در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۱۲ مطلب
قالیباف با شیوه دوگانه‌سازی که میراث احمدی‌نژاد است و مبتنی است بر تولید خشم و نفرت از دولت مستقر و ظاهر‌شدن در شمایل نجات بخش برای غلبه بر مشکلات سود می‌برد. البته این برخورد‌ها بیش از آنکه نزدیک به واقعیت باشد، نوعی تبلیغات زودهنگام انتخاباتی است که در میان مردم و حتی مخالفان جدی اصلاح‌طلبان هم شوقی برنمی‌انگیزد.
اگر دولت روحانی این‌چنین بی‌حفاظ و بی سپر در برابر مخالفان مانده از آن روست که با «مردمی عاریه‌ای» روی کار آمده است؛ مردمی عاریه‌ای ساخته‌وپرداخته اصلاح‌طلبان و دیگر جناح‌های غیررسمی داخل کشور. مردم عاریه‌ای به‌هیچ‌رو به کار هیچ‌کس نمی‌آید. دولت روحانی این فرضیه را اثبات کرد که اگر دولتی باید، مردمی هم باید، و دل بستن به مردم و حامیانِ عاریه‌ای عاقبتی ندارد.
جبهه پایداری و نزدیکانش با وجود اینکه مناصب کلیدی مجلس مانند کمیسیون فرهنگی، امنیت ملی، مرکز پژوهش‌های مجلس، دیوان محاسبات و... را در دست دارند، اما تمرکز خود را بر فرافکنی مشکلات و تقابل با جریان سیاسی مخالفشان قرار داده‌اند. درحالی‌که قالیباف بار‌ها گفته است مجلس می‌خواهد بیش از قانون‌گذاری به نظارت بر دولت بپردازد، به نظر می‌رسد این نظارت هم بیشتر شائبه مچ‌گیری پیدا کرده است که این هم به‌جد از سوی برخی اعضای جبهه پایداری دنبال می‌شود.
هاشمی طباء در رابطه با صحبت‌های محسن رضایی مبنی بر اینکه درآمد سالانه را به ۵۰ هزار دلار در سال می‌رسانیم، گفت: چگونه می‌توانیم درآمد سرانه را ۵۰ هزار دلار کنیم؛ اگر شدنی است راهکار بدهند، باید خط مشی و برنامه ریزی داشت. جالب است که به دلار هم می‌گویند یعنی همه دنبال دلار هستند و چشمشان به آمریکا است. به ریال بگویید چرا به دلار مطرح می‌کنید.
یک حقوقدان گفت: مجلس یازدهم تاکنون دو اخطار از مقام معظم رهبری گرفته است ما تا به حال مجلسی به این وضع نداشته‌ایم.
«محمدرضا باهنر» سیاستمدار اصولگرا گفت: در قبل و بعد از آبان‌ماه برخی از گرانی‌ها، ناکارآمدی‌ها و مطالبات ناشنیده مردم روی هم جمع شد، متاسفانه دولت نیز برای اتفاقی [افزایش قیمت بنزین] که می‌بایست انجام می‌شد رفتار‌های مناسب و خردمندانه نداشت چرا که هر تصمیمی که حاکمیت بگیرد یکسری کار‌های پیشینی، پسینی و همچنین حین اقدام نیاز دارد.
بازگشت پایداری‌ها، آنگاه جدی‌تر خواهد بود که به یاد بیاوریم آن‌ها اگر چه حالا ناچار به پذیرش قید و بند‌های قانون فعالیت احزاب شده و قبول کرده‌اند که مهر وزارت کشور پای اساسنامه حزب‌شان باشد، اما هیچ اظهارنظری از تغییر در مشی و مرام خود نداده‌اند و این یعنی آن‌ها همچنان بر آن ماهیت تشکل‌گریز خود تاکید دارند و در تعریف خود به جز رویکرد سلبی، راه دیگری نمی‌روند.
عباس عبدی نوشت: سیستمی که زمانی می‌گفت «تحریم نمنه‌د» حال آدرس کاخ سفید را برای توجه مسوولیت مشکلات می‌دهد. در سیاست داخلی همواره بر حضور و رای مردم در چهل سال گذشته فخر فروخته و آن را عامل بقای حکومت می‌دانند، بعد در مسیری می‌روند که نامزد‌ها حتی نتوانند کسر قابل توجهی از آرای مردم را نمایندگی کنند. در حالی که شبکه‌های اجتماعی هر روز در حال گسترش است و مردم از آن طریق کسب خبر و نظر می‌کنند، رسانه رسمی را هر روز بسته‌تر از پیش می‌کنند.
با گذشت حدود ۳ سال از آن روز‌های پیروزی، نه روحانی، روحانی آن روزهاست و نه حامیانش، حامیان آن روزها. گردش به راست رییس‌جمهوری همزمان با آغاز دولت دوازدهم و ناتوانی در تحقق وعده‌های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی دولت دوم «تدبیر و امید»، چنان محسوس بود که حتی یاران و مشاورانش هم دیگر یارای کتمانش را ندارند و نتیجه شد، دوری بیش از پیش رییس‌جمهوری محبوب ۹۲ و حتی ۹۶ از پایگاه اجتماعی‌اش.
اصلاح‌طلبان برخلاف اصولگرایان در موضوع مذاکره با آمریکا در پی تقلیل مرارت هستند و اصولگرایان در پی تقریر حقیقت؛ یعنی هر آن میزانی که اصلاح‌طلبان حداکثری در حوزه داخلی مدافع تغییر سیاست‌ها در بالا هستند، در سیاست خارجی خواهان پذیرش اصل مذاکره برای گشایش راهی تا قدری از آلام مردم کاسته شود.
