باورنکردنی از دل سنگ‌های کانادا سر برآورده که حتی رنگ پوست، فلس‌ها و خارهایش پس از ۱۱۰ میلیون سال باقی مانده است؛ دایناسوری زره‌پوش که زمان را شکست داده است.
فرارو-از دل سنگ‌های سخت و سرد کانادا، موجودی برخاسته که گویی گذر میلیون‌ها سال بر آن بی‌اثر مانده است. دایناسوری زره‌پوش، با پوستی که هنوز نقش فلس‌ها و خارهایش را به‌وضوح می‌توان دید؛ چنان زنده و واقعی که انگار هر لحظه ممکن است پلک بزند.
به گزارش فرارو به نقل ازdailygalaxy،این فسیل خارق‌العاده، سندی زنده از جهانی فراموش‌شده است؛ جهانی پوشیده از جنگل‌های انبوه و دریاهایی گرم که روزگاری سرزمین‌های سرد امروز را در آغوش گرفته بودند.
برخلاف بیشتر فسیل‌های دایناسورها که تنها استخوان یا دندان از آن‌ها باقی مانده، این نودوسور به طرز خارق‌العاده‌ای جزئیاتی از گذشته را در خود نگه داشته است.پوست، نقش منظم فلس‌ها، خارهای شاخی و حتی ردهایی از رنگ واقعی بدنش پس از ۱۱۰ میلیون سال همچنان پیداست.
بیرون‌آوردن این فسیل کار ساده ای نبود. یک سنگ 7 تُنی هنگام جابجایی شکست و فسیل به چند بخش تقسیم شد. «دارن تنک» از موزه رویال تایلرل با استفاده از پارچه‌های آغشته به گچ، قطعات را تثبیت کرد و سرانجام این فسیل ارزشمند پس از سفری طولانی به موزه رویال تایلرل در فاصله حدود ۶۷۰ کیلومتری محل کشف منتقل شد.
امروز این نودوسور خارق‌العاده در مرکز نمایشگاه جدید موزه «رویال تایلرل» قرار دارد و بازدیدکنندگان می توانند جزئیات حیرت انگیز فلس‌ها، زره ضخیم و اندام‌های جلویی را از نزدیک ببینند.
بررسی‌ها نشان می‌دهد که این فسیل به گونه و سرده‌ای ناشناخته از نودوسورها تعلق دارد؛ خویشاوندی از آنکیلوسورها که بر خلاف آن‌ها، دم چماقی‌شکل نداشت اما دارای زرهی سنگین و خارهایی بزرگ روی شانه‌ها بود. این دایناسور حدود ۵.۵ متر طول و نزدیک به ۱۳۰۰ کیلوگرم وزن داشته و دو خار ۵۰ سانتی‌متری از شانه‌هایش بیرون زده بود. در دوره کرتاسه میانی، غرب کانادا منطقه‌ای گرم و مرطوب شبیه به فلوریدای امروزی بود. نودوسور احتمالاً علف‌خوار و منزوی بوده و از گیاهان کم‌ارتفاع تغذیه می‌کرده است.
هنوز بخشی از اسکلت زیر لایه‌های سنگ و زره پنهان است. به دلیل چگالی بالای سنگ، سی‌تی‌اسکن‌ها نتوانسته‌اند درون فسیل را نشان دهند. «مارک میچل»، فسیل‌شناس موزه، بیش از ۷۰۰۰ ساعت صرف آزادسازی بخش‌های ظاهری فسیل کرده است و این کار را «مثل بیرون آوردن پودر تالک فشرده از دل بتن» توصیف کرده است.
