در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۵۰۹۰ مطلب
سیاست دولت ترامپ در قبال ایران میان فشار حداکثری و تمایل به مذاکره در نوسان است. اگرچه نشانه‌هایی از تغییر لحن و تمرکز بر راستی‌آزمایی هسته‌ای دیده می‌شود، اما تردید درباره صداقت این رویکرد باقی است. ایران مذاکره با آمریکا را فعلاً رد کرده است. در آستانه فعال‌سازی مکانیسم ماشه، سرنوشت دیپلماسی به تصمیم واشنگتن وابسته است: واقع‌گرایی یا تکرار تقابل‌های بی‌ثمر گذشته.
سیاست خارجی ایران در مواجهه با فشار‌های شدید ترامپ وارد مرحله بحرانی شده است. ادامه سیاست فشار حداکثری و تحریم‌های گسترده، ایران را در شرایط دشواری قرار داده است. در حالی که واشنگتن تمایل به مذاکره را اعلام می‌کند، شروط سخت و فشار‌های بیشتر می‌تواند ایران را مجبور به انتخاب بین دیپلماسی یا مقاومت کند. از سوی دیگر، احتمال فعال شدن مکانیسم ماشه و بازگشت تحریم‌ها تهدید جدی است که باید با دیپلماسی فعال و بهره‌گیری از شکاف‌های بین‌المللی مدیریت شود.
ایالات متحده باید با تعیین خطوط قرمز مشخص، در برابر اقدامات هسته‌ای ایران ایستادگی کند. همچنین واشنگتن می‌تواند با اعمال فشار بر چین و روسیه، ایران را در محدوده آستانه هسته‌ای نگه دارد. همکاری با پکن برای کاهش درآمدهای نفتی ایران و مدیریت دقیق تحریم‌ها نیز می‌تواند اهرمی برای پیشبرد مذاکرات باشد. در عین حال، باید هرگونه امتیازدهی به روسیه یا چین از جمله کاهش تحریم‌ها، به دقت و همراه با محدودیت‌های سختگیرانه بررسی شود.
کمالوندی تأکید کرد: ۱۵ گزارش آژانس به صورت پی در پی نشان داد که ایران به تعهدات خود پایبند بوده است. یک سال پس از خروج آمریکا از برجام هم صبر کردیم که شاید شرایط فراهم شود و اوضاع به گونه‌ای رقم بخورد که جبران اقاماتشان صورت گیرد. در نهایت ایران با استفاده از حقوق خود، بخشی از تعهدات خویش را معلق کرد. همواره تأکید کرده‌ایم که این تعهدات قابل بازگشت است به شرط اینکه حقوق جمهوری اسلامی ایران نادیده گرفته نشود.
حقیقت پور درباره هزینه سازی تندرو‌ها برای حاکمیت بیان کرد: این اقدامات هزینه‌های فوق العاده‌ای برای نظام دارد. در جایی مقام معظم رهبری می‌فرمایند که انسجام کافی را داشته باشید و تمام قوا را حمایت کنید تا بتوانیم از در مقابل کشور‌های دیگر از فشار‌هایی که به ایران اعمال می‌کنند، عبور کنیم.
ایران و آمریکا در طول دهه‌ها رابطه‌ای پرتنش داشته‌اند که سیاست‌های تحکم‌آمیز واشنگتن مانع پیشرفت مذاکرات شده است. در حالی که تهران خود را در محور چین و روسیه می‌بیند، آمریکا به دنبال مهار نفوذ ایران است. در حالی که جامعه جهانی در برابر جنایات جنگی اسرائیل سکوت کرده، سیاست‌های آمریکا و اسرائیل همچنان در جهت تضعیف ایران و مقاومت فلسطین هماهنگ باقی مانده‌اند.
مسعود پزشکیان با انتصاب محمدجواد ظریف به‌عنوان معاون راهبردی، سیگنالی از آمادگی ایران برای مذاکره با آمریکا ارسال کرد؛ اما فشار اصول‌گرایان و سیاست «فشار حداکثری» ترامپ این روند را متوقف کرد. همزمان ایران و روسیه توافق راهبردی امضا کردند که همکاری‌های هسته‌ای و عدم اشاعه را تقویت می‌کند. با تداوم فشار‌های واشنگتن، ایران تأکید دارد که تحت فشار مذاکره نخواهد کرد؛ اما همچنان به همکاری‌های بین‌المللی و تعهدات «ان‌پی‌تی» پایبند است.
رویکرد ترامپ که بر مبنای دکترین «صلح از طریق قدرت» بنا شده، تهران را در برابر یک معادله سخت قرار می‌دهد: یا در برابر فشار‌های واشنگتن سر خم کند یا بهای سنگینی در زمین بازی استراتژیک بپردازد. اما تجربه تاریخی نشان داده که سیاست‌هایی که تنها بر تهدید استوار هستند، به‌جای دستیابی به اهداف مطلوب، معمولاً عواقب پیش‌بینی‌نشده و حتی مخربی به همراه دارند.
سخنگوی ارشد کمیسیون اروپا ضمن تکرار ادعا‌های سیاسی درباره برنامه هسته‌ای کشورمان گفت که این اتحادیه همچنان به برجام و قطعنامه ۲۲۳۱ پایبند است و یافتن یک راه‌حل دیپلماتیک پایدار را برای حل‌وفصل این پرونده ضروری می‌داند.
سرگئی لاوروف وزیر خارجۀ روسیه گفت: ما در گفت‌و‌گو با آمریکایی‌ها درباره اوضاع خلیج فارس و همچنین برنامه جامع اقدام مشترک (برجام) صحبت کردیم. روسیه خواهان احیای توافق اولیه‌ای است که آمریکا در دوره نخست ریاست‌جمهوری دونالد ترامپ از آن خارج شد. برخی تماس‌هایی با اروپایی‌ها در این زمینه برقرار شده است
