احمد زیدآبادی در مطلبی از مخالفان توافق با اخیر ایران و آژانس انتقاد کرد.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۶۳ مطلب
احمد زیدآبادی در مطلبی از مخالفان توافق با اخیر ایران و آژانس انتقاد کرد.
قاعدتاً کشورهای عرب هر کدام با لحن مخصوص به خود این حمله را محکوم خواهند کرد اما بعید است در رویکرد کلان آنها در برابر سیاست آمریکا و اسرائیل تغییری رخ دهد.
به نظرم قریب به تمام شوراهای عالی، بخصوص «شورای عالی فضای مجازی» و «شورای عالی انقلاب فرهنگی» از جمله دستگاههایی هستند که نه فقط فایدهای ندارند، بلکه به صورت ترمزی در برابر تصمیمات درست و ضروری و محلی برای هدر دادن امکانات و اتلاف وقتِ مسئولان و خودنمایی برخی از مدعیان ناآشنا به بدیهیترین نیازهای حکمرانی در آمدهاند! لذا دولت این دو نهاد را بدون فوت وقت منحل کند.
فعال رسانه ارائۀ طرحی سه فوریتی برای خروج ایران از پیمان ان. پی. تی در مجلس را تیر خلاص به اصلاح و مجموعۀ اصلاحطلبان دانست.
فعال رسانه در واکنش به این گفته نماینده مجلس که «اولِ برجام، مکانیسم ماشه خطر بالقوه مهمی بود که حالا به دلیل فراتر رفتن تحریمهای آمریکا از سطح تأثیر آن و نیز حملۀ نظامی، فعال شدنش دیگر هیچ خطر بالفعل مهمی ندارد»، نوشت: «بالاتر از سیاهی هم مگر رنگی هست؟ آب که از سر گذشت چه یک وجب چه صد وجب!»
«اگر یک دیپلمات خارجی ویدئوی همین برنامه را جلوی وزیر خارجه بگذارد و بر همین اساس، جمهوریاسلامی را به «یهودستیزی» متهم کند، او چه پاسخی خواهد داد؟ خواهد گفت، صدا و سیما یک شبکۀ خصوصی است؟ یا اینکه منظور از «یهود» در اینجا یهودیان نیستند؟!»
«نتانیاهو نیز با بهرهبرداری از سیاست"لولوسازی" از ایران، هم کرانه را خواهد بلعید و هم کشورهای عرب و اروپایی را در مقابل عمل انجام شده قرار خواهد داد!»
فعال رسانه نوشت: خوش به حال لغوکنندگان برنامه و هتاکان به آقای شجریان در منتهیالیه متضاد طیف نیروهای سیاسی که به هدف مشترکشان برای نومیدتر کردن و غمگینتر ساختن بچههای ایران رسیدند!
فعال رسانه به این گفته شیخ هادی قنبری که «در دارالمؤمنین بابل برگزاری کنسرت معنایی ندارد!»، واکنش نشان داد و نوشت: «ایمان از چه جنسی است که از نظر وی مردم بابل مؤمناند و مردم دیگر شهرها لابد خیر!»
فعال رسانه نوشت: حال که دکتر پزشکیان و همکارانش از توصیف آنچه را که از دولت مرحوم رئیسی به ارث بردند، خودداری کردند، چه خوب که مجلس وزرای کابینه را یکی بعد از دیگری احضار و یا استیضاح کند تا بلکه نطق وزیران باز شود و مردم از این طریق از آنچه که در عمل رخ داده با خبر شوند.