در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۳۹۴۵ مطلب
جنگ روسیه و اوکراین معادلات ژئوپلیتیکی اروپا را دگرگون کرده و اروپا را در موقعیت دشواری میان امنیت و سیاست قرار داده است. نشست آلاسکا با وجود برجسته کردن جایگاه پوتین، دستاورد عملی در توقف جنگ نداشت و اروپا را نگران حفظ منافع راهبردی‌اش ساخت. اختلاف نگاه ترامپ و اروپا، صلحی شکننده و موقت را محتمل کرده است. در نهایت، آینده اوکراین و اروپا به کیفیت مذاکرات، موازنه قدرت و پایه‌های واقعی هر توافق صلح وابسته می باشد.
بنیامین نتانیاهو ایده «اسرائیل بزرگ» را نه‌فقط پروژه‌ای سیاسی بلکه مأموریتی دینی می‌داند که ریشه در اندیشه‌های ژابوتینسکی دارد. او با گسترش شهرک‌سازی و رد راه‌حل دو دولتی، بر سلطه کامل اسرائیل بر فلسطین تأکید کرده و سیاست‌هایی چون کوچاندن یا بی‌هویت‌سازی فلسطینیان را دنبال می‌کند. نتانیاهو برخلاف اشغال مستقیم، تحقق این هدف را در ایجاد ائتلاف منطقه‌ای تحت رهبری اسرائیل می‌بیند؛ الگویی شبیه شوروی یا اتحادیه اروپا که برتری تل‌آویو را تثبیت کند.
این یادداشت نشان می‌دهد رقابت آمریکا و چین در خاورمیانه شکل تازه‌ای یافته و به الگویی شبیه جنگ سرد تبدیل شده است. چین که پیش‌تر رویکردی اقتصادی داشت، به دلیل وابستگی به نفت ایران و سرمایه‌گذاری‌های کلان، ناگزیر وارد عرصه امنیتی و نظامی شده است. حمایت واشنگتن از اسرائیل و حملات به ایران، موقعیت آمریکا را تقویت و تهران را تضعیف کرد؛ امری که پکن را به بازسازی توان نظامی ایران سوق داد. نتیجه، تشدید رقابتی پرتنش و شکننده در منطقه است.
نشست‌های اخیر آلاسکا و واشنگتن درباره اوکراین نشان دادند پوتین در جلب حمایت آمریکا ناکام مانده است. او با امید به پیروزی نظامی و سرسختی در مصالحه، فرصت صلح را از دست داده و همچنان بر اهداف حداکثری چون تسلیم اوکراین و حق وتوی امنیتی پافشاری می‌کند. ترامپ خواهان توافقی طولانی‌مدت است اما اروپا و زلنسکی بر استقلال اوکراین ایستاده‌اند. تحلیلگران تأکید دارند مسکو جنگ را ابزار بازتعریف قدرت جهانی خود می‌بیند، اما پیروزی کامل در میدان یا دیپلماسی، همچنان خارج از کنترلش است.
دونالد ترامپ، رئیس‌جمهوری ایالات متحده روز یکشنبه، دوم شهریورماه در تازه‌ترین مطلب اینستاگرامی خود از جنگنده پیشرفته اف-۲۲ رپتور(F-22 Raptor) تمجید کرد و آن را «زیباترین و بهترین جنگنده تاریخ» خواند. اف-۲۲ رپتور ساخت شرکت لاکهید مارتین، یکی از پیشرفته‌ترین جنگنده‌های نسل پنجم جهان به شمار می‌رود که از سال ۲۰۰۵ به صورت رسمی وارد خدمت ارتش آمریکا شد و به دلیل توانایی در عملیات رادارگریز، چالاکی بالا و قدرت نبرد هوایی، جایگاه ویژه‌ای در نیروی هوایی ایالات متحده دارد.
نشریه فارن پالیسی می‌گوید فشارهای فزاینده چین و تغییر رویکرد دولت دوم ترامپ، تایوان را در موقعیتی شکننده قرار داده است. پکن با مانورهای نظامی و جنگ تبلیغاتی به دنبال اتحاد نهایی است و در داخل تایوان، شکاف سیاسی میان احزاب تعمیق یافته است. هم‌زمان، ترامپ با امتیازدهی به چین، تعرفه‌ها و محدودیت‌ها نگرانی تایپه را تشدید کرده است. راهبرد بقا برای تایوان شامل افزایش بودجه دفاعی، سرمایه‌گذاری در آمریکا و پرهیز از لفاظی استقلال‌طلبانه است.
«دونالد ترامپ در دوره حضور خود در قدرت یک تاکتیک تکراری را بارها و بارها به نمایش گذاشته است. در این چهارچوب، او با بحران‌سازی در خارج سعی داشته حواس افکار عمومی و رسانه‌های آمریکایی را از طیف متنوعی از بحران‌هایی که آمریکا در دوره حضورش در قدرت با آن ها دست به گریبان است، منحرف کند. در واقع، ترامپ با بحران سازی در خارج، به دنبال ایجاد ثبات برای خود در داخل بوده است.»
ویدئویی از دونالد ترامپ در واشنگتن دی سی در حال تحویل دادن پیتزا به ماموران اجرای قانون فدرال منتشر شده است. رئیس جمهوری آمریکا با روز جمعه با حضور در میان ماموران محلی و فدرال با آنها خوش‌وبش کرد و پیتزاهایی را که برای آنها گرفته شده بود را به آنها تحویل داد.
ترامپ با وجود تمایل به پایان جنگ اوکراین، به دلیل نادانی نسبت به ماهیت واقعی پوتین و بی‌اعتمادی عمیق به ناتو و اروپا، درک درستی از بحران ندارد. او ساختارهای امنیتی آمریکا را تضعیف کرده و با اتکا به چاپلوسی و توهمات، گرفتار خودبزرگ‌بینی و ضدغرب‌گرایی شده است. در حالی‌که پوتین نه به‌دنبال صلح، بلکه به‌دنبال سلطه کامل بر اوکراین است. تنها راه پایدار توقف جنگ، تجهیز گسترده اوکراین و تعهد جدی غرب است.
پس از دیدار ترامپ و پوتین، واشنگتن نشانه‌هایی از عقب‌نشینی در اعمال فشار بر روسیه نشان داده است. در مقابل، اروپا با نمایش اتحاد رهبرانش در کنار زلنسکی تلاش دارد جای خالی قاطعیت آمریکا را پر کند. گزینه‌های اروپا شامل تشدید تحریم‌ها علیه «ناوگان سایه» نفتی روسیه، محدودسازی مسیرهای دریایی و حتی مصادره ذخایر ارزی مسکو است. با این حال، نگرانی از تبعات اقتصادی و انرژی مانع اصلی بوده و اروپا ناچار است برای حفظ امنیت خود نقش پررنگ‌تری بپذیرد.
