پیشروی پرسپولیس با دستور فرمانده؛ اوسمار ناپلئون ویرا!
پرسپولیس برای سومین بار متوالی با نتیجه یک بر صفر برنده شد و فعلا به صدر جدول رسید.
هفته پانزدهم رقابتهای لیگ برتر ایران در شرایطی پیگیری شد که جمعهشب در یکی از حساسترین دیدارهای روز، پرسپولیس در دیداری خارج از خانه مقابل مس رفسنجان قعرنشین قرار گرفت و با تگ گلی که سروش رفیعی زد، برنده از زمین مسابقه خارج شد. با این برتری، پرسپولیس بعد از 15 هفته 28 امتیازی شد و فعلا تا زمانی که بازی سپاهان برگزار شود، به صدر جدول رسید.
با تشکر از یک – هیچ!
پرسپولیس بعد از خروج وحید هاشمیان و ورود اوسمار ویرا با تغییر ذهنیت، به سمت کسب 3 امتیاز بازیها خیز برداشته است. با این حال، موضوعی تکراری که این روزها تبدیل به سوژهای قابل بحث شده، بردهای تکراری پرسپولیس با نتایج مشابه یک – هیچ است. این برای سومینبار در سه هفته اخیر است که اوسمار با همین نتیجه «ناپلئونی» موفق به کسب 3 امتیاز بازی میشود. پیش از مس رفسنجان، ویرا آلومینیوم اراک و البته پیکان را هم با نتیجهای مشابه از پیش رو برداشته بود. هرچند که به غیر از بازی با استقلال خوزستان که اولین شوک ورود اوسمار به پرسپولیس بود، این تیم با این مرد برزیلی، هربار برنده شده، با حداقل اختلاف گل چنین کرده است.
امتیاز فدای بازی زیبا؟
پرسپولیس روی نوار پیروزی افتاده و از 5 دیدار اخیرش 4 تا را با برد سپری کرده که 3 تا از این بردها متوالی به دست آمده است. چنین عملکردی باعث شده تا پرسپولیس رفته رفته خودش را به صدر جدول نزدیک کند و مترصد امتیاز از دست دادن رقبا بماند. با این حال، مسئلهای که میتواند اندیشههای اوسمار در پرسپولیس را زیر سوال ببرد، سبک بردهای پرسپولیس است. در بالا به این مورد اشاره شد که اوسمار برای سومینبار متوالی بازیهایش را یک – هیچ میبرد. این بدان معنی است که حداقل با درنظر گرفتن چنین نتایج تکراری، این سرمربی برزیلی نتیجه را فدای بازی زیبا کرده است. درست است که پرسپولیسیها بعضی وقتها در فاز هجومی کمدقتی کرده و روی زدن ضربات آخر ناتوان نشان دادهاند؛ ولی به طور بسیار مشخصی، پرسپولیس اوسمار محتاط است و دست به ریسکهای فراوان نمیزند. اینکه چنین فرمولی درخواست فرمانده فنی این تیم است و یا اینکه دستور موقتی برای این روزها است که نیاز به ترمیم دارد، هنوز مشخص نیست؛ در واقع نتیجهگیری درباره چنین شرایطی را باید برای نیمفصل دوم گذاشت؛ جایی که اوسمار گزینههای مدنظرش برای تقویت تیم را جذب کند و آنوقت سبک دلخواهش را در زمین پیاده کند. فعلا تا رسیدن آن روز، اوسمار فرماندهی است که به حداقلها رضایت
