۲۳ عطاری در یک خیابان!

بعضیها همیشه به طب سنتی اعتقاد داشته اند، اما الآن تعدادشان بیشتر شده. مردم از داروهای شیمیایی دلسرد شدهاند؛ از آنها نتیجه نمیگیرند و کلی هم عوارض دارد، برای همین هم میآیند سراغ طب سنتی. طب سنتی ممکن است سریع جواب ندهد، اما اثرش تا مدتها در بدن باقی میمانَد.

به گزارش ایران، «زیاد»؛ این را یکی از عطاریهای محل میگوید. احسان قره باغی ۸ سالی میشود در محل، عطاری دارد. بیرون مغازه ایستاده و مشغول وارسی یک کیسه عناب خشک است که میگوید از بیرجند رسیده. هر محصول عطاری از یک جا میآید. ۳۰ درصدش تولید داخل است و بقیه وارداتی. واردات هم بیشتر از هند و چین و پاکستان است.
قره باغی در کنار دیگر هم صنفانش در این خیابان کاسبی میکند و راضی است. دیگر مغازههای محل شامل خوار بارفروشی و لباس فروشیهای کوچک و محلی است. میگوید: «مردم زیاد سراغ ما میآیند. بعضیها همیشه به طب سنتی اعتقاد داشته اند، اما الآن تعدادشان بیشتر شده.
همان موقع مشتری که به نظر اهل همان محل است با عطار سلام و علیک میکند و پنیرک میخواهد که گویا برای گلودرد خوب است.
بیشتر مشتریها دنبال چه محصولی هستند؟ این را از یکی دیگر از صاحبان ۲۳ عطاری محل میپرسم و او درحالی که دارد برای مشتری زردچوبه وزن میکند، اینطور میگوید: «بیشترش همین ادویهجات است. دمنوشهای سرماخوردگی هم زیاد میبرند. خصوصاً در این فصل.»
مردم برای درمان چه بیماریهایی سراغ شما میآیند؟ خودتان برایشان تجویز میکنید؟ میگوید: «بله خب ما مجوز تأسیس عطاری داریم و خواص گیاهان دارویی را هم میشناسیم. در این حد میتوانیم تجویز کنیم، اما اگر مشکل پیچیدهتر باشد، میگوییم حتماً به پزشک طب سنتی مراجعه کنند، اینکه فکر کنیم گیاه دارویی، چون گیاه است هیچ عوارضی ندارد، خیلی اشتباه است.
چرا اینجا تعداد عطاریها اینقدر زیاد است؟ میگوید: «در بعضی محلهها اینطور است خب. هم فرهنگ مردم طب سنتی را بیشتر قبول دارد و هم اینکه بعضی جاها که درآمد مردم کمتر است، برای بعضی امراض به عطاریها مراجعه میکنند. میتوانم بهتان بگویم که اینجا خیلی از مردم برای سرماخوردگی اصلاً دکتر نمیروند و با همین دمنوشها و داروهای گیاهی خودشان را درمان میکنند.»
متادون نداریم، سؤال نکنید! این را پشت شیشه یکی از عطاریها زدهاند. مگر عطاری اصلاً مجاز است متادون بفروشد؟ مرد که پشت سرش شیشههای برچسب زده از انواع داروهای گیاهی دیده میشود، اینجور جواب میدهد: «بعضی عطاریها یک مدت متادون میفروختند، اما ممنوع شد و گفتند برخورد میشود، ما که هیچوقت نفروختیم. برای ترک اعتیاد میخواهند، اما به خودش معتاد میشوند. طرف نمیخواهد کمپ برود، میخواهد خودش ترک کند.
«خیلی از عطاریها جای داروی گیاهی، داروهای شیمیایی میفروشند.» این را علی احمدی یکی دیگر از عطارها میگوید. خودش در مغازه انواع شامپو و صابون و لوازم آرایشی- بهداشتی هم میفروشد که میگوید اشکالی ندارد، اما عطاریها برای فروش داروی شیمیایی مجوز ندارند: «اینکه میبینید تعداد عطاریها زیاد است برای این است که خیلی از نیازهای مردم را تأمین میکنند.
ساعت نزدیک یک ظهر است و خیابان شلوغ. مدرسهها تعطیل شده و مادران دست بچههای دبستانی را گرفتهاند و سمت خانه میروند. از یکیشان که با بچهاش برای خرید به عطاری آمده، میپرسم معمولاً داروهای مورد نیاز خانواده را از عطاری تهیه میکند یا نه؟ زن اینجور جواب میدهد: «برای همه مشکلات که نه، اما برای سرفه و گلودرد چرا.
عطاریهای شمال شهر معمولاً بزرگتر هستند از شکل دکانهای کوچک درآمدهاند و محصولاتشان هم تنوع بیشتری دارد و در بین آنها کالاهای خارجی وارداتی هم همچون روغن آرگان مراکشی و روغن ماکادمیای استرالیایی زیادی دیده میشود که قیمتشان هم بالاست.
علیرضا رضایی قهرودی، رئیس اتحادیه عطاران، سقط فروشان، مواد شوینده و کالای دخانی تهران به این سؤال پاسخ میدهد: «تعداد زیاد عطاریها در یک محل و حالا هر صنف دیگری برای این است که مجلس قانون نظام صنفی را مصوب کرد که بر اساس آن حدود صنفی برداشته شده که البته برای همه رستههاست.

مشتری عطاریها از هر صنفی هستند، حتی پزشک متخصص! این البته ادعایی است که از یک عطار شنیدهام، اما آنطور که دریافتهام، پزشکان معمولاً رابطه خوبی با طب سنتی ندارند و آن را بیفایده و حتی به ضرر بیمار میدانند چراکه او را از روند درمان منطقی دور میکند. آن طرف ماجرا هم هست؛ اینکه خیلیها دیگر به خاطر برخی بیماریها دکتر نمیروند.