سوپرانقلابیها در مجلس از هیچ کوششی برای تحقق منویات خود و جریان سیاسی متبوع خود حتی به قیمت اختلال در عملکردهای مسئولان در حوزه سیاست خارجی و سیاست داخلی و فاجعهبار کردن شرایط بحرانی کنونی کشور فروگذار نیستند.
در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۲۴۰ مطلب
سوپرانقلابیها در مجلس از هیچ کوششی برای تحقق منویات خود و جریان سیاسی متبوع خود حتی به قیمت اختلال در عملکردهای مسئولان در حوزه سیاست خارجی و سیاست داخلی و فاجعهبار کردن شرایط بحرانی کنونی کشور فروگذار نیستند.
طی چند روز گذشته نیز با فرارسیدن ١٨اکتبر و غروب رسمی برجام، بر حجم حملات و انتقادات خود افزودهاند؛ بهخصوص بعد از اظهارات عجیب وزیر امورخارجه روسیه و پاسخ ظریف به انتقادات این مقام روسی. در اینجا مروری گذرا بر محورهای این انتقادات و خلافگوییها و رفتار پارادوکسیکال این جریان در موضوع مکانیسم ماشه و انتقادات از ظریف و برجام خواهیم داشت.
جریان تندرو به دنبال آن است که ارتباط ایران با نظام بینالملل تضعیف شده یا قطع شود. مدلی که تندروها برای ایران در ذهن دارند، از جنس نظام حکمرانی در کرهشمالی است. کرهشمالی مردمانی مسخ شده با فرهنگی کوچک و سطح نازلی از حقوق شهروندی در آن لحاظ میشود. پایداریچیها به دنبال این هستند که مدلی حتی پایینتر از کرهشمالی را در ایران پیادهسازی کنند.
تندروها با ایجاد یک دو قطبی، تلاش میکنند خود را حفظ کنند و این به دلیل ضعفی است که در این جریان وجود دارد. در حال حاضر هم اینها احساس میکنند فضا آرام شده و به اصطلاح دوباره از غارهایشان بیرون آمدهاند و به اظهارنظرهای این چنینی پرداختهاند.
«ناطق نوری سکوتش را شکست»؛ انتشار این خبر و مصاحبهای که در اکو ایران با علیاکبر ناطقنوری، از کهنهفعالان سیاسی جناح راست انجام گرفت، بحثها و اظهارنظرهای مختلفی را به همراه داشت. بودند تحلیلگرانی که این تصمیم ناطق نوری را به فال نیک گرفتند؛ آن هم به دلیل آنکه علت سکوت این چهره سیاسی را بیشتر فاصله گرفتن او از دنیای سیاست با این پیشفرض که او به دلیل «نبودن گوش شنوا» چنین تصمیمی گرفته است، میدانستند.
علی شمخانی، دبیر اسبق شورای عالی امنیت ملی است که گفته است: «با توجه به توان فنی بررسیکنندگان، هیچ نشانهای از دخالت خارجی در شهادت شهید رئیسی مشاهده نشده، اما احتمال دارد این اتفاقات فراتر از توان فنی ما باشد.»
در روزی که نمایندگان مجلس شورای اسلامی بار دیگر بر سر بررسی طرحی مناقشهبرانگیز گردهم آمدند، تلاشهای تندروها برای دوفوریتیکردن بررسی لایحه «خودداری از تحویل اسناد پذیرش معاهده مقابله با تأمین مالی تروریسم (CFT)» نهتنها ثمری در پی نداشت، بلکه صرفا اتلاف هزینههای سنگین مالی و معنوی نظام تصمیمگیری کشور محسوب شد.
قرعه حملات سوپرانقلابیها حالا به نام محمدرضا باهنر افتاده است. مردی که همیشه اصولگرا بود اما حالا نمیخواهد مقابل طیفهای جدید اصولگرا با تابلوی انقلابی میدان را خالی کند
رابطه بخشی از نیروهای تندرو در ساختار موجود با غرب، نه صرفاً دشمنی سیاسی است و نه تقلید فرهنگی؛ بلکه ترکیبی از هر دو، و در حقیقت ملغمهای از حقارت و خودشیفتگی است.
تندروها در این شرایط چه میتوانند بکنند؟ چقدر میشود به شورایعالی امنیت ملی حمله کرد یا رئیسجمهور را زیر ضربه برد که چرا این قانون را اجرا نمیکنید یا چرا آن اظهارنظر را کردید؟ در نهایت سقفی حتی برای شنیدن چنین حملاتی وجود دارد و از جایی به بعد کهنه میشود. ضمن این که از نقاطی مانند تریبون نماز جمعه و صداوسیما نمیتوان به راحتی سران قوا را هدف قرار داد.
