در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۷۱۹ مطلب
حمله هوایی ۲۰۲۵ آمریکا به تأسیسات هستهای ایران، که با ادعای مهار تهدید انجام شد، نهتنها ثبات نیاورد بلکه تنشها و بیاعتمادی را تشدید کرد. این اقدام، دیپلماسی را به حاشیه راند، گروههای مقاومت را تقویت کرد و رقابت تسلیحاتی را برانگیخت. منتقدان آن را بخشی از الگوی «صلح از مسیر جنگ» میدانند که به سود صنایع نظامی و به زیان صلح پایدار است. تداوم این رویکرد، ریسک تشدید درگیری و فرسایش نظم جهانی را افزایش میدهد.
گزارش فارنپالیسی هشدار میدهد که اسرائیل احتمالاً پیش از دسامبر، حتی در اواخر اوت، دور دوم نبرد مستقیم با ایران را آغاز کند. تلآویو در جنگ ژوئن نتوانست اهداف اصلی خود شامل کشاندن آمریکا به جنگ تمامعیار و تبدیل ایران به «سوریه دوم» را محقق کند. حملات، بهجای فروپاشی، انسجام داخلی ایران را تقویت کرد. اسرائیل نگران بازسازی سریع توان موشکی و دفاعی تهران است اما ورود آمریکا به انتخابات و تردید ترامپ میان مشارکت کامل یا عقبنشینی، محاسبات تلآویو را پیچیده کرده است.
دولت نتانیاهو طرح اشغال مجدد غزه را با هدف ادعایی نابودی حماس تصویب کرده، اما منتقدان آن را تلاشی برای طولانی کردن جنگ و حفظ قدرت میدانند. حماس اکنون ساختاری چریکی دارد و نابودی کاملش دشوار است. نتانیاهو برای بقای سیاسی، رضایت احزاب افراطی را جلب و از اصلاحات انتخاباتی و سرکوب مخالفان الهام گرفته است. بحران انسانی و گرسنگی در غزه ادامه دارد، اما افکار عمومی اسرائیل عمدتاً بر گروگانها و پیامدهای هفتم اکتبر متمرکز مانده است.
این گزارش از کاهش حمایت جناح راست آمریکا از اسرائیل بهویژه میان پایگاه جوان ماگا میگوید. اسرائیل با بیاعتنایی به منافع راهبردی آمریکا، واشنگتن را به حمایت بیقید و شرط و درگیریهای پرهزینه سوق داده است. حملات اخیر به ایران، مصرف گسترده منابع دفاعی آمریکا و تداوم سیاستهای اشغالگرانه، جایگاه جهانی واشنگتن را تضعیف کرده است. نویسنده خواستار بازنگری راهبردی، مشروطکردن کمکها و رویکردی متوازن در خاورمیانه است.
بحران غزه پس از حمله حماس در ۷ اکتبر ۲۰۲۳، منطقه را وارد بحرانی عمیق کرده است. ناتوانی اسرائیل در ارائه راهکار سیاسی، وضعیت انسانی را وخیمتر و امید به صلح را کمرنگ کرده است. طرح فرانسه و عربستان برای به رسمیت شناختن کشور فلسطین، آخرین فرصت تلقی میشود. تنها راه برونرفت، آتشبس فوری، بازسازی غزه و حرکت بهسوی تشکیل دو دولت مستقل با حمایت گسترده بینالمللی است.
گزارش «د آمریکن کانسرویتیو» با نقد راهبرد دوگانه آمریکا در قبال ایران، تأکید میکند که ترکیب فشار حداکثری با دعوت به مذاکره، کارآمدی دیپلماسی را تضعیف کرده و با حملات نظامی و مطلقگرایی هستهای، شانس توافق کاهش مییابد. نویسنده خواستار رویکردی واقعگرایانه شامل تعامل تفکیکشده، امتیازدهی متقابل، مدیریت ائتلافها و جدول زمانی بلندمدت است و نتیجه میگیرد که تنها سازش متقابل میتواند روابط را از چرخه تشدید تنش و بحران خارج کند.
نشریه فارن پالیسی با مرور تحولات اخیر خاورمیانه، از تضعیف «محور مقاومت»، افول نفوذ روسیه، جابهجایی مرکز ثقل قدرت عربی به خلیج فارس و تغییرات در سیاست آمریکا سخن میگوید، اما تأکید دارد بسترهای بیثباتی همچنان پابرجاست. مسئله فلسطین دورتر از حل سیاسی شده، رقابت قدرتها ادامه دارد و سرکوب، واکنش و بیثباتی در چرخهای تکراری بازتولید میشود. تا توازن قدرت و مشروعیت با عدالت و حقوق سیاسی همراه نشود، «خاورمیانه جدید» تحقق نخواهد یافت.
در پی بحران انرژی و اوجگیری نفوذ اقتصادی، کشورهای عرب حوزه خلیج فارس با مدیریت هوشمندانه روابط جهانی و منطقهای، نقش مهمی در تحولات خاورمیانه ایفا کردند. اما جنگ دوازدهروزه ایران و اسرائیل، آسیبپذیریهای امنیتی و محدودیت نفوذ آنها بر سیاست آمریکا را آشکار ساخت.
اسرائیل با گسترش مناطق حائل نظامی در لبنان و سوریه، اهداف خود برای افزایش نفوذ و کنترل استراتژیک را دنبال میکند.
اسرائیل با چرخشی راهبردی از سیاست حفظ وضع موجود به تجدیدنظرطلبی، تلاش دارد از طریق بیثباتسازی منطقه و پیروزی نظامی، نظم جدیدی بر خاورمیانه تحمیل کند. این رویکرد، که پس از حملات ۷ اکتبر شدت گرفت، چشمانداز عادیسازی روابط با کشورهای عربی را تضعیف کرده و شکاف میان اسرائیل و متحدان منطقهایاش را افزایش داده است. دولت ترامپ نیز در مهار این مسیر ناکام مانده و در واقع، به آن دامن زده است.
