۳ زبان عشق که روابط را پایدار نگه می‌دارند
عشق در طول زندگی تکامل می‌یابد و روان‌شناسان می‌گویند شناسایی «زبان‌های پنهان عشق» می‌تواند کلید حفظ روابط پایدار باشد.
فرارو- سه زبان عشق کمتر شناخته‌شده: کنجکاوی مشترک، سکوت مشترک و شوخ‌طبعی مشترک؛ می‌توانند صمیمیت و ارتباط زوجین را در طول زمان تقویت کنند.
به گزارش فرارو به نقل از فوربز، تا امروز، مفهوم «زبان‌های عشق» که توسط گری چاپمن، مشاور ازدواج و نویسنده پرفروش کتاب «۵ زبان عشق: راز عشق ماندگار» معرفی شده، به بخشی از واژگان روزمره روابط تبدیل شده است. اکثر افراد امروزه می‌توانند به همان آسانی که نشانه زودیاک خود را می‌دانند، زبان عشق خود را نیز نام ببرند.
این مفهوم از دفاتر مشاوره به مکالمات روزمره راه یافته و به افراد کمک می‌کند تا بفهمند چگونه محبت می‌کنند و چگونه دوست دارند محبت دریافت کنند. با این حال، همان‌طور که انسان رشد می‌کند و از مراحل مختلف زندگی عبور می‌کند، شیوه ابراز عشق نیز ممکن است تغییر کند. برای مثال، در روزهای ابتدایی یک رابطه، عشق ممکن است با قرارهای غافلگیرکننده، تماس‌های طولانی تلفنی یا یادداشت‌های کوچک محبت‌آمیز نشان داده شود.
اما با مشغله‌های بیشتر، مسئولیت‌های کاری و حتی پرورش فرزند، شکل‌های ابراز عشق تغییر می‌کند. گاهی این ابراز عشق می‌تواند به سادگی اطمینان از خوردن وعده غذایی توسط شریک زندگی هنگام مشغله یا تنها نشستن در سکوت راحت با هم باشد. در مراحل بعدی زندگی، عشق ممکن است به صورت همراهی در پیاده‌روی صبحگاهی، مراقبت از سلامت یکدیگر یا حمایت از هم در گذارهای زندگی ظاهر شود.
این تغییرات به معنای کاهش شور و شوق یا از بین رفتن محبت نیست، بلکه نشان‌دهنده عمق گرفتن عشق در مراحل مختلف زندگی است. هر مرحله فرصت‌های جدیدی برای نشان دادن حمایت و حضور در کنار یکدیگر فراهم می‌آورد. اما اگر عشق می‌تواند تکامل یابد، چه زبان‌های دیگری می‌توانند زوج‌ها در طول رشد مشترک خود خلق کنند؟ در ادامه، سه زبان عشق کمتر شناخته‌شده اما مؤثر برای حفظ ارتباط پایدار معرفی می‌شوند.
۱. زبان کنجکاوی مشترک
رابطه‌ها معمولاً با شور و هیجان کنجکاوی آغاز می‌شوند. شما می‌خواهید همه چیز درباره شریک زندگی‌تان بدانید: علایق، آرزوها و تجربه‌هایشان. اما با گذر زمان و شکل‌گیری روتین‌های زندگی، این کنجکاوی طبیعی ممکن است کمرنگ شود.
انتخاب برای حفظ این کنجکاوی می‌تواند یکی از روش‌های کمتر شناخته‌شده اما بسیار مؤثر برای ابراز عشق باشد. این رفتار به شریک شما نشان می‌دهد که او فردی است که هنوز هم مشتاق یادگیری و رشد با او هستید و رابطه شما همچنان زنده است.
مطالعه‌ای در سال ۲۰۱۹ در ژورنال روابط اجتماعی و شخصی بر روی حدود ۱۰۰ زوج نشان داد که زوج‌هایی که در فعالیت‌های «گسترش‌دهنده خود» شرکت می‌کنند، یعنی فعالیت‌هایی که تازه، هیجان‌انگیز یا موجب رشد مشترک آن‌ها می‌شوند، رضایت و صمیمیت بالاتری در رابطه خود گزارش کردند. این زوج‌ها حتی تمایل جنسی بیشتری داشتند، محبت بیشتری نشان دادند و کمتر درگیر دعوا و تنش شدند.
حفظ کنجکاوی و حس کشف مشترک نه تنها رابطه را جذاب نگه می‌دارد، بلکه عشق را در سطوح عاطفی و فیزیکی نیز تقویت می‌کند. حتی اگر سال‌ها با کسی بوده باشید، همیشه چیزهای جدیدی برای کشف وجود دارد: افکار، احساسات و دیدگاه‌های تازه‌ای که ممکن است پیش از این از آن‌ها غافل بوده‌اید.
راه ساده برای تقویت این کنجکاوی، پرسیدن سوالاتی است که پیش از آن پرسیده نشده‌اند یا تجربه فعالیت‌های جدید با هم است؛ از آشپزی یک غذا جدید گرفته تا تبادل کتاب، همه این‌ها می‌توانند دریچه‌ای برای کشف مجدد یکدیگر باشند.
۲. زبان سکوت مشترک
سکوت در روابط معمولاً بد تعبیر می‌شود و به عنوان نشانه‌ای از دوری یا نارضایتی دیده می‌شود. اما در روابط سالم، سکوت می‌تواند فضایی برای آرامش باشد؛ لحظه‌ای که نیازی به صحبت نیست زیرا هر دو نفر احساس امنیت و ارتباط می‌کنند.
این آرامش در لحظاتی مانند خواندن کنار هم یا نشستن پس از یک روز طولانی آشکار می‌شود. این لحظات نشان‌دهنده راحتی عمیق و حضور کافی یکدیگر برای حفظ اتصال هستند.
مطالعه‌ای در سال ۲۰۲۴ در مجله Motivation and Emotion نشان داد که سکوت انتخابی و طبیعی، سکوتی که به دلیل راحتی یا معنا داشتن انتخاب می‌شود، با احساسات مثبت‌تر و رضایت بیشتر در رابطه مرتبط است. این نوع سکوت نیازهای روان‌شناختی پایه مانند امنیت و اتصال را برآورده می‌کند و می‌تواند به عنوان یک زبان عشق مستقل عمل کند.
۳. زبان شوخ‌طبعی مشترک
«خنده بهترین داروست» و این در روابط نیز صادق است. شوخ‌طبعی در زمینه درست می‌تواند تنش‌ها را کاهش دهد و حس بازیگوشی و صمیمیت را میان زوجین ایجاد کند.
تحقیقی بر روی ۹۸ زوج نشان داد که استفاده از شوخ‌طبعی مثبت و محبت‌آمیز در طول تعارضات باعث رضایت بیشتر از رابطه، نزدیکی بیشتر و حل بهتر مشکلات می‌شود. از سوی دیگر، شوخ‌طبعی تهاجمی یا منفی می‌تواند صمیمیت و رضایت از رابطه را کاهش دهد.
شوخ‌طبعی مشترک به معنای ایجاد زبان خصوصی میان زوجین است که می‌گوید: «من تو را می‌بینم و از بودن با تو لذت می‌برم.» این زبان عشق فراتر از لحظه‌ای خوشایند است و نشان می‌دهد که حتی در سختی‌ها می‌توان با هم شادی یافت.
پذیرش تلاش و رشد مشترک
معنادارترین روابط آن‌هایی هستند که با گذر زمان تکامل می‌یابند. همان‌طور که زندگی تغییر می‌کند و شریک‌ها رشد می‌کنند، شیوه‌های ابراز عشق نیز تغییر خواهد کرد. روابط وقتی شکوفا می‌شوند که زوجین باز و انعطاف‌پذیر باشند و فراتر از انتظارات ثابت درباره عشق حرکت کنند.
کارهای روزمره‌ای که زمانی به صورت طبیعی انجام می‌شدند، مانند قرارهای غافلگیرکننده یا گفتگوهای طولانی، ممکن است با گذر زمان نیازمند تلاش آگاهانه باشند. این تلاش نه نشانه کاهش عشق، بلکه بازتاب تکامل طبیعی رابطه است که حفظ صمیمیت و نزدیکی را مستلزم توجه و مراقبت آگاهانه می‌سازد.
با نگاهی آگاهانه و تلاش هدفمند برای رشد مشترک، زوج‌ها می‌توانند عشق خود را در همه مراحل زندگی حفظ کنند و رابطه‌ای پایدار و عمیق بسازند.
