سپند امیر سلیمانی: بعد از جنگ ۱۲ روزه ترسیدم و کاری که میخواستم انجام ندادم!
سپند امیرسلیمانی که از ۱۹ آبان به عنوان بازیگر با تئاتر «باران اسیدی» روی صحنه می‌رود گفت: اصولا دلم می‌خواهد جایی باشم که به من خودش می‌گذرد و خیلی به مرزبندی بین تئاتر و سینما قائل نیستم.
سپند امیرسلیمانی، درباره حضورش در تئاتر بیان کرد: دلم می‌خواهد کاری را که دوست دارم بازی کنم و خیلی به مرزبندی تئاتر و سینما قائل نیستم. چرا که هر کدام زحمت خودش را دارد.
به گزارش ایرنا، وی افزود: من از پنج سالگی در تئاتر بودم. سال ۱۳۶۵ زمانی که ۹ سال داشتم در تله تئاتر آقای ابوالحسن داوودی بازی کردم. در ۵ سالگی هم در تئاتری به اسم «پرستوها» در سالن اصلی تئاتر شهر حضور داشتم.
امیرسلیمانی درباره انگیزه بازیگران معروف از حضور در تئاتر توضیح داد: هر کسی به یک دلیلی به تئاتر می‌آید. برخی به خاطر پول و دستمزد بالا می‌آیند. البته تئاتر پول ندارد. ولی آن‌ها می‌گیرند.
این بازیگر در پاسخ به این سوال که چرا حضور در نمایش «باران اسیدی» را پذیرفتید بیان کرد: من اصولا دلم می‌خواهد جایی باشم که به من خودش می‌گذرد. منظورم کاری است که همه چیزش درست پیش برود. خوش گذشتن به معنای گفتن و خندیدن نیست. وقتی کاری همه چیزش درست باشد در آن کار به بازیگر خوش می‌گذرد. در نمایش «باران اسیدی» همه چیز خوب پیش می‌رود. درباره نقش خودم در این نمایش نمی‌توانم توضیح بدهم. شما داستان ۶ رفیق را تماشا می‌کنید که من هم یکی از آن ۶ نفر هستم.
وی ادامه داد: الان کلا دوران کم‌کاری برای همه بازیگران و دیگر عوامل فیلم و سریال و تئاتر است. کار ما بعد از جنگ ۱۲ روزه هنوز به حالت عادی بازنگشته‌است. اگر فیلم یا سریالی اسپانسر داشت اسپانسرها عقب نشینی کردند. کارهایی که با سرمایه شخصی بود هم به نتیجه‌ای نرسید. خودم میخواستم یک تئاتر را کارگردانی کنم که پیشمان شدم. چون ترسیدم انجام نشود. جنگ ۱۲ روزه روی کار بازیگری و تولید فیلم و سریال و تئاتر تاثیر گذاشت. دوره خیلی جالبی نیست.
امیرسلیمانی با یادآوری این‌که به جز «باران اسیدی» در پروژه دیگری حضوری ندارد گفت: روزی چهار ساعت برای این نمایش تمرین می‌کنم و فرصت کار دیگری ندارم.
نمایش «باران اسیدی» به کارگردانی الهام شعبانی و تهیه‌کنندگی صدف رضاپور از ۱۹ آبان‌ماه در سالن سمندریان تماشاخانه ایرانشهر به روی صحنه می‌رود.
نمایش «باران اسیدی» که نیما نافع نویسندگی آن را برعهده دارد، به روابط انسانی و روزمرگی آدم‌ها در زندگی معاصر می‌پردازد و نشان می‌دهد همه انسان‌ها در ناخودآگاه خود با عذاب وجدانی درونی دست‌وپنجه نرم می‌کنند؛ احساسی که هرکس به شیوه‌ای از آن می‌گریزد.
در این نمایش سپند امیرسلیمانی، مونا کرمی، مهسا طهماسبی، صادق برقعی، فاطیما بهارمست و مازیار سیدی به ایفای نقش می‌پردازند.
