این مقاله نشان می‌دهد که دولت ترامپ در دوره دوم، سیاست خارجی تهاجمی‌تری را دنبال می‌کند که بر «نمایش قدرت و ایجاد شوک راهبردی» استوار است. بحران ونزوئلا به‌عنوان صحنه‌ای برای ترکیب سیاست داخلی و رقابت ژئوپلیتیک با چین و روسیه به کار گرفته می‌شود. ترامپ با افزایش حضور نظامی، تهدید و فشار، می‌کوشد تصویر رهبری قاطع را بازسازی کرده و اعتماد داخلی را احیا کند. هدف اصلی، بازتعریف نقش آمریکا و بازگرداندن هژمونی از مسیر قدرت سخت است.
