شماره ۱۷
ستون طنز «عینک دودی»؛ مصاحبه حماسی پزشکیان با کارلسِن
ما در تحریریه عینک دودی تصمیم گرفتیم جواب‌های انقلابی مورد پسند این جماعت را استخراج و با جواب‌های منفعلانه، غیرانقلابی و خاک‌برسرانه آقا مسعود جایگزین کنیم. باشد که این‌ها راضی شوند و از ما و دیگران خروج کنند.
فرارو – محسن صالحی‌خواه؛ آقا مسعود اخیراً مصاحبه‌ای با تاکر کارلسِن، مجری و خبرنگار مشهور آمریکایی داشت که به مذاق سوپرانقلابی‌های دنباله تندروهای خارجی خوش نیامد. چرا؟ ساده است. این بنده خدا مسئولیت جان و زندگی ۹۰ میلیون ایرانی – حتی این جماعت عجیب و غریب – و اداره یک کشور را بر عهده دارد. تا جایی که بتواند باید با کمک عباس و بقیه، جلوی ورود کشور به جنگ را بگیرد. آن ۱۲ روز هم فقط تیزر جنگ بزرگی بود که همه امید داریم اتفاق نیافتد. اما این‌هایی که به تریج قبایشان بر خورده، مسئولیتی راجع به این مردم ندارند. اما تا دلتان بخواهد رو دارند.
ما در تحریریه عینک دودی تصمیم گرفتیم جواب‌های انقلابی مورد پسند این جماعت را استخراج و با جواب‌های منفعلانه، غیرانقلابی و خاک‌برسرانه آقا مسعود جایگزین کنیم. باشد که این‌ها راضی شوند و از ما و دیگران خروج کنند. این شما و این نسخه حماسی مصاحبه مسعود پزشکیان با تاکر کارلسِنِ یانکی.
به نظر می‌رسد اکنون وقفه‌ای در درگیری میان جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده آمریکا ایجاد شده است؛ به‌نظر شما، این وضعیت در نهایت چگونه به پایان خواهد رسید؟ و مایلید این درگیری چگونه خاتمه یابد؟
چگونه خاتمه یابد؟! بچه شدی؟ تا پدر صاحب یک یک شما را در نیاوریم، ول‌تان نمی‌کنیم. ضمناً از الان تا ابد مرگ بر آمریکا!
شما از صلح سخن می‌گویید، جناب آقای رئیس‌جمهور. از سوی دیگر، دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا نیز معتقد است که حمله اخیر دولت آمریکا به تأسیسات هسته‌ای ایران ناشی از این باور صورت گرفته که جمهوری اسلامی ایران حاضر نیست از برنامه هسته‌ای خود دست بکشد. به‌زعم آقای ترامپ، دستیابی به صلح امکان‌پذیر نخواهد بود، مگر آنکه ایران از ادامه این برنامه صرف‌نظر کند. آیا مایل هستید که در مسیر رسیدن به صلح، از برنامه هسته‌ای جمهوری اسلامی ایران چشم‌پوشی کنید؟
اینطوری نیست. من کی از صلح حرف زدم آقاجان؟! این پنبه را از گوشت بیرون کن. صلحی در کار نیست. اما این که صلحی با شما گاوچران‌ها نداریم، دلیل نمی‌شود ما هم دنبال بمب باشیم. بحث آن چیز دیگری‌ست. این نتانیاهوی جهود هی در گوش شماها خوانده که ایران بمب می‌خواهد. بمب‌مان کجا بود؟ بمب نمی‌خواهیم ولی با شما هم حال نمی‌کنیم. غنی‌سازی هم می‌کنیم. همین هم هست که هست. فعلاً هم آدم‌های شما را برای بازرسی راه نمی‌دهیم. خطر دارد بروند توی این خرابه‌ها.
آیا این به آن معناست که شما تأیید می‌کنید گزارش‌هایی که حاکی از قطع همکاری جمهوری اسلامی ایران با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی است، صحت دارد؟
راستی چه آزمایی مرد مومن؟! وسط مذاکره بودیم. آن ترامپ ... به ویتکاف گفته بود به عباس بگوید که عباس به من بگوید که تا ما اجازه ندهیم، اسرائیل حمله نمی‌کند. عباس چمدانش را هم بسته بود. آن کت و شلوار تنگی که هی به او می‌گویم آن را نپوش را هم گذاشته بود توی کاور که با خودش ببرد. بعد تو به من گیر می‌دهی؟ اصلاً نمی‌خواهیم راستی‌آزمایی بشود. مشکلی دارید؟! همین الان من می‌گذارم بازرس‌ها بروند اون تو. از توی آجر و پاره‌آهن‌ها می‌خواهند راستی‌آزمایی کنند؟ شماها قدر عباس را نمی‌دانید. باید همان سعید را بفرستیم که هی از این کشور به آن کشور شما را بکشاند و پول هتل بدهید.
گزارش‌هایی منتشر شده که حکایت از آن دارد، دولت شما بر این باور است که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از تأسیسات هسته‌ای ایران جاسوسی کرده و اطلاعات محرمانه را در اختیار اسرائیل قرار داده. آیا این دیدگاه مورد تأیید شماست؟ و اگر چنین است، آیا مدرکی در این خصوص در اختیار دارید که مایل باشید آن را به جهانیان ارائه دهید؟
مگر جهانیان مدرکی برای این ادعا که ما داشتیم بمب می‌ساختیم، ارائه دادند؟ شاید شما یادتان نیاید اما چند سال پیش در دوران حسن، یک سری بازرس‌های آژانس آمدند برای بازرسی. همه‌شان عینک داشتند. دستگاه‌های متولی نفهمیدند اما بچه حزب‌اللهی‌های توئیتر و چند تا از این خبرگزاری‌های ما متوجه شدند این‌ها جاسوسند و آن عینک‌ها هم دوربین است. مثل عینک‌های تام کروز و تیمش در میشن ایمپاسیبل ۱. شما همین را به عنوان مدرک ببر به جهانیان ارائه بده. ضمن این که، این چشم‌آبی‌ها همه با همند. همین فوتبال اسرائیل را شما ببین؛ توی یوفا بازی می‌کند. با همند. حتما بده و بستانی کردند. البته من بیشتر فکر می‌کنم اسرائیلی‌ها دست بده داشتند و به آژانس هم دادند. آژانس چه چیزی می‌داند که ممکن است اسرائیل نداند؟ گروسی هی آمد اینجا و رفت. آخرش هم گزارش به درد نخور داد. نه تنها دیگر راهش نمی‌دهیم، بلکه حالش را هم می‌گیریم. چند وقت پیش علی آقا لاریجانی گفت این داستان‌ها تمام شود، حال گروسی را هم می‌گیریم. آقا مصطفا پورمحمدی هم این نظر را تائید کرد. بدبخت گروسی اگر می‌دانست کی این نظر را تیک زده، برمی‌گشت ده بابایش توی آرژانتین و کشاورزی میکرد. اسمش را هم می‌گذاشت دیگو آرماندو مارادونا.
جنابعالی اشاره فرمودید که جمهوری اسلامی ایران همواره از جنگ دوری کرده و در پی استفاده از مسیر دیپلماسی برای حل‌وفصل اختلافات با ایالات متحده آمریکا بوده است، اما ناگهان این روند با حادثه‌ای مختل شد. اکنون مایلم بپرسم، آیا آمادگی آن را دارید که بار دیگر آغاز تازه‌ای در مسیر دیپلماسی داشته باشید؟
نه!
آیا برنامه‌ای برای ورود مجدد به مذاکرات با ایالات متحده آمریکا در نظر دارید؟ چه این مذاکرات با نماینده فعلی آمریکا، آقای ویتکاف باشد یا با فردی دیگر. و اگر چنین برنامه‌ای وجود ندارد، از دیدگاه شما، در صورت ادامه این وضعیت، چه اتفاقی ممکن است رخ دهد؟
در پاسخ سوال اول شما، باز هم نه. در مورد سوال دوم، اتفاق‌های بدجور.
آیا بر این باور هستید که دولت اسرائیل تلاش کرده است جنابعالی را ترور کند؟
بله. زدند اما نتوانستند. شل‌دستی کردند. اتفاقا عضو شورای شهر رشت هم خیلی از این موضوع ناراحت شده بود!
اگر اجازه بدهید، مایلم بار دیگر به این موضوع بازگردم. تا کنون گزارشی رسمی در دست نیست که نشان دهد ایالات متحده آمریکا تلاش کرده باشد جنابعالی را ترور کند یا اینکه این موضوع از سوی نهادهای رسمی تأیید شده باشد، آیا ممکن است در این خصوص توضیح بیشتری ارائه فرمایید؟
کری؟! گفتم اسرائیل نه آمریکا.
بسیاری از مردم آمریکا همچنان از ایران هراس دارند و نگرانند که ممکن است ایران با بمب اتمی به ایالات متحده حمله کند. آن‌ها ویدیوهایی می‌بینند که در آن برخی از مردم ایران شعار «مرگ بر آمریکا» سر می‌دهند و ایالات متحده را «شیطان بزرگ» خطاب می‌کنند. به‌نظر شما، آیا این نگرانی‌ها واقع‌بینانه است؟ و آیا مردم آمریکا باید از ایران بترسند؟
قطعاً که باید بترسید! فکر کردید الکی‌ست؟! مرگ بر آمریکا که سر جای خودش هست. از آن ترامپ کله‌زرد تا خانواده محترم کارداشیان، نوام چامسکی، جیم کری، ساموئل ال جکسون، هنری کیسینجر، کارتر، مک فارلین، اهالی کارولینای جنوبی و بقیه ۵۰ ایالت. اصلاً ماموریت ما این است که حال شماها را بگیریم. پیشنهاد می‌کنم شما فیلم بمب یک عاشقانه پیمان معادی را ببینید. اتفاقا همشهری خودتان هم هست. در نیویورک به دنیا آمده. مانیفست‌مان را آنجا توضیح دادیم. (خطاب به پشت صحنه: زنگ بزن حسین شریعتمداری ببین خوب گفتم یا نه.)
دو تن از مراجع تقلید و علمای برجسته ایران، فتواهایی را علیه دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور ایالات متحده آمریکا صادر کرده‌اند، از دیدگاه شما، این فتاوا چه معنا و مفهومی دارند؟
بگو پشت سرشان را حسابی نگاه کنند و با جلیقه ضدگلوله بخوابند.
آیا شما از ترور ترامپ پشتیبانی می‌کنید؟
بله! چرا که نه؟! با افتخار. ما همیشه این کارها را بلند می‌گوییم. همین الان سپردم بچه‌ها بخشی از پول را شبا کنند.
با توجه به اینکه شمار قابل توجهی از اتباع ایرانی در ایالات متحده آمریکا زندگی می‌کنند، برخی بر این باورند که این افراد، به‌اصطلاح «اسلیپر سلز»یا مأموران خفته‌ای هستند که در انتظار دریافت فرامین از سوی شما به‌سر می‌برند تا در داخل خاک آمریکا دست به اقدامات خشونت‌آمیز یا تروریستی بزنند. آیا مایل هستید از اینجا پیامی خطاب به آنان بدهید و از آن‌ها بخواهید که از هرگونه اقدام خشونت‌آمیز در خاک ایالات متحده پرهیز کنند؟
همه آن‌ها آدم‌های ما هستند. خودمان در چند دهه کارهایی کردیم که آن‌ها بیایند آنجا. اصلاً شما ایرانی موفق، استاد دانشگاه، تاجر توی آمریکا دیده‌ای؟! همه آدم خودمان هستند. منتظرند من مثل امپراتور روم دستمال را بیاندازم و مثل گلادیاتورها بریزند حال‌تان را بگیرند.
در اوایل انقلاب، به‌نظر می‌رسید که ایران تا حدی دارای روابط اقتصادی با اسرائیل بوده و حتی گفته می‌شود که در آن زمان، برخی سلاح‌ها نیز از سوی اسرائیل به ایران منتقل شده است. چه عاملی موجب شد که چنین تغییری بنیادین در روابط میان ایران و اسرائیل ایجاد شود؟ و چه کسی مسئول این تغییر مسیر بوده است؟
همین هست که هست. سوال بعدی.
آیا به‌نظر شما، در نتیجه تبادلات دیپلماتیک میان جمهوری اسلامی ایران و ایالات متحده آمریکا، می‌توان به جهانی دست یافت که در آن بار دیگر شرکت‌های آمریکایی در ایران سرمایه‌گذاری کنند، تحریم‌ها برداشته شده باشند و نهایتاً صلح برقرار شده باشد؟ آیا چنین وضعیتی، هدف مورد نظر شماست؟
خیر. تا بنیادها هستند، شرکت‌های خارجی چرا؟ اصلا نمی‌خواهیم هیچ کس بیاید. چینی، روسی، اروپایی هم نمی‌خواهیم. آمریکایی که جای خود دارد. دلت خوش است ها!! مردم ما ۱۰۰ میلیارد دلار طلا و دلار توی خانه‌هایشان دارند. درست است که این‌ها را تبدیل کردند که از دست سیاست‌های ما ریال بیشتر از این خاک بر سر نشود. ولی با همین‌ها کار را راه می‌اندازیم.
جناب آقای رئیس‌جمهور، اجازه می‌خواهم به‌عنوان آخرین پرسش، این سؤال را مطرح کنم که در صورت آغاز یک جنگ گسترده‌تر علیه جمهوری اسلامی ایران، تا چه اندازه احتمال می‌دهید که متحدان ایران، از جمله چین و روسیه، در حوزه‌های اقتصادی یا نظامی از ایران حمایت کنند؟ و آیا شما انتظار چنین حمایتی را دارید؟
ما همیشه روی پای خودمان ایستادیم و الان هم همین است. خیلی بخواهید اذیت کنید، تنگه را هم می‌بندیم.
