در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۹۵ مطلب
به آقای رئیس‌جمهور عرض می‌کنم البته شما همان‌طور که اعلام کردید بلد نیستید با قطع مراودات خارجی اقتصاد را شکوفا کنید و با قطع‌نکردن هم چندان امیدی به شکوفایی نیست، ولی اطمینان داشته باشید کسانی که ادعای بلدبودن شکوفایی اقتصاد هنگام قطع روابط خارجی را دارند، در ادعای خود یا صادق نیستند یا آگاه نیستند.
سید مصطفی هاشمی‌طباء در گفتگویی به بررسی دیدگاه اقتصادی بنیانگذار انقلاب اسلامی و شکاف برخی مدیران در دولت‌های مختلف با این اندیشه‌ها پرداخت و افزود: برخی‌‌ها پیدا شده‌اند که می‌گویند نه اصولگرایند و نه اصلاح‌طلب، بلکه انقلابی هستند و هر طور می‌خواهند صحبت و رفتار می‌کنند، فحش می‌دهند، داد می‌زنند و آدم‌ها را به جان هم می‌اندازند، مگر انقلابی بودن به داد و بی‌داد کردن و فحاشی است؟ با تهمت و افترا زدن کسی انقلابی نمی‌شود.
انتقاد منجر به بهبود امور می‌شود. اگر در جامعه‌ای مسئولان نسبت به یکدیگر و مطبوعات و احزاب نسبت به آن‌ها انتقاد نکنند، آن جامعه به قهقرا خواهد رفت. انتقاد زمینه‌ساز رشد است. اما در ایران انتقاد جایش را به تخریب و هیاهو داده است. به طور مثال وقتی وزیری برای پاسخ‌گویی به سؤالات نماینده‌ها در مجلس حاضر می‌شود، نماینده‌های جناح مخالف دست به هیاهو و غوغاسالاری می‌زنند
برانکو خدمات زیادی به فوتبال ایران کرده، اما انتخاب برانکو یک اشتباه است. از طرفی دیگر با وجود بحران اقتصادی در کشور، چرا به دنبال پول دادن به مربیان خارجی هستیم؟
مجموعاً تصور می‌کنم به‌هیچ‌وجه اجماعی علیه آقای ناطق چه از جناح اصلاح‌طلب و چه از جناح اصولگرا شکل نخواهد گرفت و تنها مخالفت‌ها با او از جانب عده‌ای تندرو است که نام انقلابی را یدک می‌کشند درصورتی‌که باید دید به آن‌ها چه کسی گفته است حرکات تند نشان از انقلابی بودن است یا اصلاً این عنوان را چه بخشی از جامعه به آن‌ها داده‌اند؟ نمی‌شود گفت که ما انقلابی هستیم اما مردم این موضوع را تصدیق نکنند. واقعیت این است که مشک باید خود ببوید نه آنکه عطار بگوید..
"آقای آبه حق دارد به تحقیق بنشیند، زیرا در فضای مجازی می‌بیند یک یا چند یا چندین سایت، بزرگ‌ترین اهانت و بدترین القاب را به رئیس‌جمهوری قانونی منتخب مردم و تأیید‌شده ازسوی رهبر انقلاب می‌دهند و وزیرخارجه را خائن و وطن‌فروش خطاب می‌کنند و آب از آب تکان نمی‌خورد و برخی روزنامه‌ها پا را فراتر می‌گذارند و بهتان‌های ناروا می‌زنند."
در انتخابات ایران اصلا اینطوری نیست که بگوییم اصلاح طلب پیروز می‌شود یا اصولگرا! چون بعضا رای‌ها به سمت و سوی دیگری بر می‌گردد. ولی به نظرم می‌رسد، اصلاح طلبان بگویند دیگر قصد شرکت در انتخابات را ندارند که این رویکردی غلط است. بالاخره نیرو‌های سیاسی باید همیشه در مبارزات سیاسی حضور داشته باشند و خودشان را بتوانند اثبات کنند.
می‌دانیم یک مجتهد که لزوماً باید به زیور تقوا آراسته باشد، اگر بخواهد درباره مسئله‌ای اظهارنظر کند باید به همه منابع ممکن مراجعه کند و هرگاه به نتیجه‌ای رسید، آن نتیجه را باید به‌عنوان «ظن» خود مطرح کند و نه به عنوان «یقین»؛ آن هم هنگامی که رسانه‌ها مستقیماً آن نظریه را به تمام دنیا اعلام می‌کنند.
بعضی معتقد هستند که باید بازار را کمک کرد و مصرف را بیشتر کرد. بعد از اینکه مراودات اقتصادی در حد مناسبی رسید، می‌توان به خودکفایی و توسعه واقعی رسید. بعضی‌ها هم مثل بعضی کشور‌ها معتقد هستند که باید به‌صورت پایه‌ای همه کار را شروع کرد. شکل اولی که حکومت نظام گذشته اتخاذ کرده بود، این بود که با ایجاد واحد‌های تولیدی، شهرنشینی و افزایش درآمد مردم، بتواند زمینه‌های رشد و توسعه اقتصادی را با همان الگوی غربی، یعنی بر اساس لیبرالیسم غربی توسعه دهد.
