ابهامات اردوگاه سرخ؛ چهار «چرا» در پرسپولیس

شرایط پرسپولیس هنوز وخیم نیست، اما جای بحث دارد. آنها از دو بازی خانگی که انتظار می‌رفت ۶ امتیاز کامل به دست بیاورند، فقط ۲ امتیاز گرفتند و فجرسپاسی و فولاد را دست پر به شیراز و اهواز بازگرداندند.

آنچه باعث شده فضا خیلی هم علیه وحید‌هاشمیان و سایر سرخ‌ها جهنمی نباشد، پیروزی بزرگ و خارج از خانه آنها برابر سپاهان است؛ اگرچه آن برد هم به سختی و برخلاف روند مسابقه رقم خورد. همه اینها نشان می‌دهد وضع خوب نیست. در این شرایط سوالات زیادی می‌شود مطرح کرد که این مطلب به چهار مورد از آنها می‌پردازد.

چرا دورسون را رد کردید؟

شگفت‌انگیز است که پرسپولیس یک مهاجم خوب داشت، اما با کلی دردسر و هزینه همان بازیکن را رد کرد و حالا مهاجم مکمل ندارد! تنها فوروارد حال حاضر سرخپوشان علی علیپور است که در ۳ بازی ۳ گل زده. در حقیقت هیچ‌یک از دیگر بازیکنان پرسپولیس در این فصل هنوز موفق به گلزنی نشده‌اند. نکته اما اینجاست که روی نیمکت هیچ مهاجم دیگری برای قرار گرفتن در کنار یا به جای علیپور وجود ندارد و اگر اتفاقی برای این بازیکن رخ بدهد، روشن نیست‌ هاشمیان از چه کسی در خط حمله استفاده خواهد کرد.

بنابراین همچنان سوال این است که چرا دورسون –بازیکنی که فصل گذشته ۵ گل برای سرخپوشان زده بود- با این شرایط و دریافت ۴۰۰ هزار دلار غرامت قراردادش را فسخ کرد و رفت. آیا او مهاجم بدی بود؟ پرسپولیس حالا هم پول را داده و هم بی‌فوروارد مانده؛ خنده‌دار نیست؟

چرا سلمانی را نگه داشتید؟

البته که هنوز برای قضاوت زود است، اما واقعا نمی‌شود فهمید فلسفه حفظ یاسین سلمانی چه بوده است؟ این بازیکن کم‌انگیزه، در سپاهان محرم نویدکیا و ژوزه مورایس را ناامید کرد، در تیم ملی دراگان اسکوچیچ را و در پرسپولیس هم گاریدو، کریم باقری و اسماعیل کارتال را. روشن بود که این شرایط مطلوب نیست و احتمالا ایراد از خود بازیکن است، اما باشگاه سلمانی را حفظ کرد تا داستان سکونشینی او همچنان ادامه بیابد.

طبیعتا حفظ این بازیکن رایگان صورت نگرفته و چه بسا هزینه چندده‌میلیاردی برای پرسپولیس داشته. خب چرا؟ گیریم که هیچ مهره مناسبی هم نمی‌شد جای سلمانی گرفت، اما آیا بهتر نبود به جای هزینه کردن پول برای حفظ بازیکنی که شاید این فصل هم هیچ آورده‌ای برای تیم نداشته باشد، همین مبلغ را مثلا صرف تیم‌های پایه می‌کردند؟

چرا این همه وینگر گرفتید؟

یکی از مشکلات پرسپولیس این است که جوانان احتمالا با استعدادی مثل مجتبی فخریان و محمدحسین صادقی فرصت بازی پیدا نمی‌کنند. چرا چنین اتفاقی رخ می‌دهد؟ چون این تیم در فصل نقل‌وانتقالات وینگرهای خیلی زیادی گرفته و عملا برای این جوانان جایی باقی نمانده. دشوار است که شما از امثال بیفوما، اورونوف، عالیشاه و حتی محمدامین کاظمیان و... چشم بپوشی و فرصت را به امثال فخریان و صادقی بدهی. بنابراین این بچه‌ها روی نیمکت در حال حیف شدن هستند. 

عدم تعادل در بسته شدن پرسپولیس باعث شده این تیم مهاجم و‌ هافبک میانی و حتی دفاع چپ و راست نداشته باشد، اما آنقدر وینگر در فهرستش به چشم بخورد که نوبت به جوان‎‌ترها نرسد. جالب است که مثلا از فرشاد احمدزاده که او هم وینگر است، در پست دفاع چپ استفاده می‌شود.

چرا بدون تست پزشکی بازیکن گرفتید؟

یکی از مشکلات فنی بزرگ پرسپولیس هم مربوط به فقدان دفاع راست استاندارد می‌شود. وضع در این زمینه آنقدر خراب است که در دیدار با فولاد از میلاد محمدی، مدافع چپ تیم در سمت مقابل استفاده شد! به نظر می‌رسد باشگاه همه تخم‌مرغ‌هایش را در سبد سرژ اوریه گذاشته بود؛ بازیکنی کارنامه‌دار که چون پیش از تست پزشکی جذب شد، کسی نفهمید مشکل هپاتیت دارد و حالا هفته‌ها باید دارو بخورد تا دوز بیماری‌اش کاهش بیابد. طبیعتا بابت هر بازی بدون اوریه، این پرسپولیس است که متضرر می‌شود، وگرنه او دستمزد کاملش را خواهد گرفت.