در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۳۹۴۳ مطلب
رویکرد «اول آمریکا» این روزها درگیر میدانی جهانی است: تهدید خلع سلاح حماس، اعلام انهدام قایق تندرو نزدیک ونزوئلا، طرح ارسال «تاماهاوک» برای اوکراین و وعده بسته ۲۰ میلیاردی به آرژانتین. این کنش‌ها در اوج تعطیلی اداری، پارادوکس هزینه–قدرت واشنگتن را پررنگ کرده است. منتقدان، رویکرد او را نمایش‌محور، شخصی‌گرا و معامله‌محور می‌دانند و از دیدگاه آن ها ورود احتمالی به غزه می‌تواند پایگاه «ماگا» را دچار تردید کند و تناقض «اول ترامپ» را برجسته سازد.
استفان والت در این یادداشت، «اتحاد ویژهٔ آمریکا و اسرائیل» را عامل اصلی بن‌بست صلح در خاورمیانه می‌داند. او تأکید می‌کند که طرح صلح ترامپ تکرار الگوی یک‌جانبه و بی‌نتیجهٔ گذشته است، زیرا واشنگتن هرگز حاضر به اعمال فشار واقعی بر تل‌آویو نیست. به باور والت، حمایت بی‌قید و شرط آمریکا هزینه‌های سنگین مالی، اخلاقی و سیاسی دارد، اعتبار جهانی واشنگتن را تضعیف و حتی اسرائیل را به سوی افراط‌گرایی، انزوا و فروپاشی درونی سوق داده است.
رئیس جمهوری آمریکا از گفتگوی تلفنی خود با همتای روسی‌اش خبر داد.
رئیس جمهور آمریکا به هنگام سخن در خصوص جنگ تعرفه‌ای با چین، هند و پاکستان، به اشتباه مدعی تهدید تعرفه‌ای ۲۰۰ درصدی ایران شد.
ترامپ تأیید کرد که به سازمان سیا مجوز انجام عملیات محرمانه در خاک ونزوئلا را داده است.
اگر حماس به توافق آتش‌بس پایبند نباشد، نیروهای اسرائیلی می‌توانند جنگ در غزه را از سر بگیرند.
ترامپ با شور و اعتماد تاجرانه‌اش وعدهٔ «سپیده‌دمی تاریخی برای خاورمیانه» داد، اما پشت این نمایش پرزرق‌وبرق، خلأ برنامه و آشفتگی عمیقی پنهان است. او با مهارت در تهدید و اغراق، صلح را چون معامله‌ای تجاری می‌بیند، در حالی‌که نه نیروی حافظ صلحی تعیین شده، نه بودجه‌ای برای بازسازی غزه و نه ساختاری برای ادارهٔ آن. نویسنده تأکید می‌کند: صلح واقعی تنها با خلع سلاح حماس، اصلاح و بازگشت تشکیلات خودگردان و عبور ترامپ از سایهٔ نتانیاهو ممکن است؛ وگرنه رؤیای صلح، سرابی بیش نخواهد بود.
«ترامپ و متحدانش پول‌های زیادی به جیب می‌زنند. آن ها هنوز چیزهای زیادی را برای به دست آوردن پیش روی خودشان می بینند. حامیان ترامپ میلیاردها دلار پول کسب می کنند. کافی است به این نکته توجه داشته باشید که سی بی اس نیوز در ازای رشوه دادن به ترامپ توانست برنده یک قرارداد چندمیلیارد دلاری شود.»
نشست صلح شرم‌الشیخ به ریاست ترامپ و السیسی، با امضای «توافق غزه» و آزادی گروگان‌ها برگزار شد، اما پشت جلوه‌های دیپلماتیک آن، واقعیت دیگری نهفته بود: نمایش صلحی ظاهری در برابر تداوم جنگ ویرانگر اسرائیل. نتانیاهو با بهره‌گیری سیاسی از طرح ترامپ، جایگاه خود را تحکیم کرد و حماس از نفوذش تهی شد. این نشست نماد انحطاط رهبری جهانی و تکرار چرخه‌ای بود که جز خشم و ارادهٔ مصمم ملت فلسطین، دستاوردی واقعی نداشت.
به تازگی سخنان ترامپ در خصوص ایران و خط و نشانهای وی و واکنش وزارت خارجه کشورمان از یکسو و سخنان عراقچی در خصوص شروط ایران برای مذاکره، پیچیدگی‌های تازه‌ای را به مسأله هسته‌ای تهران اضافه کرده است.
