در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۹۲ مطلب
یک چهره سیاسی و ورزشی گفت: «انتخاب مجدد مهدی تاج به ریاست فدراسیون فوتبال ایران و همچنین انتخاب قبلی هر دو غیرقانونی است! برای اینکه اساسنامه طبق قانون باید به تصویب هیئت‌وزیران برسد که نرسیده؛ بنابراین، انتخاباتی که برمبنای اساسنامه به تصویب نرسیده، انجام شده باشد، طبیعتاً غیرقانونی است. من برای آقای دنیامالی نامه نوشتم و ذکر کردم که کلاً انتخابات غیرقانونی است و باید ابتدا اساسنامه به تصویب هیئت وزیران برسد بعد انتخابات بگذارند.»
به نظر می‌رسد سیاست وفاق پزشکیان، هرچند ایشان همچنان بر آن معتقد و پای‌فشار است، پاسخی مطلوب نداده باشد و آنان که به موهبت سیاست وفاق سر از مشاغل دولت چهاردهم درآورده‌اند، بیشتر به جای وفاق به نفاق روی آورده و به قول معروف «مِستر هاید و دکتر جکیل» شده‌اند.
«متأسفانه باید بگویم که اخلاق عمومی ما نزول کرده است. پرخاشگری‌هایی که آدم‌ها در خیابان نسبت به هم انجام می‌دهند و حتی رفتار کسبه هم با مشتریان می‌بینیم که خوب نیست. اما وقتی می‌بینیم که در سطوح بالا هم بداخلاقی‌هایی صورت می‌گیرد، چه انتظاری از یک ورزشکار داریم که وقتی در زمین می‌دود و به‌خاطر آن ضربان قلبش بالا می‌رود، بتواند خودش را در مواجهه با یک درگیری کنترل کند؟ این در حالی است که بعضی وقت‌ها شاهد هستیم افرادی که پشت میز نشسته‌اند، به هم فحاشی می‌کنند.»
یک فعال سیاسی نوشت: «هرچند انعکاس اخبار دنیا خوب است، ولی نگاه گزینشی به وقایع جهان و فراموش کردن داخل کشور را نمی‌توان مورد نقد قرار نداد. اگر همین دوربین که عاشق ینگه دنیا و وقایع آن و انعکاس سوء‌مدیریت آمریکایی‌هاست، زاویه نگاهش را به داخل می‌آورد و درباره خسارت‌های واردشده به کشورمان و سوء‌مدیریت خودمان بحث می‌کرد، آیا بهره بیشتری برای مردم و کشورمان متصور نبود؟»
«اگر بخواهیم معیشت مردم درست شود، باید اقتصاد ما توانمندتر شده و توانایی‌های فنی و علمی ما افزایش یابد. این نوشته به معنی مخالفت با سیاست‌های خارجی نیست، بلکه به این دلیل نوشته شده که به‌هرحال نتیجه طبیعی چنان سیاست‌هایی چنین اقتصادی خواهد بود و، چون ما هم می‌خواستیم سیاست‌های خارجی خود را پیاده کنیم و هم آزادی شهرنشینی و اقناع طبقه مشکل‌پسند را در دستور کار داشتیم، جامعه را از لحاظ اقتصادی و روابط فردی رها کرده و با سیاست‌های ارزی و ریالی بر آتش آن دمیدیم.»
یک فعال سیاسی گفت: «بحث وفاق ملی بحثی نیست که یک‌طرفه باشد. به نظر می‌آید که بعضی افراد قادر به تحمل یکدیگر یا پذیرش طرز فکر متفاوت نباشند.»
«افرادی که خودسرانه دست به اقداماتی برای برهم زدن آرامش افکار عمومی و هجمه به دولت می‌زنند، معلوم نیست از کجا دستور می‌گیرند و مشخص نیست که چرا مقامات اصلی کشور به این قبیل اقدامات غیرقانونی بی‌توجه هستند. درست است که اعتراض حق است، اما به نظر می‌رسد که چنین افرادی صرفاً اعتراض ندارند. در نتیجه لزومی ندارد که چندان به‌دنبال نفوذ در جا‌های دیگر باشیم بلکه نفوذ خودش را در این زمان‌ها نشان می‌دهد؛ زیرا قاطبه مردم با این نوع حرکات و به هم زدن جامعه مخالف‌اند.»
«اینکه غصه آلودگی هوا، قاچاق گازوئیل و بنزین، نشست دشت‌ها و دیگر ناترازی‌ها را بخوریم خوب است، اما اینکه هیچ تصمیمی درباره مبارزه با آن نگیریم و گله از فشار این و آن کنیم، عذر بدتر از گناه است. طبعا هر تصمیمی هزینه‌هایی در بردارد، ولی هزینه‌ها نباید از تصمیم اصولی جلوگیری کند، زیرا هم‌اکنون برای تصمیم‌های نگرفته سراپا هزینه‌ایم و روز به روز کار بدتر می‌شود.»
ما از جماعت واپس‌گرا که معلوم نیست به کجا وابسته‌اند و از کجا درس می‌گیرند، انتظاری نداریم، اما از رئیس‌جمهور فرهیخته و متخصص و دانشگاه‌رفته و دلسوز بیش از این حرف‌ها انتظار داریم.
ما این همه مشکل داخلی را رها کرده ایم و درست نمی‌کنیم، بعد با برخی کشور‌های خارجی نیز مشکلاتی داریم، فارغ از بحث ایالات متحده، ما با کشور‌های اروپایی نیز روابط حسنه‌ای نداریم. ما درگیری نوعی «ناترازی در سیاست خارجی و داخلی» شده ایم. با توجه به این که ما به هیچ وجه حاضر نیستیم با امریکا مذاکره دوستانه داشته باشیم پس این اصل که برای سیاست‌های کلی نظام فرقی نمی‌کند کامالا هریس رئیس جمهور باشد یا دونالد ترامپ مطرح می‌شود. اما من می‌گویم بهتر نیست در این وضعیت یک نگاهی هم به سیاست‌های داخلی خود…
