در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۳۹۴۵ مطلب
استفان والت در این مقاله تاکید می کند که جهانی‌سازی جای خود را به حمایت‌گرایی داده و نهادهای بین‌المللی نسبت به گذشته ضعیف‌تر شدند. سه‌گانه هراس یعنی بحران‌های اقتصادی، تغییرات اقلیمی و رقابت قدرت‌های بزرگ همراه با تروریسم، مهاجرت و همه‌گیری‌ها، فضای جهانی را پر از ناامنی و ترس کرده است. این ترس‌ها ابزار دست خودکامگان برای تمرکز قدرت و تضعیف دموکراسی شده و مردم، به‌جای بررسی عقلانی واقعیت‌ها، به وعده‌های فریبنده اقتدارگرایان پناه برده‌اند.
تشدید اختلافات داخلی بر سر خروج از ان.پی.تی یا قطع همکاری کامل با آژانس، می‌تواند موقعیت بین‌المللی ایران را به‌شدت تضعیف کند. ضرورت دارد که تصمیم‌گیران اصلی در تهران، به جای اقدامات شتاب‌زده که تبعات غیرقابل بازگشتی دارد، بر یک استراتژی ملی مبتنی بر اجماع داخلی تأکید کنند. ایجاد وحدت نسبی در فضای سیاسی کشور، شرط لازم برای مدیریت این بحران است.
رئیس جمهور آمریکا تصاویری از انهدام قایقی متعلق به «گروه ترن د آرگوا» را منتشر کرد.
در حالی که شایعات همچنان در خصوص سلامتی ترامپ وجود دارد، انتشار عکس جدید ترامپ نیز نتوانست به این گمانه‌زنی‌ها پایان دهد.
در پی مذاکرات اخیر، احتمال پذیرش عضویت اوکراین در اتحادیه اروپا از سوی روسیه به‌عنوان بخشی از توافق صلح مطرح شده است؛ اقدامی که اوکراین را نظامی بی‌طرف، اما سیاسی و اقتصادی به اروپا پیوند می‌دهد. پوتین شرط اصلی خود را توقف گسترش ناتو و احیای مذاکرات کنترل تسلیحات اعلام کرده است. این روند می‌تواند ثبات، شکوفایی اقتصادی و بازگشت پناهجویان اوکراینی را تقویت کند و به‌عنوان ابزاری برای صلح سازشی عمل نماید.
در مصاحبه‌ای، نتانیاهو تأکید کرد محافظه‌کاران آمریکایی ضد اسرائیل یا طرفدار ایران، عضو واقعی ماگا نیستند. مارجوری تیلور گرین و تاکر کارلسون، با وفاداری به ترامپ، سیاست‌های اسرائیل در غزه را نسل‌کشی می‌دانند و نقد می‌کنند، اما در تعارض با مواضع سنتی جمهوری‌خواهان مانند تد کروز قرار دارند. اختلاف داخلی ماگا نشان می‌دهد که اصول «اول آمریکا» با حمایت بی‌چون‌وچرای اسرائیل همخوانی ندارد و تعاریف جنبش مورد مناقشه است.
تروئیکای اروپایی با فعال‌سازی مکانیسم بازگشت خودکار، شمارش معکوس ۳۰ روزه برای تحریم‌های شورای امنیت علیه ایران را آغاز کرد؛ اقدامی که با استقبال آمریکا و اعتراض روسیه و ایران همراه شد. منتقدان می‌گویند نخستین ضربه به برجام خروج ترامپ بود و اروپا استقلال راهبردی ندارد. همزمان، تنش‌های نظامی و سیاسی اعتماد را از میان برده و ابتکار روسیه و چین برای تمدید قطعنامه ۲۲۳۱ با مخالفت اروپا روبه‌روست. تحلیلگران این روند را خطای محاسباتی و تهدیدی برای دیپلماسی می‌دانند.
نشست صلح واشنگتن به میزبانی ترامپ با پاراف معاهده صلح ارمنستان و آذربایجان و توافق بر سر پروژه «مسیر ترامپ» برگزار شد؛ دستاوردی مهم اما پرابهام. آذربایجان با تکیه بر پیروزی نظامی شروط سختی تحمیل کرد از جمله حذف اشاره به قره‌باغ در قانون اساسی ارمنستان، درحالی‌که مرزهای ایروان برای نخستین‌بار به رسمیت شناخته شد. توافق حمل‌ونقلی فرصت اتصال اقتصادی تازه‌ای ایجاد می‌کند، اما نبود ضمانت بین‌المللی، سرنوشت آوارگان و اسیران و رقابت قدرت‌ها صلح پایدار را در هاله‌ای از تردید گذاشته است.
نشریه فارن‌افرز گزارش می‌دهد که حملات آمریکا و اسرائیل هرچند خسارت‌هایی به برنامه هسته‌ای ایران وارد کرده، اما عزم تهران برای حفظ غنی‌سازی را تغییر نداده است. واشنگتن میان دو راهی قرار دارد: اتکای پرریسک به گزینه نظامی یا مذاکره بر سر توافقی تازه که غنی‌سازی محدود و تحت نظارت سختگیرانه را بپذیرد. ایده‌هایی مانند توافق موقت یا کنسرسیوم چندجانبه سوخت مطرح شده، اما مخالفت ایران، دشمنی اسرائیل و موانع سیاسی در آمریکا دستیابی به توافق پایدار را دشوار کرده است.
«آیا ترامپ مرده یا زنده است؟ این مساله ای که در ساعات گذشته جنجال های زیادی را در فضای مجازی به راه انداخته است. بسیاری از همان ابتدا بر شایعه بودن این موضوع تاکید داشته اند. اگر این روایت را بپذیریم، باید این سوال را مطرح کنیم که براستی ترامپ از این اقدام خود و غیب شدن ناگهانی از پیش چشم افکار عمومی و رسانه ها، چه اهدافی را مد نظر داشته است؟
