«مرتضی راوندی» در کتاب «تاریخ اجتماعی ایران» به بعضی از دلایل حضور زنان در قهوهخانهها اشاره میکند. او در این باره نوشته است: «زنان با رشوهای که به ماموران و پلیس شهر میدادند، آزادانه به اماکن عمومی مانند قهوهخانهها میرفتند و گاهی پلیس از آنها بهصورت جاسوس در قهوهخانهها و دیگر امکان عمومی بهره میگرفت.» درواقع اگر روایتی هم از حضور آشکار یا مخفیانه زنان حتی با پوشش مردانه هم نقل میشد، به نحوی با انتقاد و زیر سوال بردن آنها همراه بود.