درآمد گیمرهای ایرانی چقدر است؟
سایت‌های پشتیبانی از استریم تا پایان هفته گذشته بیش از ۴۲۴میلیارد تومان کمک مالی ثبت کرده‌اند؛ نشانه‌ای از رشد اقتصاد دیجیتال گیمرها در فضای غیرشفاف
بازار داخلی بازی‌های ویدئویی امروز به صحنه‌ای پر از تناقض شباهت دارد. عطش گیمرها برای تجربه تازه‌ترین بازی‌های جهانی زیر فشار شدید قیمت‌های دلاری، تحریم‌ها و نبود مسیرهای قانونی قرار گرفته است.
به گزارش دنیای اقتصاد، نبود ریجن ایران در فروشگاه‌های جهانی مانند استیم، هزینه‌های سرسام‌آور نسخه‌های اورجینال و گسترش نسخه‌های کرکی، ساختار بازار را به سمت روش‌های غیررسمی هدایت کرده‌اند. در سوی دیگر، ایجاد و اجاره اکانت‌های اشتراکی و ظرفیت‌دار روی کنسول‌ها، پاسخی خلاقانه اما پرخطر به این محدودیت‌ها بوده است؛ خلاقیتی که در نبود زیرساخت رسمی به بی‌قانونی گره خورده است.
بررسی آگهی‌ها در پلتفرم‌های داخلی نشان می‌دهد بازار فروش اکانت‌ها گسترده و پرنوسان است. در بخش پلی‌استیشن، قیمت‌ها از حدود ۴۰هزار تومان تا بیش از ۳میلیون و ۶۰۰هزار تومان برای بسته‌های ویژه یا اکانت‌های تضمینی متغیرند. در اکانت‌های ایکس‌باکس، دامنه قیمت‌ها از حدود ۳۰ تا ۱۵۰هزار تومان در آگهی‌های معمول و تا ۵۰میلیون تومان در موارد خاص امتداد دارد. اکانت‌های ظرفیت یا اشتراکی نیز بین ۲۰۰هزار تا حدود یک‌میلیون تومان معامله می‌شوند و ریسک‌هایی همچون بن شدن حساب و محدودیت اتصال دارند.
داده‌های بازار نشان می‌دهد به‌طور کلی قیمت آگهی‌ها از چند ده‌هزار تا چند‌میلیون تومان گسترده است اما مرکز ثقل آن میان ۱۵۰هزار تا یک‌میلیون تومان قرار دارد. محبوب‌ترین گروه‌ها شامل Call of Duty، Free Fire، کلش اف کلنز، FIFA و بسته‌های کنسولی PS4 و PS5 هستند. سطح بازی یا آیتم‌های موجود، عامل اصلی در تعیین قیمت است و در بازی‌های موبایلی، اکانت‌های با لِول بالا یا آیتم‌های ویژه گاهی تا چند‌میلیون تومان برآورد می‌شوند.
به گفته شیرین منظری، تحلیلگر بازار بازی، «قیمت بازی‌ها به طرز ترسناکی بالا رفته و گیمر ایرانی پیش از هر تصمیم باید جنبه اقتصادی آن را بسنجد». او از هزینه ۳ تا ۶میلیون تومانی برای نسخه‌های اورجینال تازه‌عرضه‌شده مانند SILENT HILL f یاد می‌کند و هشدار می‌دهد که اختلاف ریجن‌ها و قیمت دلاری، خرید بازی را به تصمیمی اقتصادی و پرریسک بدل کرده است.
در کنار این پیچیدگی‌ها، بخش درآمدزایی از بازی‌ها بعد دیگر این بازار است. هیچ آمار رسمی از گردش مالی یا درآمد دلاری گیمرها در ایران وجود ندارد، اما تخمین‌ها نشان می‌دهد برخی استریمرها از طریق تبلیغات، اسپانسرها و «دونیشن» درآمدهای قابل‌توجهی کسب می‌کنند. سایت ایرانی «ریمیت» تنها تا روز پنجشنبه بیش از ۴۲۴میلیارد تومان کمک مالی ثبت کرده بود. بخشی از این حمایت‌ها به‌صورت رمزارزی انجام می‌شود، بخشی از مسیرهای رسمی پرداخت ریالی.
هاشم حبیبیان، گیمر فعال، توضیح می‌دهد که «درآمد بالاتر ربطی مستقیم به نوع بازی ندارد، بلکه به برندسازی شخصی و جذب مخاطب وابسته است». او نام‌هایی چون امیر فانتوم (Dota2)، سام صابری (Call of Duty)، هاشم هایزنبزگ (بازی‌های داستانی) و نیچوکو (GTA RP) را از چهره‌های شاخص محتوای گیمی معرفی می‌کند.
براساس داده‌های بنیاد ملی بازی‌های رایانه‌ای، گیمرهای ایرانی در سال ۱۴۰۱ درآمدی بین ۱۰ تا ۱۰۰میلیون تومان داشته‌اند. در سطح جهانی، گزارش سنت‌کلاود نشان می‌دهد گیمرهای حرفه‌ای سالانه بین ۳۰ تا ۱۰۰هزار دلار درآمد دارند، در حالی‌که استریمرهای سطح متوسط بین ۵ تا ۱۵۰هزار دلار و چهره‌های مشهور مانند Ninja و Pokimane تا ۱۰میلیون دلار در سال درآمد کسب می‌کنند.
این ارقام نشان می‌دهد صنعت بازی دیگر صرفاً سرگرمی نیست؛ بلکه به اکوسیستمی اقتصادی، فنی و فرهنگی بدل شده که در ایران نیز هرچند در سایه و بی‌شفافیت، روزبه‌روز گسترده‌تر می‌شود.
