درباره عکس بازدید عارف از ساختمان شیشه‌ای با نوشابه نیم‌خورده و نایلون مچاله

امیر جدیدی در هم‌میهن نوشت: معاون اول رئیس‌جمهور دو ماه و هفت روز بعد از حمله اسرائیل از مناطق جنگ‌زده بازدید کرده است. ضمن بازدید از ساختمان خبر صداوسیما تقریباً که نه تحقیقاً اظهارات تکراری یعنی همین که «دشمن به دنبال این بود که ظرف ۴ روز کار را یکسره کند اما این مردم ایران بودند که کار دشمنان را تمام کردند و یک آرامش در جامعه حکمفرما شد» را بیان کردند. 

درباره اظهارات مسئولان کشور در روزهای اخیر زیاد می‌شود حرف زد. شاید به جرأت می‌توان گفت که مسئولان در مقام رهبران ارکسترهای مختلف یک «رپرتوار» را تکرار می‌کنند. 

تفاوت ماجرا این است که هر کدام‌شان کمی فلفل و نمک را هم به آن قطعه اضافه کرده و به اجرا می‌گذارند. فرقی هم نمی‌کند رئیس‌جمهور، معاون اول، وزیر، وکیل و…

اما در عکس‌نوشت امروز کاری به باقی سخنان آقای عارف نداریم و صرفاً به این تکه از حرف‌های ایشان می‌پردازیم که فرموده‌اند: «در محلی حاضر شدیم که اقتدار رسانه را نشان می‌دهد و اگر بتوانیم این مجموعه را به صورت موزه نگه داریم، بیانگر نگاه غرب به آزادی مطبوعات و رسانه خواهد شد.» 

از روی عکس‌ها مشخص است که ساختمان شیشه‌ای صداوسیما بدون هیچ تغییری حفظ شده است. نوشتم حفظ شده است؟ اشتباه کردم. از روی عکس‌ها مطلقاً خبری از حفظ شدن چیزی یا مکانی نیست. 

اگر قرار بر حفظ باشد، محافظت آداب دارد. اما از روی عکس‌های منتشرشده در خبرگزاری‌ها در حاشیه بازدید مشخص است که محل اصابت بمب‌های اسرائیل به ساختمان صداوسیما در نهایت بی‌سلیقگی و به معنای واقعی کلمه رها شده است. 

اینقدر رها شده که حتی یک نفر زحمت زباله‌های پراکنده در ساختمان را نکشیده است. بطری نوشابه نیم‌خورده، درخت‌های سوخته، نایلون‌های مچاله‌شده، بنرهای تلنبارشده روی هم و هزار هزار چیزی که نه‌تنها نشان از محافظت ندارد که تبدیل شدن این مکان به عنوان موزه سالبه به انتفاء موضوع است. 

حقیقت این است که مجموعه‌ای که بعد از گذشت نزدیک به هفتاد روز به این شکل از یک یادبود نگهداری کرده بعید است در ادامه ماجرا هم کاری کند. اساساً با این سلیقه از این ساختمان موزه‌ای در نمی‌آید. 

قبل از اینکه نوشته را تمام کنم ذکر دو نکته را ضروری می‌دانم. اول اینکه از حق نگذریم، مسئولان صداوسیما یک بنر از سحر امامی وسط محوطه به ستون‌ها وصل کرده‌اند. ثانیاً اینکه کسی می‌داند هدف از این بازدید چه بوده است؟