در مورد
در فرارو بیشتر بخوانید
۶۷ مطلب
سیاست‌های تعرفه‌ای ترامپ علیه چین و رویکرد محافظه‌کارانه او در برابر رقابت جهانی، چالش‌های بزرگی را به همراه داشت. اما تنها راه رسیدن به یک اقتصاد جهانی پایدار، همکاری و بازسازی اعتماد میان کشورهاست. چین نشان داده که با توسعه تکنولوژی، نیروی انسانی ماهر و تولید پیشرفته، رقیب جدی در بازار جهانی است. به‌جای تنش و تقابل، رویکرد مشترک و اعتماد متقابل می‌تواند مسیری به‌سوی رشد اقتصادی پایدار و متوازن برای هر دو کشور فراهم کند.
اعمال گسترده‌ترین تعرفه‌های دهه‌های اخیر از سوی ترامپ نشان‌دهنده یک راهبرد بلندمدت برای بازتعریف نظم اقتصادی جهان است. دولت ترامپ تجارت آزاد را ناعادلانه می‌داند و به‌دنبال ایجاد نظمی است که منافع اقتصادی با تعهدات امنیتی پیوند بخورد. در این مسیر، آمریکا متحدانش را وادار به پذیرش شرایط تجاری جدید می‌کند و نظم چندجانبه را به چالش می‌کشد. «روز آزادی» ممکن است آغاز طلاق قطعی آمریکا از نظام تجارت جهانی باشد.
اعلام تعرفه‌های گسترده ترامپ بر شرکای تجاری، انتقاد رهبران جهان را برانگیخته و نظم اقتصادی را متزلزل کرده است. چین با بهره‌گیری از فضای موجود به‌دنبال نفوذ است؛ در حالی‌که ژاپن و کره‌جنوبی که از متحدان امنیتی آمریکا هستند، با نگرانی و ناخرسندی واکنش نشان داده‌اند. اروپا آماده اقدامات تلافی‌جویانه است، اما برخی کشور‌ها همچنان محتاطانه برخورد می‌کنند. هدف واقعی ترامپ از این سیاست مبهم است، اما فشار بر زنجیره تأمین جهانی و قیمت‌ها احتمالاً افزایش خواهد یافت.
از منظر اقتصادی، ادعا‌های ترامپ بی‌پایه و گمراه‌کننده‌اند. او بار‌ها تأکید کرده که تعرفه‌ها ابزاری ضروری برای بستن کسری تراز تجاری ایالات متحده‌اند؛ چراکه به‌زعم او، این کسری معادل «انتقال ثروت» از آمریکایی‌ها به خارجی‌هاست. اما هر اقتصاددان صادق و مستقلی به‌روشنی خواهد گفت که چنین برداشتی نه‌تنها ساده‌انگارانه، بلکه نادرست است. واقعیت آن است که کسری تجاری آمریکا ریشه در یک حقیقت ساختاری دارد: آمریکایی‌ها به‌طور مزمن کمتر از آنچه اقتصادشان سرمایه‌گذاری می‌طلبد، پس‌انداز می‌کنند؛ و این شکاف، با…
دونالد ترامپ با تبدیل قانون به ابزار انتقام، آمریکا را در مسیر اقتدارگرایی و فروپاشی دموکراسی قرار داده است. ضعف نهادها، سکوت اپوزیسیون و تسلیم نخبگان، راه را برای گسترش این روند هموار کرده است. در سیاست خارجی نیز، کارنامه‌ای آکنده از شکست و خیانت، موقعیت جهانی آمریکا را متزلزل ساخته است. اگر مقاومت مؤثری شکل نگیرد، نه‌تنها آمریکا بلکه نظم جهانی قربانی جاه‌طلبی‌های یک فرد خواهد شد. زمان ایستادگی فرا رسیده است.
دولت ترامپ در تلاش برای احیای تولید داخلی، سیاست‌هایی حمایت‌گرایانه نظیر تعرفه‌های سنگین و معافیت‌های مالیاتی را مطرح کرد؛ اما روند اقتصاد جهانی نشان می‌دهد که بخش خدمات به‌ویژه فناوری و خدمات حرفه‌ای، جایگاه برتری یافته و بازده بیشتری دارد. تجربه کشور‌هایی مانند ژاپن و آلمان نشان داده است که سیاست‌های حمایتی و محدودیت رقابت، به رکود و کاهش تولید انجامیده است. رقابت آزاد، نه حمایت دولتی، عامل اصلی نوآوری و رشد اقتصادی است.
دونالد ترامپ که رهبر جنبش «آمریکا را دوباره عظیم کنیم» است، همزمان بزرگ‌ترین نقطه‌قوت و ضعف این جنبش محسوب می‌شود. سیاست‌های تجاری او به‌ویژه تعرفه‌های غیرمنتظره، اقتصاد آمریکا را متزلزل کرده و باعث افزایش تورم و نارضایتی عمومی شده است. در حالی که برخی از تصمیمات اقتصادی و امنیتی‌اش مخاطره‌آمیز هستند، ترامپ به اتخاذ رویکرد‌های اقتدارگرایانه ادامه می‌دهد. این سیاست‌ها، اگرچه در کوتاه‌مدت حمایت‌هایی برای او به ارمغان آورده، در بلندمدت جنبش او را در معرض فروپاشی قرار داده است.
ترامپ با سیاست‌های بی‌ثبات و تصمیمات لحظه‌ای، اقتصاد آمریکا را به لبه پرتگاه کشانده است. جنگ تعرفه‌ای، حمله به بوروکراسی فدرال و کاهش بودجه خدمات اجتماعی، بازار‌ها را متزلزل و سرمایه‌گذاران را دچار وحشت کرده است. او در حباب اطلاعاتی خود، واقعیت‌های اقتصادی را انکار کرده و به تبلیغات راست افراطی متکی است. اما در نهایت، مردم آمریکا متوجه خواهند شد که او چگونه زندگی‌شان را فقیرتر و کشورشان را بی‌ثبات‌تر کرده است.
ترامپ نماد نارضایتی گسترده در آمریکا به‌ویژه در میان سفیدپوستان و طبقه کارگر است که خود را قربانی سیاست‌های نولیبرالی و جهانی‌شدن می‌بینند. او با جنگ اقتصادی، خروج از نهاد‌های جهانی و تقویت ملی‌گرایی، به دنبال احیای قدرت آمریکاست؛ اما سیاست‌هایش موجب تضعیف ائتلاف‌های سنتی و تغییر نظم جهانی شده است.
سیاست‌های ترامپ پراکنده، غیرمنسجم و تحت تأثیر منافع شخصی‌اش است. از تعرفه‌های تجاری و روابط خارجی تا سیاست‌های داخلی، همه چیز بر محور وفاداری به او می‌چرخد، نه اصول اقتصادی یا امنیت ملی. او ساختارهای سنتی نظم جهانی را تخریب کرده و با بی‌ثباتی، رکود تورمی و بحران اقتصادی، ایالات متحده را به دشمن بالقوه متحدانش بدل ساخته است. برخلاف کندی، ترامپ سودجویی شخصی را جایگزین رهبری جهانی کرده و آمریکا را از یک قدرت پایدار به یک «دزد ژئوپلیتیکی» تنزل داده است.
