نقد فیلم سینمایی «بچه مردم»/ روایتی متفاوت و انسانی از هویت گمشده
«بچه مردم» داستانی متفاوت از دنیای نوجوانی روایت می‌کند که کسی به دنبال آن‌ها نمی‌گردد. روایتی که گاه از نفس می‌افتد اما همچنان برای تماشا بیننده را جذب می‌کند.
فرارو- فیلم سینمایی «بچه مردم» به کارگردانی محمود کریمی اولین بار در چهل و سومین جشنواره فجر، سپس در جشنواره فیلم کودک و نوجوان اکران شد. نمایش عمومی این فیلم در سینماهای کشور آغاز شده است.
به گزارش فرارو، این اثر داستان نوجوانانی را روایت می‌کند که وقوع انقلاب سرنوشت آن‌ها را تغییر می‌دهد. کلمه «بچه مردم» شاید برای برخی از علاقه‌مندان دنیای ادبیات آشنا باشد، کتابی کوتاه از جلال آل احمد که داستان کودکی رها شده را روایت می‌کند، همان چیزی که مخاطب در این فیلم هم شاهد آن است.
به نظر می‌رسد، محمود کریمی که قبلا مخاطب صدای آن را در خندوانه شنیده است، ایده «بچه مردم» را نیز از گفت‌گوی یکی از مهمانان گرفته، ماجرا به زمانی برمی‌گردد که یوسف اصلانی، مدیر خیریه بهشت امام رضا در خندوانه حضور پیدا کرد و از بچه‌هایی صحبت کرد از پرورشگاه‌ها به جبهه رفتند و مفقودالاثر شدند و کسی منتظر آن‌ها نیست. همین جملات ایده اولیه «بچه مردم» را شکل داد.
روایتی متفاوت از جست‌وجوی هویت گمشده
داستان ایده درخشانی دارد، روایت نسلی که از پرورشگاه به جنگ رفتند و در تاریخ آن گم شدند. چهار نوجوان پرورشگاهی برای کشف گذشته خود، تصمیم می‌گیرند پرونده‌هایشان را از اتاق مدیریت بدزدند، تصمیمی که سرنوشت آن‌ها را تغییر می‌دهد.
این اثر به تنهایی توانسته چهار مفهوم اساسی جامعه ایران را در خود جای دهد. عشق، رفاقت، وطن و جنگ. با اینکه «بچه مردم» در این مفاهیم عمیق نمی‌شود اما تصویری جذاب از همگی آن‌ها نشان می‌دهد. در این فیلم مادر یا همان مهین خانم را می‌توان تمثیلی از ایران دانست که همه را در کنار هم جمع کرده است، در واقع فارغ از کیفیت ساخت، قصه‌ای از هویت ایرانی را روایت می‌کند.
«بچه مردم» داستان را با نگاه فانتزی در دوران پرتلاطم جنگ و موشک‌باران روایت می‌کند و تا نیمه‌های داستان بی‌آنکه در کلیشه غرق شود مخاطب را با خود همراه می‌کند. با این حال وقتی قصه وارد فضای جنگ می‌شود، مسیر تغییر می‌کند، چیزی که تبدیل به پاشنه آشیل فیلم می‌شود. ابوالفضل که به دنبال مادر خود می‌گردد، به مرور می‌فهمد که مادرش عامدانه او را رها کرده، به همین دلیل به جبهه برمی‌گردد. در حقیقت «بچه مردم» در پایان شهادت را راهی برای پیدا کردن هویت نشان می‌دهد، چیزی که مخاطب با آن همراه نمی‌شود. در نهایت این فیلم اثری که با وجود نقطه ضعف‌ها، نگاهی متفاوت از زندگی بچه‌ها و نوجوانان نشان می‌دهد.
