مشکل ترامپ با استامینوفن چیست؟
ترامپ مصرف استامینوفن را عامل اوتیسم می‌داند، اما دانشمندان می گویند هیچ مدرک علمی پشت این ادعا نیست.
رئیس جمهور آمریکا، دونالد ترامپ همراه با مقام‌های بهداشت و سلامت دولت در یک نشست خبری اضطراری اعلام کردند که اوتیسم به واکسن‌های دوران کودکی و مصرف استامینوفن در دوران بارداری مرتبط است و ترامپ چندین بار تکرار کرد: تایلنول (استامینوفن) مصرف نکنید. مصرف نکنید. با تمام قوا مبارزه کنید که آن را مصرف نکنید. اما نظر محققان و سازمان غذا و دارو در این مورد چه بوده است؟ آیا این ادعای ترامپ حقیقت دارد؟
به گزارش ایسنا، مسکن تایلنول که در کشور ما با نام استامینوفن شناخته می‌شود، یکی از پرمصرف‌ترین داروها در دوران بارداری است و تقریبا نیمی از تمام زنان باردار در سراسر جهان از آن استفاده می‌کنند. به تازگی سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) اعلام کرده که یک برچسب هشدار جدید روی این دارو خواهد زد و به یک «ارتباط احتمالی» میان اوتیسم در کودکان و استفاده از استامینوفن که در ایالات متحده تایلنول نامیده می‌شود، در دوران بارداری اشاره کرده است.
افراد اوتیستیک تفاوت‌هایی در ارتباط و تعامل اجتماعی نشان می‌دهند و شیوع گزارش‌شده اوتیسم در برخی کشورها در دهه‌های اخیر افزایش یافته است. اما بسیاری از پژوهشگرانی که اوتیسم را مطالعه می‌کنند، هشدار می‌دهند که داده‌ها برای ارتباط دادن اوتیسم و استامینوفن کافی نیست و تمرکز روی چنین ارتباطی چیزی بیش از یک گمراهی نیست.
جیمز کوزاک، مدیر اجرایی مرکز Autistica، یک مؤسسه پژوهش و کمپین اوتیسم در لندن که خودش اوتیستیک است، می‌گوید: هیچ مدرک قطعی وجود ندارد که نشان دهد مصرف تایلنول در مادران علت بروز اوتیسم است و هرگونه ارتباطی بسیار، بسیار کوچک است. در قلب این ماجرا، تلاش مردم برای یافتن پاسخ‌های ساده به مشکلات پیچیده قرار دارد.
رابرت اف. کندی جونیور، وزیر بهداشت ایالات متحده، اذعان کرد که اوتیسم علل احتمالی بسیاری دارد. مارتین ماکاری، کمیسر سازمان غذا و دارو، خاطرنشان کرد که در برخی موارد، انتقال ناکافی ماده مغذی اسید فولیک به مغز با ویژگی‌های رایج در اوتیسم مرتبط شناخته شده است. سازمان غذا و دارو اعلام کرده که تأیید یک شکل از اسید فولیک به نام لکووورین را برای افرادی با سطح پایین اسید فولیک در مایع اطراف مغز و نخاع آغاز خواهد کرد.
اما «کندی» که مدت‌هاست یک مخالف واکسن است، و «ترامپ» توجه خود را امروز روی دو عامل دیگر متمرکز کردند که گفتند می‌تواند با اوتیسم مرتبط باشد: استامینوفن و واکسن‌ها. این درحالی است که دهه‌ها پژوهش هیچ ارتباط قابل تکراری میان واکسن‌ها و اوتیسم پیدا نکرده‌اند.
سورا الوَن، مدیر اجرایی انجمن PEAR-Net، یک سازمان غیرانتفاعی مدافع سلامت و پژوهش مادر و جنین، می‌گوید: شواهد از یک ارتباط علی میان استامینوفن یا واکسن‌ها و اوتیسم پشتیبانی نمی‌کنند. ادعای خلاف این موضوع می‌تواند به انتشار اطلاعات نادرست دامن بزند و اعتماد به درمان‌ها و واکسیناسیون‌های ایمن را تضعیف کند.
در این گزارش، مجله معتبر نیچر شواهد مربوط به ارتباط میان استامینوفن که برای درمان تب و همچنین درد استفاده می‌شود و اوتیسم را بررسی می‌کند.
داده‌ها تا چه حد ارتباط میان اوتیسم و استامینوفن را نشان می‌دهند؟
هلن تِیگر-فلاسبرگ، روان‌شناسی که اوتیسم را در دانشگاه بوستون، ماساچوست مطالعه می‌کند، می‌گوید: قوی‌ترین پژوهش‌ها ارتباطی میان اوتیسم و مصرف استامینوفن در بارداری پیدا نکرده‌اند. هرچه مطالعات کنترل‌شده‌تر باشند، احتمال یافتن حتی یک ریسک کوچک کمتر می‌شود و حتی در آن صورت، چیزی که در موردش صحبت می‌کنیم یک ارتباط جزئی است. ما فکر نمی‌کنیم که مصرف استامینوفن به هیچ وجه در ایجاد اوتیسم نقش داشته باشد.
ویکتور آلکویست، اپیدمیولوژیست در مؤسسه کارولینسکا در استکهلم و هم‌نویسنده مطالعه‌ای که ممکن است بزرگ‌ترین مطالعه درباره این ارتباط باشد، می‌گوید: بررسی این که آیا ارتباطی میان دارو و اوتیسم وجود دارد یا خیر، دشوار است، این دارو بدون نسخه در دسترس است، بنابراین مقدار زیادی از مصرف آن در پایگاه‌های داده پزشکی ثبت نمی‌شود. این بدان معناست که پژوهشگران باید به گزارش‌های خود افراد تکیه کنند که می‌تواند غیرقابل‌اعتماد باشد.
عوامل مخدوش‌کننده، چه بسا مشکل بزرگ‌تری هستند. زنانی که در بارداری استامینوفن مصرف می‌کنند، معمولا از سلامت ضعیف‌تری نسبت به کسانی که مصرف نمی‌کنند برخوردارند، شاید به این دلیل که عفونت یا بیماری زمینه‌ای داشته‌اند. بنابراین هر ارتباط ظاهری میان استامینوفن و اوتیسم ممکن است توسط این عوامل دیگر سلامت توضیح داده شود، نه خود دارو. اگرچه دانشمندان تلاش می‌کنند چنین عوامل مخدوش‌کننده‌ای را در مطالعات خود تعدیل کنند، اما چنین تعدیل‌هایی «به ندرت کافی هستند». این یکی از دلایلی است که چرا مطالعاتی که به دنبال ارتباط بوده‌اند، نتایج متناقضی تولید کرده‌اند.
مطالعه‌ای که توسط آلکویست هدایت شد، داده‌های نزدیک به ۲.۵ میلیون کودک متولدشده در سوئد بین سال‌های ۱۹۹۵ و ۲۰۱۹ را بررسی کرد و از پرونده‌های گسترده سلامت کشور داده‌های مربوط به نسخه‌های استامینوفن در دوران بارداری و همچنین استفاده خودگزارش‌شده که توسط ماماها جمع‌آوری شده بود، به همراه این‌که آیا بعدها کودکان تشخیص اوتیسم دریافت کردند یا خیر، بهره گرفت.
این مطالعه نشان داد که حدود ۱.۴۲ درصد از کودکانی که در دوران بارداری در معرض استامینوفن قرار گرفتند، اوتیستیک بودند، در مقایسه با ۱.۳۳ درصد از کودکانی که در معرض قرار نگرفته بودند که تفاوت «بسیار کوچکی» است.
این گروه همچنین جفت‌های خواهر و برادر (متولد از یک مادر) را مقایسه کردند که یکی در معرض استامینوفن قرار گرفته بود و دیگری خیر. خواهر و برادرها نیمی از ژنوم خود را به اشتراک می‌گذارند و پرورش و سلامت زمینه‌ای مادر مشابهی دارند، بنابراین هر تفاوتی در اوتیسم میان خواهر و برادرها بیشتر احتمال دارد به دارو مربوط باشد. پژوهشگران با استفاده از این روش هیچ ارتباطی میان استامینوفن و اوتیسم پیدا نکردند که از این ایده پشتیبانی می‌کند که ارتباط‌های یافت‌شده در مطالعات دیگر در واقع توسط عوامل مخدوش‌کننده توضیح داده شده‌اند.
یک مطالعه بزرگ و باکیفیت دیگر از ژاپن که شامل بیش از ۲۰۰ هزار کودک بود، همچنین با استفاده از مقایسه خواهر و برادرها هیچ ارتباطی میان مصرف استامینوفن در بارداری و اوتیسم پیدا نکرد.
آیا مطالعه‌ای وجود دارد که دارو و اوتیسم را مرتبط بداند؟
یک مرور از مطالعات که در اوت در مجله Environmental Health منتشر شد، نتیجه گرفت که یک ارتباط وجود دارد. اما پژوهشگرانی که با نیچر مصاحبه کردند به جای آن به نتایج متناقض یک مرور دیگر از مطالعات باکیفیت در این موضوع اشاره می‌کنند. آن مرور که در فوریه منتشر شد، نتیجه گرفت که قرار گرفتن در معرض استامینوفن در رحم به احتمال زیاد ریسک بالینی مهمی از اختلال طیف اوتیسم به همراه ندارد.
مونیک بوتا، استاد دانشیار روان‌شناسی اجتماعی و رشدی در دانشگاه دورهام، بریتانیا، در اظهارنظری به مرکز رسانه‌های علمی، یک دفتر مطبوعاتی بریتانیایی، می‌گوید: هیچ مدرک محکم یا مطالعات قانع‌کننده‌ای وجود ندارد که نشان دهد هرگونه رابطه علی وجود دارد. ما باور داریم که علم مستقل و صحیح به وضوح نشان می‌دهد که مصرف استامینوفن باعث اوتیسم نمی‌شود.
هشدار ندادن به زنان باردار برای مصرف نکردن این دارو چه آسیبی دارد؟
دانشمندان می‌گویند داروهای تسکین درد و تب در دوران بارداری کمیاب هستند و استامینوفن یکی از طولانی‌ترین و ایمن‌ترین سوابق استفاده را دارد. توصیه به زنان برای پرهیز از مصرف آن «بسیار خطرناک» خواهد بود. چنین توصیه‌ای «قطعا ترس را در زنان باردار در زمانی افزایش خواهد داد که واقعا نباید به وجود آنها راه پیدا کند و به هیچ وجه بر پایه یافته‌های علمی نیست.»
تسکین درد برای زنان باردار به‌طور تأسف‌باری کم است. استامینوفن یک گزینه تسکین درد بسیار ایمن‌تر در دوران بارداری نسبت به تقریبا هر جایگزین دیگری است.
پیوند دادن مصرف داروی یک مادر با اوتیسم فرزندش همچنین می‌تواند اثرات منفی بر والدین داشته باشد. ما با خطر سرزنش کردن مادران و ایجاد استرس بیشتر، خودسرزنشی و انگ‌زنی مواجه هستیم، در حالی که هیچ مدرکی برای پشتیبانی از چنین ادعاهایی نداریم.
اگر مصرف استامینوفن پشت افزایش اوتیسم نباشد، چه چیزی هست؟
پژوهشگران می‌گویند که بخش اعظم افزایش شیوع اوتیسم در دو دهه گذشته می‌تواند با افزایش تشخیص‌ها توضیح داده شود، نه رشد واقعی در علائم زمینه‌ای. معیارهای تشخیص در طول سال‌ها تغییر کرده‌اند تا افراد بیشتری را شامل شوند. برای مثال بزرگسالان علاوه بر کودکان تشخیص دریافت کرده‌اند، زیرا متخصصان بالینی روش تفسیر و اعمال معیارها را تغییر داده‌اند.
علاوه بر این، متخصصان می‌گویند افراد بیشتری در جستجوی تشخیص و دریافت این اختلال هستند، زیرا آگاهی در مورد اوتیسم افزایش یافته است. گاهی والدین به دنبال یک تشخیص می‌روند، زیرا می‌تواند به کودکان برای دسترسی به آموزش یا حمایت سلامت کمک کند و بزرگسالان بیشتری نیز تشخیص دریافت می‌کنند.
