در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۱۷۷ مطلب
این روز‌ها فشار تندروها به دولت بسیار شدت یافته است. اگر برخی از طیف‌های رادیکال تبار‌شناسی شوند، مشخص می‌شود اغلب این جریانات دعوای قدرت دارند. بسیاری از این افراد و گروه‌ها نه دغدغه دین، نه دغدغه ایران و نه دغدغه استقلال کشور را دارند. دغدغه بسیاری از این افراد کسب قدرت است و کسب ثروت. بررسی ریشه‌های عملکرد کاسبان تحریم مشخص می‌کند که برای آن‌ها منافع فردی و حزبی از منافع عمومی مردم از رفع تحریم‌ها بیشتر اهمیت دارد.»
یک «اقلیت خودمردم‌پندار» که اصرار دارد به جای مردم تصمیم بگیرد و با اینکه می‌داند اکثریت مردم از جنگ متنفرند، فراهم ساختن زمینه‌های یک جنگ را از نان شب برای مردم واجب‌تر جلوه می‌دهد! حال آنکه در مرحله حساس کنونی، فعال کردن دیپلماسی متکی بر مردم، کارآمدترین سلاح برای مقابله با حربه‌های دشمنان است. تکیه بر خرد جمعی، تجدیدنظر در سیاست خارجی یا اصلاح روابط بین‌الملل، ممانعت از تحمیل اراده افراطیون بر تصمیم‌سازی‌ها، احترام گذاشتن به نظر اکثریت و عملی ساختن خواسته‌های آنان، راهکار‌های حفاظت از منافع…
«این روز‌ها فقط و فقط باید تلاش کرد و کشور را جلو برد. مشکلات را رفع کنیم و بار روی دوش مردم را کمتر سازیم. مسخره‌کردن، تحقیرکردن، موضوعات کوچک را بزرگ‌کردن، موضوعات اصلی را ندیدن، مشکلات و موانع را به‌حساب نیاوردن، مشکلات پیچیده را ساده تحلیل‌کردن، موفقیت‌ها را به‌هیچ‌گرفتن، حرکت‌های رو به جلو را درنظرنگرفتن، توان آدم‌ها را ندیدن و راه‌حل منطقی نداشتن و... ثمره‌اش می‌شود ناامیدی؛ می‌شود یأس، کینه، حقد، لجاجت و عصبانیت.»
جریان تندرو در حوزه سیاست خارجی، دستورکار انسداد را دنبال می‌کند. به طور مشخص در حوزه مذاکرات رفع تحریم‌ها که با مصوبه عالی‌ترین سطح تصمیم‌گیری کشور در حال پیگیری است، تلاش می‌کنند پنجره دیپلماسی را ببندند. نوک پیکان از محور، سعید جلیلی است که با تجربیات خود در پیشبرد مذاکرات هسته‌ای آن را هدایت می‌کند. این جریان تلاش می‌کند با ابزار‌های مختلف از تریبون‌های عمومی تا سخنرانی‌های دانشجویی، با کلیدواژه‌هایی مانند التماس، دویدن دنبال غرب، شرایط جنگی، فریب خوردگی، غربزدگی یا غربگدایی مسیر مذاکرات…
تندروها اگرچه شناسنامه قابل توجهی از لحاظ سیاسی ندارند، اما در هر حال، برای خود ژست و ظاهری قائل هستند که به آن‌ها اجازه نمی‌دهد ارکان نظام سیاسی کشور را حتی مورد نقد قرار بدهند، چه برسد به اینکه اعتراضی نسبت به آن‌ها داشته باشند. در حال حاضر عقب‌نشینی ایران از سوریه و عملیاتی نشدن وعده صادق ۳ دو ابزاری هستند که آن‌ها برای فضاسازی و ضربه زدن به دولت پزشکیان از آن‌ها استفاده می‌کنند.
پزشکیان در گفتگوی زنده تلویزیونی که ۱۲ آذرماه انجام شد، در پاسخ به سوال مجری راجع به موضوع فیلترینگ گفت: « چون ما به وفاق معتقدیم در این چارچوب کار را پیگیری می‌کنیم، چون اگر دستور بدهیم دوباره دعوا شروع شود و به جای اینکه به نتیجه برسیم هدف اصلی گم می‌شود. در مجموع در حال تلاشیم که با وفاق و همدلی جلو برویم.»
حالا شما که این همه شعار می‌دهید، کجا را گرفته‌اید؟ یا آن دیگری [سعید جلیلی] بدون هیچ دلیلی به‌جای پذیرش اشتباه‌های ویرانگر خود می‌گوید که ما پشت خیمه دشمن رسیده‌ایم: «آن چیزی که مهم است، این است که در رویکرد خود دچار تردید نشویم. تردید، عامل اصلی شکست است. دشمن زمانی که می‌بیند ما به پشت خیمه او رسیده‌ایم، اقدام به ایجاد تردید می‌کند.» یادتان است پس از حمله آخر اسرائیل گفتید این حمله در حد چهارشنبه‌سوری محله فلاح تهران بود؟!
روزنامه اصلاح‌طلب خطاب به نائب‌رئیس مجلس نوشت: «اگر یک نگاه مسئولانه به ارقام تورم در این سه سال کنید، باید استعفا می‌دادید، ولی اکنون با فرار به جلو در کسوت دفاع از مردم درآمده‌اید.»
«رسایی و برخی از همراهانش، جنجالی به راه انداخته‌اند که قالیباف اجازه نمی‌دهد که گزارش کمیسیون درباره انتصاب غیرقانونی ظریف در دولت، در صحن قرائت شود.»
بررسی تقاضای یک فوریت لایحه اصلاح قانون نحوه انتصاب اشخاص در مشاغل حساس در جلسه علنی امروز یکشنبه - ۲۷ آبان ماه - مجلس شورای اسلامی در دستور کار نمایندگان قرار گرفت اما رای مخالف ۲۰۷ نماینده در برابر ۳۸ رأی موافق و ۷ رأی ممتنع، این لایحه یک فوریتی را به لایحه اصلاحی عادی تبدیل کرد تا در صف بررسی طرح ها و لوایح عادی صحن علنی مجلس قرار گیرد.
