انتقاد ربیعی از رویکرد اجتماعی نامزدها در مناظره دوم
«در یکی از این رویکردها با گفتمانی مواجه هستیم که با تاکید بر کلیدواژههایی مانند فروپاشی خانواده، افزایش طلاق، فقر شدید مردم، اعتیاد و... تلاش میکند تصویری سیاه از وضعیت اجتماعی کشور ارایه دهد.
فارغ از آمارهای غلط و نادرستی که در زمینه مسائل اجتماعی از سوی برخی کاندیداها مطرح میشود، آنچه بیشتر قابل مشاهده بوده، فقدان بحث و بیان علل کارشناسی در خصوص علل بروز آسیبهای اجتماعی است.
مسائل اقتصادی
مسائل اقتصادی به عنوان یکی از عوامل کلاسیک و سنتی و بروز مسائل اجتماعی مانند طلاق و اعتیاد هنوز هم میتواند یکی از علل بروز آسیبهای اجتماعی باشد اما به هیچ عنوان علتالعلل آسیبها نیست.
تفکر و دولتی که نماد اجماع نباشد و بخواهد در جامعه انشقاق ایجاد کند، دولتی تک محور که قطببندی در جامعه ایجاد کند، تفکری که عوامفریبی و دروغ را نهادینه کند، تفکری که بگم بگم راه بیندازد، تفکری که فهم دقیق از مسائل اجتماعی نداشته باشد، خود مهمترین عامل بروز آسیبهای اجتماعی است.
آنچه در دوران دولت قبل در حوزه اجتماعی اتفاق افتاد و باعث تشدید آسیبهای اجتماعی نظیر طلاق، خودکشی، افزایش روزانه ٧٠ نفر معتاد به جمعیت کشور و افزایش نرخ جرم (میزان پروندههای تشکیل شده در حوزه استحفاظی نیروی انتظامی)... شد حاصل همان تفکری است که با قطبی کردن جامعه، انکار آسیبهای اجتماعی، نگاه سادهانگارانه و تقلیلی به مسائل اجتماعی به اداره کشور پرداخت.
من فکر میکنم، رفتار دولتها، دیدگاه دولتها نسبت به مردم، گفتمان دولتمردان، چگونگی ایجاد امید و ناامیدی در جامعه، شیوه تعامل با اجتماع و مردم نحوه ایجاد اجماع در حل مسائل، قدرت دادن به نهادهای مدنی، پرتنش یا کم تنش بودن دولت، توانمندی دولت در ایجاد امید یا یاس در جامعه بیشترین نقش را در بروز مسائل و آسیبهای اجتماعی در ایران امروز دارد.»