آدرس‌های غلط خطرناک/ از ردیابی شخصیت ها توسط واتساپ تا ورود پهپادهای اسرائیلی از آذربایجان
این ادعا که اسرائیل از خاک آذربایجان به ایران حمله کرده است و مدت هاست از سوی برخی محافل مطرح می‌شود، وهن رسمی نیروهای مسلح کشور است. بدان معنا که نیروهای مسلح نه تنها نتوانسته‌اند در مرزهای کشور، پهپادهایی که با چشم غیر مسلح دیده می‌شد را رهگیری کنند، بلکه حتی قادر به ثبت و ضبط ورودشان هم نبوده‌اند و حداکثر کارشان این بوده که مرزبانان نگاه‌شان کنند و بعداً به ابراهیم عزیزی بگویند و لاغیر!
ابراهیم عزیزی گفته است: ریاست جمهوری و وزارت امور خارجه ایران این موضوع را که «از خاک آذربایجان برای حمله به ایران استفاده شده است»، با علی‌اف، رئیس‌جمهور آذربایجان مطرح کردند و او درخواست مدارک و مستندات کرد.
به گزارش عصر ایران، حالا اینکه ما مدارک ارائه کنیم یک موضوع است، اما خود واقعیت قابل انکار نیست. مرزبانان ما به‌وضوح گفتند: «ما آنجا بودیم و با چشمان خود دیدیم که پهپادهای اسرائیلی از خاک آذربایجان وارد ایران شدند.»
در این باره توجه به نکات زیر حائز اهمیت است:
۱ - این ادعا که اسرائیل از خاک آذربایجان به ایران حمله کرده است و مدت هاست از سوی برخی محافل مطرح می‌شود، وهن رسمی نیروهای مسلح کشور است. بدان معنا که نیروهای مسلح نه تنها نتوانسته‌اند در مرزهای کشور، پهپادهایی که با چشم غیر مسلح دیده می‌شد را رهگیری کنند، بلکه حتی قادر به ثبت و ضبط ورودشان هم نبوده‌اند و حداکثر کارشان این بوده که مرزبانان نگاه‌شان کنند و بعداً به ابراهیم عزیزی بگویند و لاغیر!
این در حالی است که هرگونه تحرکی در مرزهای هوایی قابلیت رصد و مستندسازی دارد کما این که در ۳۰ خرداد ۱۳۹۸ ایران یک فروند پهپاد آمریکایی را در خلیج فارس هدف قرار داد و برغم ادعای آمریکا مبنی بر پرواز پهپاد بر فراز آب‌های بین المللی، ایران بر اساس مستندات فنی به شورای امنیت اعلام کرد که پرنده آمریکایی در فراز آب‌های ایران سرنگون شده است.
حال چگونه ممکن است از مرز هوایی ایران و آذربایجان پهپادها وارد کشور شوند ولی حتی ورود یکی‌شان ثبت هم نشود ولو با دوربین موبایل؟! آیا رئیس کمیسیون امنیت ملی مجلس انتظار دارد ایران مرزبانانش را پیش علی اف ببرد و آنها بگویند ما دیدیدم و اثبات شود؟ مسوولان ما کی می‌خواهند یاد بگیرند که با سند و مدرک حرف بزنند؟!
۲ - این حرفی که رئیس کمیسیون امنیت ملی زده، مصداق بازر «تف سر بالا» ست. ایران بارها اعلام کرده که از هر کشور مورد تعرض قرار گیرد، بدان پاسخ قاطع خواهد داد. حالا ۲ ماه از جنگ گذشته و می‌گویند از خاک آذربایجان به ما حمله شده است! فکر نمی‌کنند که مردم، آن موضع قبلی مبنی بر «پاسخ به هر گونه تهاجمی» را کنار این ادعا می‌گذارند و می‌پرسند اگر واقعا چنین است، چرا واکنش نشان ندادید و نمی‌دهید؟ آیا این نشانه ضعف نیست؟! اگر هم حمله‌ای نشده یا بدون دلیل و مدرک حرف می‌زنید، بی‌خود می‌کنید این گونه با افکار عمومی و حیثیت کشور و نیروهای مسلح‌اش بازی می‌کنید.
۳ - فارغ از مصداق و بحث حاضر، نکته استراتژیک این است که یک جریان سیاسی خاص که اتفاقاً (!) در راستای منافع اسرائیل در کشور حرکت می‌کند، به طور روشمندی در صدد انهدام زیرساخت‌های سیاست خارجی ایران، از جمله تخریب روابط ایران با کشورهای جهان و به ویژه همسایه هاست. این همان خطی است که دیروز سفارت عربستان را به آتش کشید و ایران را وارد یک بحران دامنه دار منطقه‌ای کرد و امروز می‌کوشد روابط ایران و جمهوری آذربایجان و در اشل بزرگ تر، روابط تهران و آنکارا را تخریب کند.
کسانی که امروز بر روابط نزدیک باکو و تل آویو خرده می‌گیرند، فراموش نکنند که بعد از استقلال جمهوری آذربایجان از شوروی سابق، نزدیک‌ترین و صمیمی‌ترین روابط بین دولت و مردم جمهوری آذربایجان با ایران وجود داشت ولی فرصت سوزی‌های ایران و سیاست‌های نابخردانه خارجی ما در کنار سایر عوامل بین المللی و منطقه‌ای باعث شد آذربایجان رفته رفته از ایران دور و به اسرائیل نزدیک شود. امروز هم عده‌ای می‌خواهند جمهوری اسلامی را به همان دام قبلی بیندازند و بر روابط زخم خورده تیر خلاص بزنند. گو این که در قاموس اینان، ایران نباید به جز با روسیه و چین با هیچ کشوری رابطه نزدیک داشته باشد و البته نوع روابط با این دو کشور نیز بر همگان عیان است!
۴ - نکته دیگر که نباید مغفول بماند، این است که بعد از جنگ ۱۲ روزه، به شکلی هدفمند و هوشمندانه، «پروژه آدرس‌های غلط» در کشور کلید خورد و کوشیده شده نقاطی که از آنها ضربه خوردیم به عللی غیر واقعی مرتبط شوند، مانند تقلیل موضوع پهپادها به حضور افغان ها، یا نسبت دادن شناسایی افراد ترور شده به واتساپ و نیز ادعاهایی بی‌سند درباره ورود پهپادها از آذربایجان.
حال آن که در فقره اخیر، اگر مشکل امنیتی جدی در شمال غرب ایران را تهدید کند، نه ازسوی جمهوری آذربایجان که از سمت احزاب تجزیه طلب تروریستی و بقایای حزب دموکرات و کومله و پژاک است؛ همان‌ها که آنقدر علیه ایران اقدامات ضد امنیتی انجام دادند که مواضع‌شان در کردستان عراق بارها مورد حملات موشکی و توپخانه‌ای قرار گرفت و همان‌ها که همین چند سال قبل یکی از شهرهای کردنشین را برای مدت کوتاهی به اشغال نظامی درآوردند و با حرکت نیروهای مسلح بدان سمت، فرار کردند و شهر و مردمش آزاد شدند.
اگر افراد عادی و فاقد تحلیل در دام آدرس‌های غلط بیفتند حرجی بر آنها نیست ولی این که فردی در حد رئیس کمیسیون سیاست خارجی مجلس، تهدیدهای واقعی و ملموس که در میدان رخ می‌دهد را نبیند و به ادعاهای غیرمستند در سویی دیگر مشغول شود، اسفناک و خطرناک است.
