«تنهایی شناختی» نوعی از تنهایی است که فرد با وجود داشتن روابط اجتماعی، احساس می‌کند کسی اندیشه‌ها و دغدغه‌های عمیقش را درک نمی‌کند.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۳۵۰ مطلب
«تنهایی شناختی» نوعی از تنهایی است که فرد با وجود داشتن روابط اجتماعی، احساس می‌کند کسی اندیشه‌ها و دغدغه‌های عمیقش را درک نمی‌کند.
استفاده از چت بات‌های هوش مصنوعی به‌عنوان درمانگر می‌تواند خطرناک باشد و حتی در برخی موارد، به جای کمک به بیماران، توصیه‌هایی مرگ‌بار و گمراه‌کننده ارائه دهد.
یک مأمور سابق اف‌بی‌آی پنج نشانه رفتاری غیرمعمول را معرفی می‌کند که می‌توانند در همان لحظه، دروغ‌گو بودن فرد را آشکار کنند.
احساس نداشتنِ دوست واقعی نشانه کم‌ارزشی یا غیرقابل‌دوست‌داشتن بودن نیست، بلکه بازتابی از تغییرات فردی، شرایط زندگی، یا نیازهای درونی ماست!
با تغییر نگاه به رفتار دیگران و انتخاب «سخاوتمندانه‌ترین تفسیر»، می‌تواند روابط انسانی را در خانواده، دوستی و محیط کار بهبود بخشد.
دوازده پارادوکس یا تضاد در زندگی وجود دارد که تنها با گذر زمان و تجربه‌ی سال‌ها معنا پیدا می‌کنند و درک آن‌ها نشانه‌ای از پختگی ذهن و بلوغ درونی انسان است.
با تمرین جایگزینی افکار منفی با «دلفین‌های آبی»، می‌توان چرخه افکار مزاحم را شکست و آرامش و تمرکز ذهنی را بازیابی کرد.
دیدار منظم با دوستان و داشتن شبکه‌ای قوی از روابط اجتماعی می‌تواند تأثیری مستقیم بر سلامت جسم و روان داشته باشد و حتی به افزایش طول عمر کمک کند.
گاهی در دل خانواده‌هایی که باید مأمن عشق و آرامش باشند، رفتارهایی شکل می‌گیرد که به‌جای حمایت، اضطراب و آسیب روانی به همراه دارد.
در «تجربه‌های ذهنی» ما به موقعیت‌هایی می‌اندیشیدیم که شاید هرگز در واقعیت رخ نداده باشند، و حتی گاهی سناریوهایی را بررسی می‌کنیم که اساساً وقوع آن‌ها غیرممکن است.
