بازگشت چراغ خاموش محمود احمدی نژاد

احمدینژاد گفتگوهای رسانهای مختلفی با رسانههای خارجی و گاهی داخلی انجام میدهد. طی ماههای اخیر چند سفر خارجی نیز داشت. اما واکنش او به جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل، صرفاً یک بیانیه چندخطی و سپس تکذیب خبر ترورش بود. منتقدان احمدینژاد میگویند رفتارهای پیشین او با رفتارهای فعلیاش همخوانی ندارد. جالب توجه است که موضوع احمدینژاد و نجاتبخش بودن او بار دیگر محل بحث و جدل شده است.
فرارو– نام احمدینژاد بار دیگر در فضای مجازی داغ شده است. توجه به او هم چند دلیل دارد که بخشی به سکوت او، بازخوانی مواضع قدیمیاش و همچنین خبری که درباره فراخوان هوادارانش منتشر شد، برمیگردد.
به گزارش فرارو، به طور طبیعی هر وقت موضوع اسرائیل در ایران داغ میشود، نام احمدینژاد هم کنار آن قرار میگیرد. چرا که احمدینژاد در دوران ریاستجمهوری خود، تنش قدیمی میان جمهوری اسلامی و اسرائیل را به سطح دیگری برد و با اظهاراتی مانند محو اسرائیل از روی نقشه و همچنین انکار واقعه هولوکاست که نقطه فشار و حساسیت کشورهای غربیست، توجهها را بیش از پیش به ایران جلب کرد.
سکوت نسبتاً محض
یک تحلیل ریشهدار در ایران وجود دارد که معتقد است احمدینژاد با مجموعهای از اقدامات و اظهارات خود در دوران ریاستجمهوری، هزینه نزاع فلسطینیان و اسرائیل را برای ایران بالا برد. او تنها رئیسجمهور تاریخ ایران است که با مناسبت و بیمناسب، بیشترین موضع ضداسرائیلی را اتخاد کرد. او در آبان ۱۳۸۴ و ماههای ابتدایی ریاستجمهوری خود، همایش جهان بدون صهیونیسم را برگزار کرد. از رهگذر این تحلیل است که سکوت احمدینژاد در خصوص وقایعی که یک پایه آن به اسرائیل برمیگردد، مورد توجه قرار میگیرد.
احمدینژاد گفتگوهای رسانهای مختلفی با رسانههای خارجی و گاهی داخلی انجام میدهد. طی ماههای اخیر چند سفر خارجی نیز داشت. اما واکنش او به جنگ ۱۲ روزه ایران و اسرائیل، صرفاً یک بیانیه چندخطی و سپس تکذیب خبر ترورش بود. منتقدان احمدینژاد میگویند رفتارهای پیشین او با رفتارهای فعلیاش همخوانی ندارد.
بازخوانی اظهارات قدیمی
جریان منتقد احمدینژاد در چنین بزنگاههایی، معمولاً به بازخوانی صحبتهای او در سازمان ملل، سخنرانیهای داخلی و مصاحبهها میپردازند. خبرآنلاین در گزارشی نوشت: «آبان ماه سال ۸۴ که دولتش را تازه تشکیل داده بود، در همایش «جهان بدون صهیونیسم»، اسرائیل را «لکه ننگی» خواند که باید از صفحه روزگار محو شود. این سخنان نه فقط واکنش غربیها بلکه انتقادات رهبران فلسطینی را به همراه داشت. احمدینژاد ماه بعد هم «هولوکاست» را افسانه خواند و گفت که قبول ندارد که هیتلر، رهبر آلمان نازی میلیونها یهودی را در کورههای آدم سوزی سوزانده اما اگر فرض بر این گذاشته شود که این «ادعا» درست است، چرا اروپاییهایی که به دلیل کشتار یهودیان به دست هیتلر از اسرائیل حمایت می کنند، در خاک خود مثلاً در آلمان یا اتریش چند ایالت خود را به «صهیونیستها» نمیدهند تا حکومت خود را در آن ایجاد کنند.
زمانی که شعارهای اسرائیلستیزانه سر میداد، توجهی به هزینهزا بودن اظهاراتش نداشت. آن زمان مذاکرات هستهای ایران با اروپاییها در جریان بود. در پی سخنان او، وزیر خارجه وقت آلمان گفت که اظهارات احمدینژاد مذاکرات هسته ای را دشوار میکند.»
این وضعیت، هر چه بیشتر شرایط را برای کشورهای غربی و شرقی فراهم میکرد که ایران را به عنوان تهدید صلح و امنیت بینالمللی معرفی کنند. به نحوی که در این دوران، روسیه و چین به عنوان رقبای سنتی غرب اما اعضای دائم شورای امنیت، مقاومت و مانعی در برابر تحریم ایران و صدور قطعنامههای فصل هفتی ایجاد نکردند. بنابراین، بخش دیگری از دلایل پرداخت به احمدینژاد اظهارات پیشین او درباره کاغذپاره بودن قطعنامههای شورای امنیت است. اخیراً روزنامه جمهوری اسلامی برای نشان دادن عمق تحلیل نادرست درباره بیاهمیت بودن مکانیسم ماشه و بازگشت تحریمهای شورای امنیت، نوشت: «نظریه تشبیه مکانیسم ماشه به تفنگ بیفشنگ، فاقد استدلال و پشتوانه واقعی است و چیزی مانند کاغذپاره دانستن قطعنامه ششگانه ضدایرانی سازمان ملل توسط رئیس دولتهای نهم و دهم است که منشأ تمام عوارض منفی بعدی تاکنون شده است.»
ادعای سازماندهی مجدد
اخیراً یک فعال توئیتری شناختهشده مدعی شده بود که احمدینژاد از فرصت پساجنگ استفاده کرده و یک گردهمایی با اعضای ستادهای انتخاباتی خود در تهران برگزار کرده است. این فعال توئیتری همچنین نوشت که مانعی برای برگزاری این گردهمایی به وجود نیامده و برنامه برگزار شده است. این ادعا تائید یا تکذیب نشد. اما جالب توجه است که موضوع احمدینژاد و نجاتبخش بودن او بار دیگر در فضای توئیتری محل بحث و جدل شده است.