انتشار خبر درگذشت یک مترجم پس از دو هفته
روشن وزیری مترجم ایرانی آثار داستانی لهستان دو هفته پیش بر اثر عارضه مغزی درگذشت و پیکر او در امریکا به خاک سپرده شده است.
روشن وزیری مترجم ایرانی آثار داستانی لهستان دو هفته پیش بر اثر عارضه مغزی درگذشت و پیکر او در امریکا به خاک سپرده شده است.
به گزارش فارس، امروز برخی رسانه‌ها خبر درگذشت روشن وزیری مترجم نام آشنای ایرانی و یکی از معدود مترجمان فارسی که قادر به ترجمه مستقیم از زبان لهستانی به زبان فارسی بود را منتشر کردند اما ظاهرا وزیری دو هفته پیش در امریکا درگذشته است.
بر اساس گزارش فارس، وی ابتدا در بیمارستان ایران مهر تهران تحت عمل جراحی قرار می گیرد و سپس به جهت شیمی درمانی و طی مراحل درمان به امریکا می رود. اما دو هفته پیش به دلیل ابتلا به تومور مغزی درگذشت و در امریکا به خاک سپرده شده است.
روشن وزیری که در کنار کار ترجمه پزشک عمومی نیز بود، برادرزاده علینقی وزیری موسیقی‌دان نامدار ایران و خواهرزاده بزرگ علوی نویسنده ایرانی به شمار می‌رفت.
وزیری در جوانی کارمند شرکت ملی نفت ایران بود و در منطقه جنوب به همراه شوهر لهستانی خود زندگی می‌کرد.
از مهمترین ترجمه‌های وزیری می‌توان به ترجمه وی از آثار لشک کولاکوفسکی نویسنده شهیر لهستانی اشاره کرد.
وی همچنین مترجم برخی آثار در مورد داستایوسکی و نیز آثاری از نویسندگان آمریکای لاتین بوده است. در کنار این آثار، روشن وزیری تنها مترجم ایرانی بوده است که دو کتاب از لِشک کولاکوفسکی، فیلسوف مهم لهستانی و منتقد چپ، را به فارسی ترجمه کرده است.
در سال 1331 به لهستان می‌رود و در دانشگاه پزشکی ورشو به تحصیل می‌پردازد و همزمان تلاش می‌کند در ایام فراغت از ادبیات این کشور نیز غافل نشود. به هنگام اقامت خود در آن کشور با مردی لهستانی با نام «لِشک» آشنا می‌شود و ازدواج می‌کند. پس از 7 سال تحصیل در ورشو، رهسپار آلمان غربی می‌شود و پس از دو سال تخصص خود در بیماری‌های ریوی را دریافت می‌کند. وزیری از خاطرات حضور مجدد خود در ایران پس از 10 سال دوری این طور می‌گوید «در سال 1341 به ایران بازگشتم و یک‌سال بعد در بخش درمان وزارت نفت استخدام شدم. نزدیک به 8 سال در مناطق جنوبی کشور، اهواز و مسجد سلیمان، به خدمت مشغول بودم. بعد‌ها به تهران منتقل شدم و به بیمارستان شرکت نفت (واقع در خیابان کریمخان) رفتم و در سال 1367 زمانی که ریاست این بیمارستان را برعهده داشتم، بازنشسته شدم.»
روشن وزیری از جرگه مترجمانی است که دیر به ترجمه کردن پرداخت اما به سبب جدیت و علاقه خیلی زود در بین جامعه ادبی شناخته شد. او در این خصوص می‌گوید «پس از بازنشسته شدن چندان رغبتی برای ادامه دادن به کار در حرفه پزشکی نداشتم و دوست نداشتم باقی عمر خودم را در مطب به طبابت بپردازم. احساس می‌کردم که بایستی کار دیگری انجام دهم و از آنجایی که دوستان مترجمی در اطراف خود داشتم شروع به ترجمه از لهستانی کردم. به سبب اولین تجربه کاری نمی‌توانستم دست به ترجمه آثار بزرگ بزنم در نتیجه با کتاب کوچکی از سولژنیتسین، نویسنده شهیر روسی و برنده نوبل، شروع کردم؛ زندگی بدون تزویر.»
وزیری از سال 1374 به این سو ده عنوان کتاب را به فارسی بازگردانده است و مقالات ترجمه شدهٔ متعددی را در مجلات به چاپ می سپرد.
به گزارش فارس، امروز برخی رسانه‌ها خبر درگذشت روشن وزیری مترجم نام آشنای ایرانی و یکی از معدود مترجمان فارسی که قادر به ترجمه مستقیم از زبان لهستانی به زبان فارسی بود را منتشر کردند اما ظاهرا وزیری دو هفته پیش در امریکا درگذشته است.
بر اساس گزارش فارس، وی ابتدا در بیمارستان ایران مهر تهران تحت عمل جراحی قرار می گیرد و سپس به جهت شیمی درمانی و طی مراحل درمان به امریکا می رود. اما دو هفته پیش به دلیل ابتلا به تومور مغزی درگذشت و در امریکا به خاک سپرده شده است.
روشن وزیری که در کنار کار ترجمه پزشک عمومی نیز بود، برادرزاده علینقی وزیری موسیقی‌دان نامدار ایران و خواهرزاده بزرگ علوی نویسنده ایرانی به شمار می‌رفت.
وزیری در جوانی کارمند شرکت ملی نفت ایران بود و در منطقه جنوب به همراه شوهر لهستانی خود زندگی می‌کرد.
از مهمترین ترجمه‌های وزیری می‌توان به ترجمه وی از آثار لشک کولاکوفسکی نویسنده شهیر لهستانی اشاره کرد.
وی همچنین مترجم برخی آثار در مورد داستایوسکی و نیز آثاری از نویسندگان آمریکای لاتین بوده است. در کنار این آثار، روشن وزیری تنها مترجم ایرانی بوده است که دو کتاب از لِشک کولاکوفسکی، فیلسوف مهم لهستانی و منتقد چپ، را به فارسی ترجمه کرده است.
در سال 1331 به لهستان می‌رود و در دانشگاه پزشکی ورشو به تحصیل می‌پردازد و همزمان تلاش می‌کند در ایام فراغت از ادبیات این کشور نیز غافل نشود. به هنگام اقامت خود در آن کشور با مردی لهستانی با نام «لِشک» آشنا می‌شود و ازدواج می‌کند. پس از 7 سال تحصیل در ورشو، رهسپار آلمان غربی می‌شود و پس از دو سال تخصص خود در بیماری‌های ریوی را دریافت می‌کند. وزیری از خاطرات حضور مجدد خود در ایران پس از 10 سال دوری این طور می‌گوید «در سال 1341 به ایران بازگشتم و یک‌سال بعد در بخش درمان وزارت نفت استخدام شدم. نزدیک به 8 سال در مناطق جنوبی کشور، اهواز و مسجد سلیمان، به خدمت مشغول بودم. بعد‌ها به تهران منتقل شدم و به بیمارستان شرکت نفت (واقع در خیابان کریمخان) رفتم و در سال 1367 زمانی که ریاست این بیمارستان را برعهده داشتم، بازنشسته شدم.»
روشن وزیری از جرگه مترجمانی است که دیر به ترجمه کردن پرداخت اما به سبب جدیت و علاقه خیلی زود در بین جامعه ادبی شناخته شد. او در این خصوص می‌گوید «پس از بازنشسته شدن چندان رغبتی برای ادامه دادن به کار در حرفه پزشکی نداشتم و دوست نداشتم باقی عمر خودم را در مطب به طبابت بپردازم. احساس می‌کردم که بایستی کار دیگری انجام دهم و از آنجایی که دوستان مترجمی در اطراف خود داشتم شروع به ترجمه از لهستانی کردم. به سبب اولین تجربه کاری نمی‌توانستم دست به ترجمه آثار بزرگ بزنم در نتیجه با کتاب کوچکی از سولژنیتسین، نویسنده شهیر روسی و برنده نوبل، شروع کردم؛ زندگی بدون تزویر.»
وزیری از سال 1374 به این سو ده عنوان کتاب را به فارسی بازگردانده است و مقالات ترجمه شدهٔ متعددی را در مجلات به چاپ می سپرد.
