اسکندر و ارسطو
با مرگ اسکندر، آتنی ها نیز بر علیه حکومت مقدونی شورش کردند. ارسطو که می دانست از تبعات این مهم بی نصیب نخواهد بود و حتی شکایاتی بر علیه او جریان داشت از آتن گریخت و یک سال بعد نیز از دنیا رفت.
هر چند در خصوص اسکندر و همچنین ارسطو بسیار گفته شده و شخصیت هایی نیز آثاری را ارائه کرده اند ولی کمتر مطلبی در زمینه ارتباط تنگاتنگ این دو شخصیت نوشته شده است. در حقیقت ارسطو نه تنها مربی اسکندر که همراه او برای رسیدن به اهدافش بود. طبق اسناد تاریخی این ارسطو بود که اسکندر را برای حمله به ایران و سرزمین های دیگر تشویق می کرد و در این زمینه مشاور او بود.
اسکندر سوم معروف به اسکندر مقدونی از معدود شخصیت های تاریخی است که با فتح ایران، مصر و هند توانست قلمرو وسیعی را به دست آورد. او به دنبال کشته شدن پدرش فیلیپ دوم مقدونیه، بر تخت نشست و در ادامه با اتحاد ایالت های یونان به پیروزی های بزرگی رسید و حتی امپراتوری هخامنشیان را شکست داد.
اسکندر تا سن نوجوانی تحت تعلیم ارسطو بود. در واقع فیلیپ از میان چندین مربی در نهایت، ارسطو را به عنوان مربی پسرش انتخاب کرد؛ او حتی به ارسطو قول داد تا به پاداش آموزش اسکندر، شهر زادگاه ارسطو را که قبلا خودش نابود کرده بود مجددا بسازد و شهروندانی که در آن شهر برده بودند را خریده یا آزاد کند؛ او همچنین قول داد که برای اهالی آن شهر مکانی در زادگاهشان اختصاص دهد و افردی که در زندان بودند را عفو کند. اسناد تاریخی نیز حاکی است اسکندر حمایت های همه جانبه و بیشماری از ارسطو می کرد.
اسکندر از نوجوانی با آرزوی حمله به ایران بزرگ شد، در واقع او برای رسیدن به اهداف خود به خاک و ثروت ایران نیاز داشت. از همین رو و با کمک ارسطو نقاط ضعف و قوت ایران را بررسی کرده بود. تجربه سربازان یونانی در قتل کوروش کوچک و همچنین عملیات نظامی موفقیت گذشته اطلاعات بسیاری در دسترس او قرار داد. با اینکه در جنگ اول بین ایران و مقدونیه که در غرب ترکیه امروزی شکل گرفت، ارتش ایران نزدیک به پیروزی بود ولی یکی از سرداران مقدونیه جان اسکندر را نجات داد و در نهایت پس از بازسازی سپاه مقدونیه، این بار سپاه ایران شکست خورد.
در نهایت و مطابق برخی اسناد، اسکندر به دلیل ابتلا به تبی که ناشی از باتلاق های بابل بود درگذشت. با اینکه جسد اسکندر مومیایی شد و به مصر بردند اما هیچ وقت محل قبرش معلوم نشد. از سویی با مرگ اسکندر، آتنی ها نیز بر علیه حکومت مقدونی شورش کردند. ارسطو که می دانست از تبعات این مهم بی نصیب نخواهد بود و حتی شکایاتی بر علیه او جریان داشت از آتن گریخت و یک سال بعد نیز از دنیا رفت. گفتنی است غالب آثار باقی مانده از ارسطو، متعلق به او نیست و در واقع گردآوری شده توسط شاگردانش است. اکثر نظریات ارسطو در زمینه های مختلف نیز با رشد علوم رد شده است ولی از آنجایی که تقسیم بندی علوم ارسطو و حتی قسمی از نوشته هایش در زمینه علوم طبیعی تا هزاران سال در تاریخ بشری تاثیر گذاشته، برخی صاحب نظران معتقدند که نظریات ارسطو پیشرفت علوم را هزار سال به عقب انداخته است.
